پرش به محتوا

لهو: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۶ ژوئن ۲۰۲۲
جز
ویکی سازی
جز (ویکی سازی)
خط ۴: خط ۴:
در فقه، در بخشی با نام «آلات لهو» از [[احکام|حکم شرعی]] ابزارهای موسیقی بحث می‌شود. به [[فتوا|فتوای]] فقیهان، خرید و فروش ابزارهای موسیقی و استفاده از آنها، به علت آنکه وسیله لهو هستند، حرام است. برخی از فقیهان معاصر همه ابزارهای موسیقی را آلات لهو نمی‌دانند.
در فقه، در بخشی با نام «آلات لهو» از [[احکام|حکم شرعی]] ابزارهای موسیقی بحث می‌شود. به [[فتوا|فتوای]] فقیهان، خرید و فروش ابزارهای موسیقی و استفاده از آنها، به علت آنکه وسیله لهو هستند، حرام است. برخی از فقیهان معاصر همه ابزارهای موسیقی را آلات لهو نمی‌دانند.


در [[روایات]] برخی از کارها چون لذت‌بردن از زنان، بذله‌گویی با برادران، شنا، تیراندازی با کمان و [[نماز شب]] به عنوان لهو [[مؤمن|مؤمنان]] سخن آمده و جایز به حساب آمده است.
در [[روایات]] برخی از کارها چون لذت‌بردن از زنان، بذله‌گویی با برادران، شنا، تیراندازی با کمان و [[نماز شب]] به عنوان لهو [[مؤمن|مؤمنان]] سخن آمده و [[جایز]] به حساب آمده است.


==تعریف‌های مختلف==
==تعریف‌های مختلف==
لهو در لغت‌نامه‌های عربی، [[تفسیر|تفاسیر]] قرآن و کتاب‌های [[فقه|فقهی]] با عبارت‌های مختلفی تعریف شده است. برطبق [[التحقیق فی کلمات القرآن|التحقیق]]، لهو کاری است که انجام آن صرفا برای لذت و بدون توجه به نتیجه صورت می‌گیرد.<ref>مصطفوی، التحقیق، ۱۴۲۶ق، ج۱۰، ص۲۴۶، ۲۴۷.</ref> [[سیدمحمدحسین طباطبایی]] در [[المیزان]] آن را کاری دانسته است که مشغول‌شدن به آن انسان را از کارهای مهمش بازمی‌دارد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۲۰۹.</ref> در [[التبیان]] نوشته [[شیخ طوسی]] لهو کاری تعریف شده است که مشغول‌شدن به آن شایسته نیست.<ref>طوسی، التبیان، بیروت، ج۴، ص۴۱۷.</ref>
لهو در لغت‌نامه‌های عربی، [[تفسیر|تفاسیر]] [[قرآن]] و کتاب‌های [[فقه|فقهی]] با عبارت‌های مختلفی تعریف شده است. برطبق [[التحقیق فی کلمات القرآن|التحقیق]]، لهو کاری است که انجام آن صرفا برای لذت و بدون توجه به نتیجه صورت می‌گیرد.<ref>مصطفوی، التحقیق، ۱۴۲۶ق، ج۱۰، ص۲۴۶، ۲۴۷.</ref> [[سیدمحمدحسین طباطبایی]] در [[المیزان]] آن را کاری دانسته است که مشغول‌شدن به آن انسان را از کارهای مهمش بازمی‌دارد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۲۰۹.</ref> در [[التبیان]] نوشته [[شیخ طوسی]] لهو کاری تعریف شده است که مشغول‌شدن به آن شایسته نیست.<ref>طوسی، التبیان، بیروت، ج۴، ص۴۱۷.</ref>


===تفاوت لهو با لَعِب===
===تفاوت لهو با لَعِب===
خط ۱۷: خط ۱۷:
سخنان [[فقیه|فقیهان]] درخصوص لهو، بر [[حرام|حرام‌بودن]] لهو نزد آنان دلالت می‌کند. برای مثال [[محقق حلی]] نوشته است: به [[فتوا|فتوای]] فقیهان [[امامیه|شیعه]] در سفری که به قصد لهو انجام می‌شود، نمازْ [[نماز شکسته|شکسته]] نمی‌شود؛ به علت آنکه لهو حرام است و در سفر [[معصیت]]، نماز کامل است.<ref>محقق حلی، المعتبر، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۷۱.</ref> به گفته [[شیخ انصاری]] روایات بسیاری حرام‌بودن لهو را بیان می‌کنند.<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۳.</ref> ازجمله آنها روایاتی است که کارهای لهو را از گناهان کبیره شمرده‌اند؛<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۴و۴۳.</ref> همچنین روایاتی که در آنها لهو کاری باطل شمرده شده است. این روایات به ضمیمه روایات دیگری که باطل را حرام می‌دانند، بر [[حرام|حُرمت]] لهو دلالت می‌کنند.<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۵.</ref>
سخنان [[فقیه|فقیهان]] درخصوص لهو، بر [[حرام|حرام‌بودن]] لهو نزد آنان دلالت می‌کند. برای مثال [[محقق حلی]] نوشته است: به [[فتوا|فتوای]] فقیهان [[امامیه|شیعه]] در سفری که به قصد لهو انجام می‌شود، نمازْ [[نماز شکسته|شکسته]] نمی‌شود؛ به علت آنکه لهو حرام است و در سفر [[معصیت]]، نماز کامل است.<ref>محقق حلی، المعتبر، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۷۱.</ref> به گفته [[شیخ انصاری]] روایات بسیاری حرام‌بودن لهو را بیان می‌کنند.<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۳.</ref> ازجمله آنها روایاتی است که کارهای لهو را از گناهان کبیره شمرده‌اند؛<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۴و۴۳.</ref> همچنین روایاتی که در آنها لهو کاری باطل شمرده شده است. این روایات به ضمیمه روایات دیگری که باطل را حرام می‌دانند، بر [[حرام|حُرمت]] لهو دلالت می‌کنند.<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۵.</ref>


بااین‌همه شیخ انصاری نوشته است اگر منظور از لهو هر کاری است که فایده عُقَلایی نداشته باشد، فقیهان به طور مطلق آن را حرام نمی‌دانند؛ اما اگر لهو فقط آن دسته از کارهایی را شامل شود که لذت شدید به همراه دارند، مانند رقص، حرام است.<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۷.</ref>
بااین‌ همه [[شیخ انصاری]] نوشته است اگر منظور از لهو هر کاری است که فایده عُقَلایی نداشته باشد، فقیهان به طور مطلق آن را حرام نمی‌دانند؛ اما اگر لهو فقط آن دسته از کارهایی را شامل شود که لذت شدید به همراه دارند، مانند رقص، حرام است.<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۷.</ref>


===عدم حرمت لَعِب===
===عدم حرمت لَعِب===
به گزارش [[شیخ انصاری]]، از میان علماء تنها [[محقق حلی]] به حرمت لَعِب فتوا داده است که آن هم احتمالا منظورش از لَعِب، لهو بوده است.<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۸.</ref>
به گزارش [[شیخ انصاری]]، از میان علماء تنها [[محقق حلی]] به حرمت لَعِب [[فتوا]] داده است که آن هم احتمالا منظورش از لَعِب، لهو بوده است.<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۸.</ref>


==آلات لهو==
==آلات لهو==
در کتاب‌های [[فقه|فقهی]] بخشی به آلات لهو اختصاص دارد که در آن از حکم شرعی خرید و فروش ابزارهای لهو سخن می‌رود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۲، ص۲۵؛‌ شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج‌۱، ص۱۱۰تا۱۱۷.</ref> مبحث آلات لهو جزء نوع دوم از [[مکاسب محرمه|مَکاسِب مُحَرَّمه]] است که در آن از خرید و فروش چیزهایی بحث می‌شود که هدف از آنها انجام کار [[حرام]] است؛<ref>برای نمونه نگاه کنید به نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۲، ص۲۵؛‌ شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج‌۱، ص۱۱۰.</ref> مانند [[آلات قمار|آلات قِمار]] چون [[نرد|نَرد]] و [[شطرنج]] و آلات مخصوص [[عبادت]] در دیگر ادیان مثل صلیب و بُت.<ref>برای نمونه نگاه کنید به نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۲، ص۲۵.</ref>
در کتاب‌های [[فقه|فقهی]] بخشی به آلات لهو اختصاص دارد که در آن از [[حکم شرعی]] خرید و فروش ابزارهای لهو سخن می‌رود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۲، ص۲۵؛‌ شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج‌۱، ص۱۱۰تا۱۱۷.</ref> مبحث آلات لهو جزء نوع دوم از [[مکاسب محرمه|مَکاسِب مُحَرَّمه]] است که در آن از خرید و فروش چیزهایی بحث می‌شود که هدف از آنها انجام کار [[حرام]] است؛<ref>برای نمونه نگاه کنید به نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۲، ص۲۵؛‌ شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۵ق، ج‌۱، ص۱۱۰.</ref> مانند [[آلات قمار|آلات قِمار]] چون [[نرد|نَرد]] و [[شطرنج]] و آلات مخصوص [[عبادت]] در دیگر ادیان مثل صلیب و بُت.<ref>برای نمونه نگاه کنید به نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۲، ص۲۵.</ref>


در بخش آلات لهو در فقه، از ابزارهای موسیقی بحث می‌شود. فقیهان ابزارهای موسیقی را از مصادیق آلات لهو می‌دانند و خرید و فروش آنها، نواختن موسیقی با آنها و شنیدن موسیقی از آنها را حرام می‌دانند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۱۷؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۲، ص۲۵.</ref> البته در سخنان آنها استتثناءهایی هم دیده می‌شود. مثلا [[محقق حلی|محقق حِلّی]] نوشته است دَف‌زدن تنها در جشن‌های عروسی و خَتنه حرام نیست و البته در این دو مورد هم [[مکروه]] است.<ref>نگاه کنید به محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۱۷.</ref>
در بخش آلات لهو در فقه، از ابزارهای موسیقی بحث می‌شود. فقیهان ابزارهای موسیقی را از مصادیق آلات لهو می‌دانند و خرید و فروش آنها، نواختن موسیقی با آنها و شنیدن موسیقی از آنها را حرام می‌دانند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۱۷؛ نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۲، ص۲۵.</ref> البته در سخنان آنها استتثناءهایی هم دیده می‌شود. مثلا [[محقق حلی|محقق حِلّی]] نوشته است دَف‌زدن تنها در جشن‌های عروسی و خَتنه حرام نیست و البته در این دو مورد هم [[مکروه]] است.<ref>نگاه کنید به محقق حلی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۴، ص۱۱۷.</ref>
خط ۳۶: خط ۳۶:


==منابع==
==منابع==
* قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
* [[قرآن کریم]]، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
* خویی، سیدابوالقاسم، منیة المسائل، بی‌تا، بی‌جا.
* خویی، سیدابوالقاسم، منیة المسائل، بی‌تا، بی‌جا.
* ری‌شهری، محمد، میزان الحکمه، ترجمه حمیدرضا شیخی، قم، انتشارات مؤسسه فرهنگی دار الحدیث، چاپ دوم، ۱۳۷۹ش.
* ری‌شهری، محمد، [[میزان الحکمه]]، ترجمه حمیدرضا شیخی، قم، انتشارات مؤسسه فرهنگی دار الحدیث، چاپ دوم، ۱۳۷۹ش.
* شیخ انصاری، مرتضی، المکاسب، قم، کنگره جهانی بزرگداشت شیخ اعظم انصاری، چاپ اول، ۱۴۱۵ق.
* شیخ انصاری، مرتضی، المکاسب، قم، کنگره جهانی بزرگداشت شیخ اعظم انصاری، چاپ اول، ۱۴۱۵ق.
* شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، تحقیق احمد قصیرعاملی، بیروت،‌ دار احیاء التراث العربی، بی‌تا.
* [[شیخ طوسی]]، محمد بن حسن، [[التبیان فی تفسیر القرآن]]، تحقیق احمد قصیرعاملی، بیروت،‌ دار احیاء التراث العربی، بی‌تا.
* طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیرالقرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق.
* طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیرالقرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ق.
* محقق حلی، جعفر بن حسن،المعتبر فی شرح المختصر‌، قم، مؤسسه سید الشهداء‌، چاپ اول، ۱۴۰۷ق.
* محقق حلی، جعفر بن حسن،المعتبر فی شرح المختصر‌، قم، مؤسسه سید الشهداء‌، چاپ اول، ۱۴۰۷ق.
* محقق حلی، جعفر بن حسن، شرائع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام، تحقیق و تصحیح عبدالحسین محمدعلی بقال، قم، اسماعیلیان، چاپ دوم، ۱۴۰۸ق.
* محقق حلی، جعفر بن حسن، شرائع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام، تحقیق و تصحیح عبدالحسین محمدعلی بقال، قم، اسماعیلیان، چاپ دوم، ۱۴۰۸ق.
* مصطفوی، حسن‌، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم‌، تهران، مرکز الکتاب للترجمة و النشر‌، چاپ اول، ۱۴۰۲ق.
* مصطفوی، حسن‌، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم‌، تهران، مرکز الکتاب للترجمة و النشر‌، چاپ اول، ۱۴۰۲ق.
* نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، بیروت،‌ دار إحیاء التراث العربی، چاپ هفتم، ۱۴۰۴ق.
* نجفی، محمدحسن، [[جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام]]، بیروت،‌ دار إحیاء التراث العربی، چاپ هفتم، ۱۴۰۴ق.


{{اصطلاحات فقهی}}
{{اصطلاحات فقهی}}
confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵

ویرایش