قزلباشان صفوی: تفاوت میان نسخه‌ها

سلطان سلیم پس از قلع و قمع مدعیان سلطنت و سامان دادن به مرزهای عثمانی، درصدد حمله به ایران بر آمد. وی بر آن بود که پیش از لشکرکشی، تکیه‌گاه شاه ‌اسماعیل در آناطولی شرقی و مرکزی، یعنی جامعه قزلباشان، را از بین ببرد. سلطان‌سلیم با گرفتن فتوای علما، برای جهاد با قزلباشان و کفار، پس از شناسایی حدود چهل هزار تن  از قزلباشان در خاک عثمانی، دستور قتل و حبس آنان را صادر کرد تا از قیام احتمالی آنان پس از لشکرکشی به ایران، جلوگیری کند.{{مدرک}}

سلطان سلیم پاسخ نامه سومش را  چهار روز پس از ورود به قلمرو صفوی، در حوالی ارزنجان دریافت کرد. شاه‌اسماعیل، مضامین نامناسب مکتوبات سلطان را حاکی از طرز نگارش منشیان تریاکی دربار تلقی کرد. سپس، سلیم را از عاقبت لشکرکشی به قلمرو صفویان بیم داد. اما سلیم از شدت خشم،  قاصد را کشت و  پاسخ نامه را توهین آمیز و  همراه تسبیح و خرقه و کشکول (به نشانه این که پادشاهی کار تو نیست و مثل پدرانت درویشی کن‌) برای وی فرستاد.{{مدرک}}