آیه سلم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←محتوای آیه
جز (←محتوای آیه) |
جز (←محتوای آیه) |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
سلم در این آیه به معنای [[اسلام]]، [[صلح]] و [[اطاعت|اطاعت خداوند]] معنا شده است<ref>طوسی، التبیان، بیروت، ج۲، ص۱۸۶.</ref> و «دخول در سلم» را به داخل شدن در دین اسلام یا تحت فرمان [[خدا]] در آمدن و اطاعت از امر او معنا کرده‌اند با این توضیح که کاملا تسلیم اسلام باشید و به همه احکام آن بدون تبعیض عمل کنید.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۵۳۶.</ref> در [[تفسیر نمونه]] «سلم» به معنای صلح و آرامش دانسته شده؛ بنابراین از مفهوم آیه چنین استفاده می‌شود که صلح و آرامش تنها در پرتو [[ایمان]] امکان‌پذیر است و اکتفا بر قوانین مادی هرگز به برچیده شدن جنگ و ناامنی از دنیا منجر نخواهد شد و علاقه به آن سرچشمه کشمکش‌ها خواهد بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۸۲.</ref> | سلم در این آیه به معنای [[اسلام]]، [[صلح]] و [[اطاعت|اطاعت خداوند]] معنا شده است<ref>طوسی، التبیان، بیروت، ج۲، ص۱۸۶.</ref> و «دخول در سلم» را به داخل شدن در دین اسلام یا تحت فرمان [[خدا]] در آمدن و اطاعت از امر او معنا کرده‌اند با این توضیح که کاملا تسلیم اسلام باشید و به همه احکام آن بدون تبعیض عمل کنید.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۵۳۶.</ref> در [[تفسیر نمونه]] «سلم» به معنای صلح و آرامش دانسته شده؛ بنابراین از مفهوم آیه چنین استفاده می‌شود که صلح و آرامش تنها در پرتو [[ایمان]] امکان‌پذیر است و اکتفا بر قوانین مادی هرگز به برچیده شدن جنگ و ناامنی از دنیا منجر نخواهد شد و علاقه به آن سرچشمه کشمکش‌ها خواهد بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۸۲.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
در [[تفسیر المیزان]] مراد از سلم در آیه را به تسلیم شدن در برابر خدا بعد از ایمان آوردن به او دانسته شده و اینکه به صلاح‌دید خود و با [[تفسیر به رأی]] به غیر آن راهی که خدا و رسولش امر کرده‌اند وارد نشوند؛ چراکه هلاکت هر قومی به دلیل رها کردن راه خدا و پیمودن راه نفس است. در این تفسیر پیروی راه [[شیطان]] را به پیروی از دعوت‌های او که ذیل عنوان دین و به نام دین به انسان‌ها ارائه می‌دهد، تعبیر کرده است، دعوتی که انسان‌های جاهل بدون دلیل آن را می‌پذیرند و علامت شیطانی بودن آن این است که در میان تعالیم خدا و رسولش نامی از آنها برده نشده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۱۰۱-۱۰۲.</ref> | در [[تفسیر المیزان]] مراد از سلم در آیه را به تسلیم شدن در برابر خدا بعد از ایمان آوردن به او دانسته شده و اینکه به صلاح‌دید خود و با [[تفسیر به رأی]] به غیر آن راهی که خدا و رسولش امر کرده‌اند وارد نشوند؛ چراکه هلاکت هر قومی به دلیل رها کردن راه خدا و پیمودن راه نفس است. در این تفسیر پیروی راه [[شیطان]] را به پیروی از دعوت‌های او که ذیل عنوان دین و به نام دین و با تزیین باطل به صورت حق به انسان‌ها ارائه می‌دهد، تعبیر کرده است، دعوتی که انسان‌های جاهل بدون دلیل آن را می‌پذیرند و علامت شیطانی بودن آن این است که در میان تعالیم خدا و رسولش نامی از آنها برده نشده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۱۰۱-۱۰۲.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
بر اساس برخی از [[روایات]] دخول تحت اطاعت امر خدا در این آیه را به داخل شدن تحت [[ولایت امام علی(ع)]] و [[ائمه(ع)]] تعبیر کرده‌اند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۱۷؛ طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۲۹۹.</ref> در [[تفسیر منسوب به امام حسن عسکری]] قبول ولایت علی(ع) را مانند قبول [[نبوت خاصه|نبوت پیامبر اسلام(ص)]] دانسته و کسی را که اعتراف به نبوت پیامبر(ص) داشته باشد؛ ولی اعتراف به ولایت علی(ع) به عنوان وصی او را نداشته باشد، [[مسلمان]] نمی‌داند.<ref>تفسیر منسوب به امام عسکری، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۲۶.</ref> | بر اساس برخی از [[روایات]] دخول تحت اطاعت امر خدا در این آیه را به داخل شدن تحت [[ولایت امام علی(ع)]] و [[ائمه(ع)]] تعبیر کرده‌اند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۱۷؛ طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۲۹۹.</ref> در [[تفسیر منسوب به امام حسن عسکری]] قبول ولایت علی(ع) را مانند قبول [[نبوت خاصه|نبوت پیامبر اسلام(ص)]] دانسته و کسی را که اعتراف به نبوت پیامبر(ص) داشته باشد؛ ولی اعتراف به ولایت علی(ع) به عنوان وصی او را نداشته باشد، [[مسلمان]] نمی‌داند.<ref>تفسیر منسوب به امام عسکری، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۲۶.</ref> | ||