پرش به محتوا

کفاره: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۰۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۰
جز
افزایش منبع
جز (تمیزکاری)
جز (افزایش منبع)
خط ۱۲: خط ۱۲:
=== تفاوت کفاره با فدیه===
=== تفاوت کفاره با فدیه===
{{اصلی|فدیه}}
{{اصلی|فدیه}}
کفاره جریمه‌ای است که برای جبران انجام حرام یا ترک واجب انجام می‌شود.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۳۸.</ref> البته گاهی کفاره به معنای فدیه نیز به کار می‌رود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به:‌ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۴۴.</ref> اما [[فدیه]] به چیزی گفته می‌شود که جایگزین چیز دیگری است و در عوض آن پرداخت می‌شود.<ref>مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۴۰۲ق، ج۹، ص۴۱(ذیل فدی).</ref> چراکه فدیه رهانیدن کسی به واسطه پرداخت مال، جبران خطا و کوتاهی‌اش و یا پاک شدن گناهانش است.<ref>عبدالمنعم، معجم مصطلحات الفقهیه، دارالفضیله، ص۱، ص۲۴۴.</ref> از این‌رو به مالی که در برابر آزادی اسیر و در [[طلاق خلع]] از سوی زن پرداخت می‌شود، فدیه می‌گویند.<ref>صدر، ماوراءالفقه، ۱۴۲۰ق، ج۹، ص۱۱۹.</ref> البته به گفته [[سید محمد صدر]] فدیه در اصطلاح فقیهان مالی است که در ازای نگرفتن رزوه به دلیل ناتوانی بر اثر بیماری یا مانند آن پرداخت می‌شود.<ref>صدر، ماوراءالفقه، ۱۴۲۰ق، ج۹، ص۱۲۰.</ref> به فتوای فقیهان اگر کسی بر اثر بیماری نتواند در ماه رمضان روزه بگیرد و بیماری او تا ماه رمضان بعد طول بکشد به‌ازای هر روزه‌ای که از ماه رمضان نگرفته‌ باید فدیه (یک [[مد طعام|مُد طعام]] =۷۵۰ گرم گندم و مانند آن) پرداخت کند.<ref> برای نمونه نگاه کنید به:‌ علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۷۹.</ref>
کفاره جریمه‌ای است که برای جبران انجام حرام یا ترک واجب انجام می‌شود.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه، ۱۴۱۹ق، ص۴۳۸.</ref> البته در محاورات عرفی کفاره به معنای فدیه نیز به کار می‌رود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به:‌ خامنه‎ای، اجوبة الاستفتاءات، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۱۳۸، س۸۰۲.</ref> اما [[فدیه]] به چیزی گفته می‌شود که جایگزین چیز دیگری است و در عوض آن پرداخت می‌شود.<ref>مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۴۰۲ق، ج۹، ص۴۱(ذیل فدی).</ref> چراکه فدیه رهانیدن کسی به واسطه پرداخت مال، جبران خطا و کوتاهی‌اش و یا پاک شدن گناهانش است.<ref>عبدالمنعم، معجم مصطلحات الفقهیه، دارالفضیله، ص۱، ص۲۴۴.</ref> از این‌رو به مالی که در برابر آزادی اسیر و در [[طلاق خلع]] از سوی زن پرداخت می‌شود، فدیه می‌گویند.<ref>صدر، ماوراءالفقه، ۱۴۲۰ق، ج۹، ص۱۱۹.</ref> البته به گفته [[سید محمد صدر]] فدیه در اصطلاح فقیهان مالی است که در ازای نگرفتن رزوه به دلیل ناتوانی بر اثر بیماری یا مانند آن پرداخت می‌شود.<ref>صدر، ماوراءالفقه، ۱۴۲۰ق، ج۹، ص۱۲۰.</ref> به فتوای فقیهان اگر کسی بر اثر بیماری نتواند در ماه رمضان روزه بگیرد و بیماری او تا ماه رمضان بعد طول بکشد به‌ازای هر روزه‌ای که از ماه رمضان نگرفته‌ باید فدیه (یک [[مد طعام|مُد طعام]] =۷۵۰ گرم گندم و مانند آن) پرداخت کند.<ref> برای نمونه نگاه کنید به:‌ علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۷۹.</ref>


==انواع کفارات و موارد آنها==
==انواع کفارات و موارد آنها==
خط ۳۵: خط ۳۵:
| [[کفاره جمع]]|| همه موارد کفاره با هم واجب می‌شوند.||۱. قتل عمدی مؤمن<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰.</ref> {{سخ}} ۲. افطار در ماه رمضان با کار حرام<ref> شهید اول، غایة المراد، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۴۵۸-۴۵۹.</ref>|| انجام کارهای زیر با هم {{سخ}} ۱.آزادکردن بنده {{سخ}} ۲. دو ماه روزه {{سخ}} ۳. اطعام ۶۰ فقیر<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۱؛ شهید اول، غایة المراد، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۴۵۸-۴۵۹.</ref>
| [[کفاره جمع]]|| همه موارد کفاره با هم واجب می‌شوند.||۱. قتل عمدی مؤمن<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰.</ref> {{سخ}} ۲. افطار در ماه رمضان با کار حرام<ref> شهید اول، غایة المراد، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۴۵۸-۴۵۹.</ref>|| انجام کارهای زیر با هم {{سخ}} ۱.آزادکردن بنده {{سخ}} ۲. دو ماه روزه {{سخ}} ۳. اطعام ۶۰ فقیر<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۱؛ شهید اول، غایة المراد، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۴۵۸-۴۵۹.</ref>
|-
|-
| کفاره معین || کفاره‌ای که فقط یک مورد مشخص دارد.|| [[محرمات احرام]] مانند {{سخ}} ۱.[[آمیزش]] با همسر  {{سخ}} مُلاعبه با همسر که منجر به انزال شود{{سخ}} نگاه شهوت‌آلود به همسر که منجر به انزال شود {{سخ}} بوسیدن همسر از روی شهوت.<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۶۹-۲۷۰.</ref>{{سخ}} ۲. کَندن درخت حرم<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۲.</ref> {{سخ}} ۳. استعمال بوی خوش،<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۰.</ref> {{سخ}} سایه قراردادن برای سر(فقط مردان)،<ref> امام خمینی</ref> {{سخ}} کوتاه کردن تمام ناخن‌های دست یا پا<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۱.</ref> {{سخ}} پوشیدن لباس‌ها و خوردن خوراکی‌هایی که بر محرم حرام است<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۳.</ref>{{سخ}} بوسیدن همسر بدون شهوت {{سخ}} لمس با شهوت همسر که منجر به انزال نشود<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۰.</ref> {{سخ}} ۴. به ازای کوتاه کردن هر ناخن در صورتی که مجموع کمتر از ۱۰ ناخن باشد<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۱.</ref> || ۱.  قربانی (شتر)<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۶۹.</ref> {{سخ}} ۲. قربانی گاو یا گوسفند(بستگی به اندازه درخت دارد)<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۲.</ref> {{سخ}} ۳. قربانی (گوسفند)<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۰-۲۷۳.</ref> {{سخ}} ۴. یک [[مد طعام]]<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۱.</ref>
| کفاره معین || کفاره‌ای که فقط یک مورد مشخص دارد.|| [[محرمات احرام]] مانند {{سخ}} ۱.[[آمیزش]] با همسر  {{سخ}} مُلاعبه با همسر که منجر به انزال شود{{سخ}} نگاه شهوت‌آلود به همسر که منجر به انزال شود {{سخ}} بوسیدن همسر از روی شهوت.<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۶۹-۲۷۰.</ref>{{سخ}} ۲. کَندن درخت حرم<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۲.</ref> {{سخ}} ۳. استعمال بوی خوش،<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۰.</ref> {{سخ}} سایه قراردادن برای سر(فقط مردان)،<ref> خامنئی، مناسک الحج، ۱۴۲۶ق، ص۷۴، م۱۶۲.</ref> {{سخ}} کوتاه کردن تمام ناخن‌های دست یا پا<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۱.</ref> {{سخ}} پوشیدن لباس‌ها و خوردن خوراکی‌هایی که بر محرم حرام است<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۳.</ref>{{سخ}} بوسیدن همسر بدون شهوت {{سخ}} لمس با شهوت همسر که منجر به انزال نشود<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۰.</ref> {{سخ}} ۴. به ازای کوتاه کردن هر ناخن در صورتی که مجموع کمتر از ۱۰ ناخن باشد<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۱.</ref> || ۱.  قربانی (شتر)<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۶۹.</ref> {{سخ}} ۲. قربانی گاو یا گوسفند(بستگی به اندازه درخت دارد)<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۲.</ref> {{سخ}} ۳. قربانی (گوسفند)<ref>محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۰-۲۷۳.</ref> {{سخ}} ۴. یک [[مد طعام]]<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۷۱.</ref>
|}
|}
== احکام==
== احکام==
خط ۴۹: خط ۴۹:
==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
*قرآن کریم
*قرآن کریم.
*ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، تصحیح: احمد فارس، قم، دارالفکر، ۱۴۱۴ق.
*ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، تصحیح: احمد فارس، قم، دارالفکر، ۱۴۱۴ق.
*خامنه‌ای، سید علی، اجوبة الاستفتاءات، بیروت، الدار الاسلامیه، ۱۴۲۰ق.
*خامنئی، سید علی، مناسک الحج، قم، مشعر، ۱۴۲۶ق.
*شهید اول، محمد بن مکی، غایة المراد فی شرح نکت الارشاد، تصحیح رضا مختاری، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، ۱۴۱۴ق.
*شهید اول، محمد بن مکی، غایة المراد فی شرح نکت الارشاد، تصحیح رضا مختاری، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، ۱۴۱۴ق.
*شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، مسالک الافهام الی تنقیح شرائع الاسلام، قم، مؤسسة المعارف اسلامیة، ۱۴۱۳ق.
*شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، مسالک الافهام الی تنقیح شرائع الاسلام، قم، مؤسسة المعارف اسلامیة، ۱۴۱۳ق.