امام علی علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
←امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۱۷: | خط ۳۱۷: | ||
== امامت و ولایت == | == امامت و ولایت == | ||
{{نوشتار اصلی|ولایت امام علی(ع)}} | {{نوشتار اصلی|ولایت امام علی(ع)}} | ||
به گفته سید کاظم طباطبایی‌نژاد در [[دانشنامه امام علی(ع)]] تصریح و نص پیامبر(ص) بر ولایت علی بن ابی‌طالب(ع) چنان گسترده و روشن است که هیچ تردیدی را برنمی‌تابد و بررسی سخنان پیامبر دراین‌باره نشان می‌دهد که بزرگ‌ترین دل‌مشغولی ایشان، مسئله [[امامت]] و رهبری پس از خود بوده است.<ref>{{پک|طباطبایی‌نژاد|۱۳۸۰|ک=دانشنامه امام علی(ع)|ج=۳|ص=۱۹۳-۱۹۴}}</ref> | به گفته سید کاظم طباطبایی‌نژاد در [[دانشنامه امام علی (کتاب)|دانشنامه امام علی(ع)]] تصریح و نص پیامبر(ص) بر ولایت علی بن ابی‌طالب(ع) چنان گسترده و روشن است که هیچ تردیدی را برنمی‌تابد و بررسی سخنان پیامبر دراین‌باره نشان می‌دهد که بزرگ‌ترین دل‌مشغولی ایشان، مسئله [[امامت]] و رهبری پس از خود بوده است.<ref>{{پک|طباطبایی‌نژاد|۱۳۸۰|ک=دانشنامه امام علی(ع)|ج=۳|ص=۱۹۳-۱۹۴}}</ref> | ||
اقدامات پیامبر در این مسیر، از [[حدیث یوم الدار|نخستین دعوت علنی]] با معرفی امام علی(ع) به عنوان خلیفه و جانشینِ بعد از خود<ref> طبری، تاریخ الامم والملوک، دار قاموس الحدیث، ج۲، ص۲۷۹.</ref> آغاز شد و تا آخرین روزهای زندگانی ایشان، در راه بازگشت از [[حجة الوداع]] در [[۱۸ ذی‌الحجه]] در [[غدیر خم]]<ref>خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۲۸۴؛ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۷۷.</ref> و همچنین لحظات آخر عمر ایشان که [[ماجرای دوات و قلم|دوات و قلمی]] درخواست کرد تا وصیتی بنویسد که مسلمانان پس از وی گمراه نشوند،<ref>بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۳۷، ج۴، ص۶۶، ج۵، ص۱۳۷-۱۳۸، ج۷، ص۹؛ شیخ مفید، الإرشاد، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۱۸۴.</ref> ادامه یافت. | اقدامات پیامبر در این مسیر، از [[حدیث یوم الدار|نخستین دعوت علنی]] با معرفی امام علی(ع) به عنوان خلیفه و جانشینِ بعد از خود<ref> طبری، تاریخ الامم والملوک، دار قاموس الحدیث، ج۲، ص۲۷۹.</ref> آغاز شد و تا آخرین روزهای زندگانی ایشان، در راه بازگشت از [[حجة الوداع]] در [[۱۸ ذی‌الحجه]] در [[غدیر خم]]<ref>خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۲۸۴؛ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۷۷.</ref> و همچنین لحظات آخر عمر ایشان که [[ماجرای دوات و قلم|دوات و قلمی]] درخواست کرد تا وصیتی بنویسد که مسلمانان پس از وی گمراه نشوند،<ref>بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۰۱ق، ج۱، ص۳۷، ج۴، ص۶۶، ج۵، ص۱۳۷-۱۳۸، ج۷، ص۹؛ شیخ مفید، الإرشاد، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۱۸۴.</ref> ادامه یافت. | ||