پرش به محتوا

تجافی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۳ آوریل ۲۰۱۷
جز
←‏لید: لینک
جز (←‏لید: لینک)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:تجافی.jpg|بندانگشتی|تجافی در تشهد]]
[[پرونده:تجافی.jpg|بندانگشتی|تجافی در تشهد]]
'''تجافی''' به معنای آن است که [[نماز|نمازگزار]] در هنگام [[تشهد|تشهّد]] امام جماعت، به حالت نیم‌خیز بنشیند. به بازکردن دست‌ها در هنگام [[رکوع]] و [[سجده]] نیز تجافی می‌گویند.
'''تجافی''' به معنای آن است که نمازگزار در هنگام [[تشهد|تشهّد]] امام جماعت، به حالت نیم‌خیز بنشیند. به بازکردن دست‌ها در هنگام [[رکوع]] و [[سجده]] نیز تجافی می‌گویند.


'''در تشهد''': اگر [[مأموم]] در رکعت دوم یا آخرِ نماز، به [[امام جماعت]] اقتدا کند، در هنگام تشهد امام جماعت، تجافی می‌کند. یعنی انگشتان دو دست و پاها را بر روی زمین می‌گذارد و زانوها را بلند می‌کند. طبق نظر [[مراجع تقلید|مراجعی]] مانند [[سیدعلی حسینی خامنه‌ای|آیت‌الله خامنه‌ای]]، [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]]، [[حسین وحید خراسانی|آیت‌الله وحید خراسانی]] و [[سید علی حسینی سیستانی|آیت‌الله سیستانی]]، تجافی در تشهد رکعت دوم [[احتیاطِ واجب]] است؛ اما در رکعت چهارم، نمازگزار می‌تواند تجافی کند یا اینکه برخیزد و بقیه نماز را بخواند. نمازگزار در هنگام تجافی طبق نظر فقها می‌تواند سکوت کند یا ذکر تشهد یا هر ذکر دیگری بگوید.<ref>[http://hawzahnews.com/detail/News/373979 از تجافی در نماز چه می‌دانیم]</ref>
'''در تشهد''': اگر [[مأموم]] در رکعت دوم یا آخرِ [[نماز]]، به [[امام جماعت]] اقتدا کند، در هنگام تشهد امام جماعت، تجافی می‌کند. یعنی انگشتان دو دست و پاها را بر روی زمین می‌گذارد و زانوها را بلند می‌کند. طبق نظر [[مراجع تقلید|مراجعی]] مانند [[سیدعلی حسینی خامنه‌ای|آیت‌الله خامنه‌ای]]، [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]]، [[حسین وحید خراسانی|آیت‌الله وحید خراسانی]] و [[سید علی حسینی سیستانی|آیت‌الله سیستانی]]، تجافی در تشهد رکعت دوم [[احتیاط واجب|احتیاطِ واجب]] است؛ اما در رکعت چهارم، نمازگزار می‌تواند تجافی کند یا اینکه برخیزد و بقیه نماز را بخواند. نمازگزار در هنگام تجافی طبق نظر فقها می‌تواند سکوت کند یا ذکر تشهد یا هر ذکر دیگری بگوید.<ref>[http://hawzahnews.com/detail/News/373979 از تجافی در نماز چه می‌دانیم]</ref>


'''در رکوع و سجده''': به معنای بازکردن آرنج دست‌هاست که برای مردان مستحب است.<ref>فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۵ش، ج ۲، ص۳۵۳</ref>
'''در رکوع و سجده''': به معنای بازکردن آرنج دست‌هاست که برای مردان مستحب است.<ref>فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۵ش، ج ۲، ص۳۵۳</ref>