نماز عید: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:نماز عید فطر تهران.jpg|بندانگشتی|نماز عید فطر در [[مصلای امام خمینی (تهران)|مصلای تهران]] به امامت [[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت‌الله خامنه‌ای]] (سال ۱۴۳۷ق).<ref>[https://www.leader.ir/fa/pictures/15947 «اقامه نماز عید سعید فطر به امامت رهبر معظم انقلاب اسلامی»]، پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری.</ref>]]

'''نماز عید''' یا '''صلاة العیدین'''، [[نماز|نمازی]] که [[اسلام|مسلمانان]] در روز [[عید فطر]] و [[عید قربان]] می‌خوانند. به [[فتوا|فتوای]] فقیهان شیعه در زمان حضور [[امامت|امام]] خواندن این نماز به جماعت [[واجب]]، و در عصر غیبت [[مستحب]] است.

نماز عید، نمازی است که مسلمان در روز عید فطر و عید قربان می‌خوانند. در منابع فقهی و روایی از این نماز به صلاة العیدین یاد می‌شود.<ref> نگاه کنید به نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۱، ص۳۳۳.</ref> این نماز در زمان حضور [[امامت|امام]]، [[واجب]] است<ref> نگاه کنید به نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۱، ص۳۳۳.</ref> و باید به جماعت‏ خوانده شود.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل (مراجع)، ج۱، ص۸۲۴.</ref> اما در [[غیبت امام مهدی(عج)|زمان غیبت]]، [[مستحب]] است<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۱، ۳۳۳.</ref> البته به جماعت خواندن آن در دوره غیبت محل اختلاف فقهاست.<ref> بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل (مراجع)، ۱۳۸۷ش، ص۲۳۴.</ref> به فتوای [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] اگر [[ولایت فقیه|ولی فقیه]] یا شخصی که از او اجازه دارد آن را امامت کند یا به قصد رجاء خوانده شود اشکال ندارد در غیر این صورت احتیاط واجب است که آن را به جماعت نخوانند.<ref>بنی‌هاشمی خمینی،‌ توضیح المسائل (مراجع)، ج۱، ص۸۲۴.</ref>  

{{جعبه نقل قول| عنوان = دعای قنوت نماز عید:|«'''اَللّهُمَّ اَهْلَ الْکبْرِیاءِ وَالْعَظَمَةِ وَاَهْلَ الْجوُدِ وَالْجَبَروُتِ وَاَهْلَ الْعَفْوِ وَالرَّحْمَةِ وَاَهْلَ التَّقْوی وَالْمَغْفِرَةِ اَسْألُک بِحَقِّ هَذَا الْیوْمِ الَّذی جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمینَ عیداً وَ لِمـُحَمَّد صلی الله علیه وآله ذُخراً وَشَرَفاً وَ کَرامَةً وَمَزیداً أَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تُدْخِلَنی فی کُلِّ خَیرٍ أدْخَلْتَ فیهِ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّد وَ أَنْ تُخْرِجَنی مِنْ کلِّ سوُءٍ اَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّد صَلَواتُک عَلَیهِ وَ عَلَیهِمْ اَللّهُمَّ إنّی اَسْألُکَ خَیرَ ما سَألَکَ بِهِ عِبَادُکَ الصَّالِحوُنَ وَأَعوُذُ بِکَ مِمَّا اسْتَعَاذَ مِنْهُ عِبَادُکَ الْمـُخْلَصوُنَ؛ خدایا، ای اهل بزرگی و عظمت و ای اهل جود و قدرت مطلق و اهل گذشت و رحمت و اهل تقوا و مغفرت، از تو درخواست می‌کنم به‌حق این روز که برای مسلمانان عید قرار دادی و برای محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) ذخیره و فزونی در برتری و مزیت، این که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و مرا در هر خیری که محمّد و خاندان محمّد را وارد کردی وارد کنی و از هر شرّی که محمّد و خاندان محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) را بیرون آوردی مرا بیرون آوری، خدایا از تو درخواست می‌کنم، بهترین چیزی که بندگان شایسته‌ات درخواست کردند و به تو پناه می‌آورم از آنچه بندگان شایسته‌ات به تو پناه بردند'''»|منبع = <small>صدوق، عیون أخبار الرضا(ع)، ۱۳۷۸ق، ج۱، ص۲۹۶.</small>| تراز = چپ| عرض = 280px| رنگ پس‌زمینه =|گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}

نماز عید دو رکعت است؛ در هر رکعت، پس از [[سوره فاتحه|حمد]] سوره دیگری خوانده می‌شود. بهتر آن است که در رکعت اول، [[سوره شمس]] و در رکعت دوم [[سوره غاشیه]] یا در رکعت اول [[سوره اعلی]] و در رکعت دوم، سوره شمس خوانده شود. همچنین در رکعت اول، بعد از سوره، پنج تکبیر و پنج [[قنوت]] خوانده می‌شود (بعد از هر تکبیر یک قنوت) و در رکعت دوم، چهار تکبیر و چهار قنوت. در قنوت، هر ذکر و دعایی مانند سایر نمازها خوانده شود کافی است ولی بهتر است دعایی که با «'اَللّهُمَّ اَهْلَ الْکبْرِیاءِ وَالْعَظَمَةِ...» شروع می‌شود را بخواند.<ref>خمینی، تحریر الوسیله، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۲۷۳.</ref>  

 

به گفته [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]] بنا بر نظر مشهور فقهیان شیعه، وقت نماز عید از طلوع خورشید تا زوال ([[ظهر شرعی]]) است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۱، ص۳۵۱.</ref> و اگر فوت شود قضا ندارد.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۱، ص۳۵۵.</ref> اما به فتوای امام خمینی، [[مستحب]] است پس از بلندشدن آفتاب خوانده شود.<ref>توضیح المسائل امام خمینی، ۱۳۸۷ش، ص۲۳۴.</ref> همچنین صاحب جواهر از کتاب [[مدارک الاحکام فی شرح شرائع الاسلام (کتاب)|مدارک الاحکام]] نقل کرده است که علما اتفاق‌نظر دارند بر اینکه مستحب است نماز عید فطر با اندکی تاخیر از نماز عید قربان خوانده شود چراکه در عید فطر مستحب است نمازگزار قبل از نماز عید افطار کند و زکات فطره‌اش را جدا نماید اما در عید قربان مستحب است که [[قربانی]] و خوردن از گوشت آن پس از نماز باشد.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۱، ص۳۵۴-۳۵۵.</ref>

* [[مکروه|کراهت]] دارد نماز عید زیر سقف خوانده شود.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح المسائل (مراجع)، ج۱، ص۸۲۷</ref>

 

مأمون، پس از انتخاب امام رضا به [[ولایتعهدی امام رضا(ع)|ولایتعهدی]] از او خواست که نماز عید فطر را اقامه کند. پس از اصرار مأمون امام رضا پذیرفت به شرط اینکه نماز را طبق روش و سنت پیامبر(ص) بخواند.<ref>کلینی، الكافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۸۹.</ref> براساس روایتی که کلینی نقل کرده است فضل بن سهل وزیر [[مأمون عباسی]] چون استقبال بی‌نظیر مردم را از امام رضا(ع) دید به مأمون گفت: اگر علی بن موسی با اين وضعیت به محل نماز عيد برسد، مردم فريفته او می‌شوند؛ از او بخواه که برگردد مأمون به سوى حضرت پیکی فرستاد و امام نیز برگشت<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص ۴۹۰.</ref> به گفته [[مرتضی مطهری]]، دلیل اصلی جلوگیری مأمون از اقامه نماز توسط امام رضا(ع)، خطری بود که از استقبال مردم از امام رضا و اظهار علاقه و محبت به او احساس کرد. چرا که امام رضا برخلاف روش [[فهرست خلفای بنی‌عباس|خلفای عباسی]] و به دور از تجملات راهی مصلی شد و با استقبال مردم مواجه گردید.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۱۷، ص۱۷۴-۱۷۶.</ref> برخی از محققان این ماجرا را مربوط به عید قربان دانسته‌اند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۱، ص۳۸۱؛ اصول کافی، ترجمه و شرح سید جواد مصطفوی، ج۲، ص۴۰۷.</ref> تکبیرهایی که امام بر اساس روایت کلینی در مسیر خوانده‌ است{{یادداشت| وَ طَلَعَ الرِّضَا (ع) وَقَفَ عَلَى الْبَابِ وَقْفَةً ثُمَّ قَالَ اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ عَلَى مَا هَدَانَا اللَّهُ أَكْبَرُ عَلَى مَا رَزَقَنَا مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى‌ مَا أَبْلَانَا.و سپس امام رضا(ع) در آمد و نزد در ايستاد فرمود: «اللَّه اكبر، اللَّه اكبر، اللَّه اكبر، [اللَّه اكبر] على ما هدانا، اللَّه اكبر على ما رزقنا من‏ بهيمة الانعام، و الحمد لله على ما أبلانا». (کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۹۰.)}} نیز مؤید این است که نماز در روز عید قربان بوده است. {{مدرک}}

* خمینی، روح‌الله، تحریر الوسیله (ترجمه فارسی)، تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۶ش.

* خمینی، سید روح‌الله، توضیح المسائل، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۷ش.