کفاره: تفاوت میان نسخه‌ها

| کفاره مخیره||مکلف بین انتخاب یکی از چند کفاره مخیر است. ||الف) {{سخ}} ۱.افطار عمدی روزه ماه رمضان<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰.</ref> {{سخ}} ۲. شکستن نذر<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰.</ref> {{سخ}} ۳. شکستن عهد<ref>محقق حلی، شرائع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۵۰.</ref> {{سخ}} ۴. کشیدن زن مویش را در مصیبت‌ها (بنا بر نظر برخی از فقیهان)<ref>شهید اول، غایة المراد، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص۴۶۳.</ref>{{سخ}} ۵. [[آمیزش]] با همسر در حال [[اعتکاف]]<ref> نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۳، ص۱۷۱.</ref>{{سخ}} ب) باب حج {{سخ}} ۱. تراشیدن یا کوتاه کردن سر قبل از قربانی<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۴۴.</ref> {{سخ}} ۲. صید در حال [[احرام]]<ref>طوسی، التبیان، داراحیاء التراث العربی، ج۴، ص۲۶.</ref>|| الف) تخییر بین {{سخ}}

* کفاره اطعام یا پوشاندن فقیر باید به فقیر مسلمان داده شود.

*کفاره از [[واجب تعبدی|واجبات تعبدی]] است.{{مدرک}} از این‌رو در پرداخت [[قصد قربت]] و تعیین نوع آن شرط است.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه، ص۴۳۹.</ref>

*در صورتی که برخی از موارد کفاره مانند آزادکردن بنده امکان نداشت. در کفاره جمع آن مورد ساقط است و در کفاره‌های مخیره و مرتبه باید موارد دیگر را انجام داد.<ref> مشکینی، مصطلحات الفقه، ص۴۳۹.</ref>

کفاره جریمه‌ای است که برای جبران انجام حرام یا ترک واجب انجام می‌شود.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه، ص۴۳۸.</ref> البته گاهی کفاره به معنای فدیه نیز به کار می‌رود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به:‌ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۴۴.</ref> [[فدیه]] به چیزی گفته می‌شود که جایگزین چیز دیگری است و در عوض آن پرداخت می‌شود.<ref>مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۴۰۲ق، ج۹، ص۴۱(ذیل فدی).</ref> چراکه فدیه رهانیدن کسی به واسطه پرداخت مال، جبران خطا و کوتاهی‌اش و یا پاک شدن گناهانش است.<ref>مصطلحات الفقهیه ص۱، ص۲۴۴.</ref> از این‌رو به مالی که در برابر آزادی اسیر و در [[طلاق خلع]] از سوی زن پرداخت می‌شود، فدیه می‌گویند.<ref>صدر، ماوراءالفقه، ۱۴۲۰ق، ج۹، ص۱۱۹.</ref> البته به گفته [[سید محمد صدر]] فدیه در اصطلاح فقیهان مالی است که در ازای نگرفتن رزوه به دلیل ناتوانی بر اثر بیماری یا مانند آن پرداخت می‌شود.<ref>صدر، ماوراءالفقه، ۱۴۲۰ق، ج۹، ص۱۲۰.</ref> به فتوای فقیهان اگر کسی بر اثر بیماری نتواند در ماه رمضان روزه بگیرد و بیماری او تا ماه رمضان بعد طول بکشد به‌ازای هر روزه‌ای که از ماه رمضان نگرفته‌ باید فدیه (یک [[مد طعام|مُد طعام]] =۷۵۰ گرم گندم و مانند آن) پرداخت کند.<ref> برای نمونه نگاه کنید به:‌ علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۷۹.</ref>