بحارنه: تفاوت میان نسخه‌ها

جغرافى‌دانان‌ دست‌‌کم‌ تا سده‌های‌ ۶-۷ق‌/۱۲-۱۳م‌ نام‌ بحرین‌ را بر منطقه وسیعى‌ از کناره شرقى‌ شبه‌ جزیره عربستان‌ اطلاق‌ کرده‌اند که‌ از شمال‌ به‌ [[بصره]]، از جنوب‌ به‌ [[عمان]]، از غرب‌ به‌ منطقه [[یمامه]] و از شرق‌ به‌ جنوب‌ غربى‌ خلیج‌ فارس‌ محدود مى‌شد.<ref>[http://lib.eshia.ir/23022/11/4534 دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۱۱، ص ۴۵۳۴]</ref> برخی علت نامگذاری آن به بحرین را وجود دریاچه‌ای در بخشی از این سرزمین دانسته‌اند<ref>معجم البلدان، ج‏۱، ص۳۴۷</ref> اما امروزه این نام بر مجمع الجزایری اطلاق می شود که در حاشیه جنوبی [[خلیج فارس]] و در میان شبه جزیرۀ [[قطر]] در مشرق و جنوب، و خاک [[عربستان سعودی]] در مغرب قرار دارد.

ریشه گرایش‌های‌ شیعى‌ در بحرین‌ به‌ سده نخست‌ هجری‌ باز مى‌گردد و نخستین‌ طلیعه‌های‌ آن‌، حضور برخى‌ از شخصیت‌ها با اصل‌ بحرینى‌ در شمار یاران‌ خاص‌ [[امام علی]](ع‌)، چون‌ [[رشید هجری]] (ظاهراً منسوب‌ به‌ هجر بحرین‌) و [[صعصعة بن‌ صوحان‌]] است‌. صعصعه‌ به‌ دستور معاویه‌ به‌ بحرین‌ تبعید شد و ظاهراً تا هنگامى‌ که‌ درگذشت‌ (دهه ۵۰ق‌) در آنجا مى‌زیست‌ در میان‌ شیعیان‌ بحرین‌ افسانه‌ای‌ ناسازگار با دانسته‌های‌ تاریخى‌ وجود داشت‌ حاکى‌ از آنکه‌ [[زید بن‌ صوحان‌]]، از یاران‌ خاص‌ حضرت‌ على‌(ع‌) به‌ روزگار خلافت‌ [[امام حسن]](ع‌) به‌ ولایت‌ بحرین‌ منسوب‌ شده‌ بوده‌، و تا پایان‌ خلافت‌ مروان‌ اول‌ بدون‌ پذیرش‌ حاکمیت‌ [[امویان]] در بحرین‌ حکم‌ رانده‌ است‌.