۱۶٬۶۶۳
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (افزایش مطلب و منبع) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[تیر]]|روز=[[۲۰]]|سال=[[۱۴۰۰]]|کاربر=Shamsoddin }} | {{در دست ویرایش ۲|ماه=[[تیر]]|روز=[[۲۰]]|سال=[[۱۴۰۰]]|کاربر=Shamsoddin }} | ||
{{درباره ۲|مکانی به نام بیداء|آشنایی با واقعه فرورفتن لشکر سفیانی در این مکان مدخلِ|خسف بیداء| }} | {{درباره ۲|مکانی به نام بیداء|آشنایی با واقعه فرورفتن لشکر سفیانی در این مکان مدخلِ|خسف بیداء| }} | ||
'''بَیداء''' | '''بَیداء'''یا '''ذاتالجیش''' مکانی در میان مکه و مدینه که در [[آخرالزمان]] لشکر [[خروج سفیانی|سفیانی]] در آنجا از بین میرود. | ||
== موقعیت== | == موقعیت== | ||
بیداء در روایات به مکانی میان مکه و مدینه اشاره دارد<ref>ابن اثیر، النهایة، ۱۳۹۹ق، ج۱، ص۱۷۱؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۱، ص۵۲۳.</ref> به گفته [[ابن ادریس حلی]] فاصله آن تا [[ذوالحلیفه|ذوالحَلیفه]] (میقات اهل مدینه) حدود سه فرسخ است.<ref>ابن ادریس، السرائر، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۶۵.</ref> این مکان در دو کیلومتری [[مسجد شجره]] به سمت مکه قرار دارد.<ref>شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۱۶۰-۱۶۱.</ref> به گفته ابن اثیر این واژه در لغت به معنای بیابانی است که در آن چیزی (آب و گیاه) وجود ندارد.<ref>ابن اثیر، النهایة، ۱۳۹۹ق، ج۱، ص۱۷۱.</ref> | بیداء در روایات به مکانی میان مکه و مدینه اشاره دارد<ref>ابن اثیر، النهایة، ۱۳۹۹ق، ج۱، ص۱۷۱؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۹۹۵م، ج۱، ص۵۲۳.</ref> به گفته [[ابن ادریس حلی]] فاصله آن تا [[ذوالحلیفه|ذوالحَلیفه]] (میقات اهل مدینه) حدود سه فرسخ است.<ref>ابن ادریس، السرائر، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۶۵.</ref> این مکان در دو کیلومتری [[مسجد شجره]] به سمت مکه قرار دارد.<ref>شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۱۶۰-۱۶۱.</ref> به گفته ابن اثیر این واژه در لغت به معنای بیابانی است که در آن چیزی (آب و گیاه) وجود ندارد.<ref>ابن اثیر، النهایة، ۱۳۹۹ق، ج۱، ص۱۷۱.</ref> |
ویرایش