اعجاز عددی قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اعجاز عددی قرآن'''، نظریه‌ای که بیانگر نظم عددی اعجازگونه قرآن است.  بر طبق این نظریه، تعداد حروف و کلمات قرآن از نظمی بسیار دقیق برخوردار است و از آنجا که هیچ نویسنده‌ای نمی‌تواند در نگارش کتاب، چنینی نظمی را در نظر گیرد، این نظم، نشانه اعجاز آن است. نظریه نخستین بار توسط رشاد خلیفه قرآن‌پژوه مصری مطرح شد. او معتقد بود عدد ۱۹ کلید رمز اعجاز قرآن است؛ [[بسم الله الرحمن الرحیم]]، ۱۹ حرف دارد و مجموع تعداد تکرار کلمات آن در قرآن، مضربی از عدد نوزده است.

این نظریه مخالفان فراوانی دارد. منتقدان بیشتر آمار ارائه‌شده از سوی مدافعان نظریه را نادرست شمرده و موارد نقض فراوانی برای آنها پیدا کرده‌اند؛ از جمله گفته‌اند: این مدعا که همه کلمات [[بسم الله الرحمن الرحیم]]، مضرب‌های عدد نوزده هستند، تنها در خصوص کلمه «الرحمن» صدق می‌کند.

معجزة القرآن الکريم، معجزة الارقام و الترقيم في القرآن الکريم، من الاعجاز البلاغی و العددی للقرآن الکريم و المعجزة از مهم‌ترین کتاب‌هایی است که برای اثبات اعجاز عددی قرآن نگارش یافته است.

این نظریه عدد ۱۹ را کلید رمز اعجاز قرآن می‌داند؛<ref>نوروزی، «كتابشناسی اعجاز عددی و ریاضی قرآن»، ص۸۴.</ref> [[بسم الله الرحمن الرحیم]]، ۱۹ حرف دارد و مجموع تعداد تکرار کلمات آن در قرآن، مضربی از عدد نوزده است؛ بسم الله ۱۹، الله ۲۶۹۸، رحمن ۵۷ و رحیم ۱۱۴ بار در قرآن استعمال شده است که همه مضرب‌های عدد ۱۹ هستند؛ همچنین تعداد حروف همه سوره‌های قرآن، مضربی از عدد ۱۹ است.<ref>یزدانی، «اعجاز عددی و نظم ریاضی قرآن»، ص۶۵.</ref>

*واژه «سجده» ۳۴ بار در قرآن به کار رفته است که با تعداد سجده‌های نمازهای واجب برابر است.<ref>یزدانی، «اعجاز عددی و نظم ریاضی قرآن»، ص۶۵؛ نوروزی، «كتابشناسی اعجاز عددی و ریاضی قرآن»، ص۸۴؛ علوی مقدم، «اعجاز قرآن (۲)»، ص۲۷.</ref>

گفته‌اند: نخستین بار در کتاب الإتقان سیوطی، به اعجاز عددی قرآن اشاره شده است؛<ref>علوی مقدم، «اعجاز قرآن (۲)»، ص۲۶؛ رضايی اصفهانی، پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، ۱۳۸۸ش، ص۲۱۹.</ref> اما این نظریه به صورت مشخص ابتدا توسط رشاد خلیفه قرآن‌پژوه مصری مطرح شد. وی تحصیلات آکادمیک خود را در مصر و آمریکا در رشته‌هایی غیرمرتبط با قرآن انجام داد، اما در آمریکا در طول سه سال، با استفاده از یارانه، در زمینه قرآن پژوهش کرد و در سال ۱۳۵۱ش(۱۹۷۲م)، نتایج آن را در رسانه‌ها ارئه داد. در سال ۱۹۸۳م هم کتاب او با نام معجزة القرآن الکریم،  در بیروت و آمریکا چاپ شد.<ref>رضايی اصفهانی، پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، ۱۳۸۸ش، ص۲۲۰.</ref>

پس از رشاد خلیفه، عبدالرزاق نوفل، قرآن‌پژوه دیگر مصری، راهش را ادامه داد و موارد دیگری از اعجاز عددی قرآن، مطرح کرد؛ از جمله واژه‌های متضادی را در قرآن مانند حیات و موت، دنیا و آخرت، معرفی کرد که به تعداد برابر در آن به کار رفته‌اند.

پس از او نیز ابوالزهراء النجدی قرآن‌پژوه شیعه، دریافت که در قرآن، واژه «ساعت» به تعداد ساعات شبانه‌روز، یعنی  ۲۴ بار استعمال شده است؛ او همچنین گفت: واژه «شیعه» ۱۲ بار در قرآن به کار رفته است.<ref>نوروزی، «كتابشناسی اعجاز عددی و ریاضی قرآن»، ص۸۴.</ref>

نظریه اعجاز عددی قرآن، مخالفانی دارد و کتاب‌ها و مقالاتی در رد آن نوشته شده است.<ref>نوروزی، «كتابشناسی اعجاز عددی و ریاضی قرآن»، ص۸۳.</ref>

منتقدان بیشتر آمار ارائه‌شده از سوی مدافعان این نظریه را نادرست شمرده<ref>یزدانی، «اعجاز عددی و نظم ریاضی قرآن»، ص۸۳.</ref> و موارد نقض فراوانی برای آنها پیدا کرده‌اند. برخی از آنها عبارت است از:

*این مدعا که همه کلمات [[بسم الله الرحمن الرحیم]]، مضرب‌های عدد نوزده هستند، تنها در خصوص کلمه «الرحمن» صدق می‌کند؛