لهو: تفاوت میان نسخه‌ها

در لغت‌نامه‌ها، تفاسیر قرآن و کتاب‌های فقهی با عبارت‌های مختلفی لهو را تعریف کرده‌اند. برطبق [[التحقیق]]، لهو کاری است که انجام آن صرفا برای لذت و بدون توجه به نتیجه آن صورت می‌گیرد.<ref>مصطفوی، التحقیق، ۱۴۲۶ق، ج۱۰، ص۲۴۶، ۲۴۷.</ref> علامه طباطبایی در المیزان آن هرکاری دانسته است که مشغول شدن به آن انسان را از کارهای مهمش بازمی‌دارد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۲۰۹.</ref> در التبیان شیخ طوسی آمده است که لهو کاری است که مشغول‌شدن به آن شایسته نیست.<ref>طوسی، التبیان، ج۴، ص۴۱۷.</ref>

به باور شیخ انصاری گرچه در برخی لغتنامه‌ها لهو و لعب به یک معنا دانسته شده‌اند، به علت آنکه این دو واژه در قرآن بارها با هم به کار رفته و به هم عطف شده‌اند، باید آنها را دارای دو معنای متفاوت دانست.<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۷و۴۸.</ref> او به آیه قران اشاره می‌کند که در آن آمده است: «أَنَّمَا الْحَيٰاةُ الدُّنْيٰا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زِينَةٌ»<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۸.</ref>  

به گفته او احتمال این دو واژه مانند دو واژه فقیر و مسکین‌اند که وقتی با هم به کار می‌روند دو معنا دارند اما زمانی که هر یک به تنهایی به کار می‌ورند مترادف‌اند.<ref>شیخ انصاری، مکاسب، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۸.</ref>