سفر شرعی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{احکام}}

'''مسافر''' در [[فقه]] اسلامی کسی است که به سبب دور شدن از [[وطن|وطن شرعی]]، احکام خاصی بر برخی اعمال عبادی او مترتّب می‌شود. در فقه [[شیعه]]، به کسی مسافر گفته می‌شود که بخواهد حداقل هشت فرسخ (بین ۴۰ تا ۴۵ کیلومتر) از [[وطن]] خود دور شود. بر اساس آیات ۱۸۴ [[سوره بقره]] و ۱۰۱ [[سوره نساء|نساء]] و همچنین [[روایات]]، چنین شخصی با شرایطی باید [[نماز|نمازها]] را شکسته بخواند و [[روزه]] نگیرد.