نفخ صور: تفاوت میان نسخه‌ها

بر پایه روایات، هنگامی که قیامت نزدیک می‌شود، اسرافیل به [[بیت‌المقدس]] فرود می‌آید و شیپوری همراه اوست که یک‌ سر و دو طرف‌ دارد و فاصلۀ بین‌ دو طرف آن به‌اندازۀ فاصله آسمان‌ و زمین‌ است‌. او رو به [[کعبه]] ایستاده در شیپور خویش می‌دمد و همه موجودات می‌میرند، سپس اسرافیل دوباه در صور می‌دمد و همگی زنده می‌شوند.<ref>طهرانی، معاد شناسی، ۱۳۶۱ش، ص۱۴۴.</ref> در برخی از احادیث دیگر آمده است که هرچند نفخه اول به وسیله اسرافیل انجام می‌شود، اما پس از آن اسرافیل می‌میرد و نفخه دوم را خداوند انجام می‌دهد.<ref>رستمی و آل بویه، سیری در اسرار فرشتگان، ۱۳۹۳ش، ص۲۵۳.</ref>

دیدگاه مشهور این است که در پایان دنیا دو بار در شیپور دمیده می‌شود که دمیدن اولی را «نفخه مرگ» و دومی را «نفخه حیات» یا «نفخه بعث» می‌نامند؛<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۷، ص۴۴۴.</ref> ولی بعضی تعداد آن را سه بار، یا حتی چهار بار دانسته‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۷، ص۴۴۴.</ref> بدین ترتیب که نفخه اول را «نفخه فزع»، نفخه دوم را «نفخه مرگ»، نفخه سوم را «نفخه حیات» و نفخه چهارم را «نفخه جمع» می‌گویند.

بنابر قول [[مفسران|مشهور مفسران]]، مسئله فزع و وحشت که در [[قرآن]] ذکر شده، مقدمۀ [[مرگ]] جهانیان است که پس از نفخه اولی یا صیحه نخست واقع می‌شود، همان‌گونه که نفخه «جمع»، نیز دنباله همان نفخه حیات است؛ نه‌اینکه هر کدام از آنها نفخه مستقلی باشند و به این ترتیب، تنها دو نفخه وجود دارد.<ref>منصوری، تفسیر نفخ صور، ص۹۸.</ref>