confirmed، templateeditor
۱۱٬۴۵۴
ویرایش
جز (تمیزکاری) |
جز (تمیزکاری) |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
== نام کتاب و علت نامگذاری == | == نام کتاب و علت نامگذاری == | ||
[[آقابزرگ تهرانی]] در [[الذریعة]] نام کتاب را تفسیر «''منهج الصادقین فی تفسیر القرآن المبین و إلزام المخالفین''» ذکر میکند<ref>تهرانی، الذریعة، ج۲۳، ص۱۹۳.</ref> اما ملا فتح الله در مقدمه کتاب مینویسد: ''چون مقصد اقصی و مطلب اعلی از این منتخب، ایضاح طریق ائمه صادقین است به حجج واضحه و الزام مخالفین به براهین باهره، از این جهت مسمی شد به «'''منهج الصادقین فی الزام المخالفین'''»''.<ref>کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۴.</ref> | [[آقابزرگ تهرانی]] در [[الذریعة]] نام کتاب را تفسیر «''منهج الصادقین فی تفسیر القرآن المبین و إلزام المخالفین''» ذکر میکند<ref>تهرانی، الذریعة، ج۲۳، ص۱۹۳.</ref> اما ملا فتح الله در مقدمه کتاب مینویسد: ''چون مقصد اقصی و مطلب اعلی از این منتخب، ایضاح طریق ائمه صادقین است به حجج واضحه و الزام مخالفین به براهین باهره، از این جهت مسمی شد به «'''منهج الصادقین فی الزام المخالفین'''»''.<ref>کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۴.</ref> | ||
== انگیزه تألیف == | == انگیزه تألیف == | ||
انگیزه نویسنده از تالیف کتاب، به گفته خود او، نگارش تفسیری فارسی، با اسلوب زبانی و لغاتی غیر ملال انگیز، نه بیش از اندازه مفصل و نه بسیار مختصر، و نیز موافق باورها و عقاید [[امامیه|امامیه]] و شامل آثار و اخبار اهل بیت(ع) بوده است.<ref>کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۴.</ref> | انگیزه نویسنده از تالیف کتاب، به گفته خود او، نگارش تفسیری فارسی، با اسلوب زبانی و لغاتی غیر ملال انگیز، نه بیش از اندازه مفصل و نه بسیار مختصر، و نیز موافق باورها و عقاید [[امامیه|امامیه]] و شامل آثار و اخبار اهل بیت(ع) بوده است.<ref>کاشانی، منهج الصادقین، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۴.</ref> | ||
{{تفسیر}} | |||
== روش مفسر == | == روش مفسر == | ||
ملا فتحالله در تفسیر سورهها از نظم خوب و یکسانی پیروی کرده است. به طوری که ابتدا به بحث مکی و مدنی سورهها، بعد عدد [[آیه|آیات]] و بعد از آن نامهای [[سوره]] و بعد ثواب قرائت سوره و سپس تناسب و ارتباط سوره و بعد از آن اسباب النزول و سپس به مباحث تفسیری میپردازد.<ref>خادمپیر، روششناسی تفسیر: منهج الصادقین فی الزام المخالفین، ۱۳۸۳ش.</ref> | ملا فتحالله در تفسیر سورهها از نظم خوب و یکسانی پیروی کرده است. به طوری که ابتدا به بحث مکی و مدنی سورهها، بعد عدد [[آیه|آیات]] و بعد از آن نامهای [[سوره]] و بعد ثواب قرائت سوره و سپس تناسب و ارتباط سوره و بعد از آن اسباب النزول و سپس به مباحث تفسیری میپردازد.<ref>خادمپیر، روششناسی تفسیر: منهج الصادقین فی الزام المخالفین، ۱۳۸۳ش.</ref> |