۱۷٬۸۴۳
ویرایش
کظم غیظ: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←مفهوم‌شناسی: مستندسازی
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←مفهوم‌شناسی: مستندسازی) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
== مفهوم‌شناسی== | == مفهوم‌شناسی== | ||
غَیْظْ شدیدترین غضب است و به حرارتی گفته می‌شود که بر اثر جوشش خون قلب انسان پدید می‌آید<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ۱۴۱۲ق، ص۶۱۹.</ref> و کظم به معنای نگه‌داشتن نَفَس است. کظم غیظ، واژه‌ای اخلاقی به معنای کنترل خشم و خودداری از اظهار آن است<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ۱۴۱۲ق، ص۷۱۲.</ref> و به کسی که بسیار خشم خود را کنترل کند، کاظم گفته می‌شود. | غَیْظْ شدیدترین غضب است و به حرارتی گفته می‌شود که بر اثر جوشش خون قلب انسان پدید می‌آید<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ۱۴۱۲ق، ص۶۱۹.</ref> و کظم به معنای نگه‌داشتن نَفَس است. کظم غیظ، واژه‌ای اخلاقی به معنای کنترل خشم و خودداری از اظهار آن است<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ۱۴۱۲ق، ص۷۱۲.</ref> و به کسی که بسیار خشم خود را کنترل کند، کاظم گفته می‌شود. کظم غیظ، به فضیلت‌های اخلاقی دیگری همچون حلم نزدیک است و در تفاوت آن با حلم گفته‌اند کظم‌غیظ از کسی سر می‌زند که هنوز به ملکه حلم دست نیافته و غضب، توانایی آن را دارد که در وی بروز کند، اما او با تلاش در فروخوردنِ آن، سعی در مهارکردن غضب دارد.<ref>نراقی، جامع السعادات، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، ج۱، ص۳۳۳.</ref> | ||
در قرآن کظم غیظ از ویژگی‌های نیکوکاران شمرده شده است. «آنان که خشم خود را فرو می‌برند و از خطاهای مردم در می‌گذرند و خدا نیکوکاران را دوست دارد.» <ref>سوره آل عمران، آیه۱۳۴.</ref> همچنین فرو بردن خشم (کظم غیظ) در روایات، به عنوان فضیلتی اخلاقی، مورد تأکید [[ائمه(ع)]] قرار گرفته است. [[کلینی]] در [[الکافی]] در کتاب ایمان و کفر ۱۳ [[روایت]] را در ذیل باب کظم غیظ آورده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۰۹-۱۱۱.</ref> در [[دعای مکارم الاخلاق|دعای مکارم الاخلاقِ]] [[صحیفه سجادیه]] به کظم غیظ اشاره شده است<ref>صحیفه سجادیه، دعای بیستم.</ref> و در روایات عزت و بزرگی، رهایی از عذاب الهی و جلب رضایت او از آثار فرو بردن خشم یاد شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۰۹-۱۱۱.</ref> از [[پیامبر(ص)]] روایت شده است: «هر کس خشم خود را کنترل کند خدا عذابش را از او برمی‌دارد.»<ref>فیض کاشانی، المحجة البیضاء، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۵، ص۳۰۶-۳۰۷.</ref> | در قرآن کظم غیظ از ویژگی‌های نیکوکاران شمرده شده است. «آنان که خشم خود را فرو می‌برند و از خطاهای مردم در می‌گذرند و خدا نیکوکاران را دوست دارد.» <ref>سوره آل عمران، آیه۱۳۴.</ref> همچنین فرو بردن خشم (کظم غیظ) در روایات، به عنوان فضیلتی اخلاقی، مورد تأکید [[ائمه(ع)]] قرار گرفته است. [[کلینی]] در [[الکافی]] در کتاب ایمان و کفر ۱۳ [[روایت]] را در ذیل باب کظم غیظ آورده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۰۹-۱۱۱.</ref> در [[دعای مکارم الاخلاق|دعای مکارم الاخلاقِ]] [[صحیفه سجادیه]] به کظم غیظ اشاره شده است<ref>صحیفه سجادیه، دعای بیستم.</ref> و در روایات عزت و بزرگی، رهایی از عذاب الهی و جلب رضایت او از آثار فرو بردن خشم یاد شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۰۹-۱۱۱.</ref> از [[پیامبر(ص)]] روایت شده است: «هر کس خشم خود را کنترل کند خدا عذابش را از او برمی‌دارد.»<ref>فیض کاشانی، المحجة البیضاء، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۵، ص۳۰۶-۳۰۷.</ref> | ||