۱۷٬۱۰۳
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (←تفاوت کفاره با فدیه: تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (افزایش جزیی) |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
== تفاوت کفاره با فدیه== | == تفاوت کفاره با فدیه== | ||
کفاره جریمهای است که برای جبران انجام حرام یا ترک واجب انجام میشود.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه، ص۴۳۸.</ref> اما [[فدیه]] به چیزی گفته میشود که جایگزین چیزی دیگری است و در عوض آن پرداخت میشود.<ref>مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۴۰۲ق، ج۹، ص۴۱(ذیل فدی).</ref> چراکه فدیه رهانیدن کسی به واسطه پرداخت مال، جبران خطا و کوتاهیاش و یا پاک شدن گناهانش است.<ref>مصطلحات الفقهیه ص۱، ص۲۴۴.</ref> از اینرو به مالی که در برابر آزادی اسیر و در [[طلاق خلع]] از سوی زن پرداخت میشود، فدیه میگویند.<ref>صدر، | {{اصلی|فدیه}} | ||
کفاره جریمهای است که برای جبران انجام حرام یا ترک واجب انجام میشود.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه، ص۴۳۸.</ref> اما [[فدیه]] به چیزی گفته میشود که جایگزین چیزی دیگری است و در عوض آن پرداخت میشود.<ref>مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۴۰۲ق، ج۹، ص۴۱(ذیل فدی).</ref> چراکه فدیه رهانیدن کسی به واسطه پرداخت مال، جبران خطا و کوتاهیاش و یا پاک شدن گناهانش است.<ref>مصطلحات الفقهیه ص۱، ص۲۴۴.</ref> از اینرو به مالی که در برابر آزادی اسیر و در [[طلاق خلع]] از سوی زن پرداخت میشود، فدیه میگویند.<ref>صدر، ماوراءالفقه، ۱۴۲۰ق، ج۹، ص۱۱۹.</ref> البته به گفته [[سید محمد صدر]] فدیه در اصطلاح فقیهان مالی است که در ازای نگرفتن رزوه به دلیل ناتوانی بر اثر بیماری یا مانند آن پرداخت میشود.<ref>صدر، ماوراءالفقه، ۱۴۲۰ق، ج۹، ص۱۲۰.</ref> به فتوای فقیهان اگر کسی بر اثر بیماری نتواند در ماه رمضان روزه بگیرد و بیماری او تا ماه رمضان بعد طول بکشد بهازای هر روزهای که از ماه رمضان نگرفته باید فدیه (یک [[مد طعام|مُد طعام]] =۷۵۰ گرم گندم و مانند آن) پرداخت کند.<ref> برای نمونه نگاه کنید به: علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۷۹.</ref> گاهی کفاره به معنای فدیه نیز به کار میرود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲، ص۴۴.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
*علامه حلی، حسن بن یوسف، قواعد الاحکام فی معرفة الحلال و الحرام، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۱۳ق. | *علامه حلی، حسن بن یوسف، قواعد الاحکام فی معرفة الحلال و الحرام، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ۱۴۱۳ق. | ||
*مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش. | *مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۴ش. | ||
*نجفی، محمدحسن، جواهرالكلام فی شرح شرائع الاسلام، بیروت، | *نجفی، محمدحسن، جواهرالكلام فی شرح شرائع الاسلام، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۳۶۲ش. | ||
*صدوق، محمد بن علی، عیون اخبار الرضا علیهالسلام، تصحیح مهدی لاجوردی، تهران، نشر جهان، ۱۳۷۸ق. | *صدوق، محمد بن علی، عیون اخبار الرضا علیهالسلام، تصحیح مهدی لاجوردی، تهران، نشر جهان، ۱۳۷۸ق. | ||
*مفید، محمد بن مفید، الامالی، تصحیح حسین ولی و علیاکبر غفاری، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ق. | *مفید، محمد بن مفید، الامالی، تصحیح حسین ولی و علیاکبر غفاری، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳ق. | ||
*شهید اول، محمد بن مکی، غایة المراد فی شرح نکت الارشاد، تصحیح رضا مختاری، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، ۱۴۱۴ق. | *شهید اول، محمد بن مکی، غایة المراد فی شرح نکت الارشاد، تصحیح رضا مختاری، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، ۱۴۱۴ق. | ||
*صدر، محمد، ماوراءالفقه، بیروت، دارالاضواء، ۱۴۲۰ق/۱۹۹۹م. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{وجوهات شرعی}} | {{وجوهات شرعی}} |
ویرایش