پرش به محتوا

آیه جزیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۰۷۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۵ مارس ۲۰۲۱
جز
ویکی سازی
جز (ویکی سازی)
خط ۱۶: خط ۱۶:
| آیات مرتبط=
| آیات مرتبط=
}}
}}
'''آیهٔ جِزیه''' (توبه: ۲۹) حاوی دستوری به مسلمانان است که بر اساس آن تا وقتی اهل کتاب مسلمان شوند یا جزیه بپردازند، باید با آنان بجنگند. این [[آیه]] وقتی نازل شد که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] دستور جنگ با رومیان را صادر کرد. [[غزوه تبوک]] پس از نزول آیه جزیه آغاز شد.
'''آیهٔ جِزیه''' (توبه: ۲۹) حاوی دستوری به مسلمانان است که بر اساس آن تا وقتی [[اهل کتاب]] مسلمان شوند یا جزیه بپردازند، باید با آنان بجنگند. این [[آیه]] وقتی نازل شد که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] دستور جنگ با رومیان را صادر کرد. [[غزوه تبوک]] پس از نزول آیه جزیه آغاز شد.


برخی [[تفسیر قرآن|مفسران]] این آیه را [[ناسخ و منسوخ|ناسخ]] دو گونه از آیات دانسته‌اند: تمام آیاتی که مضامین مبتنی بر صلح دارند، و آیاتی که جهاد را منوط به شرایطی کرده‌اند. برخی از اندیشمندان مسلمان با اتکا به این آیه معتقد به اصالت جنگ در روابط سیاسی و حقوقی کشورهای مسلمان با دیگر کشورها شده‌اند.
برخی [[تفسیر قرآن|مفسران]] این آیه را [[ناسخ و منسوخ|ناسخ]] دو گونه از آیات دانسته‌اند: تمام آیاتی که مضامین مبتنی بر صلح دارند، و آیاتی که [[جهاد]] را منوط به شرایطی کرده‌اند. برخی از اندیشمندان مسلمان با اتکا به این آیه معتقد به اصالت جنگ در روابط سیاسی و حقوقی کشورهای مسلمان با دیگر کشورها شده‌اند.


==متن و ترجمه آیه==
==متن و ترجمه آیه==
آیه جزیه، آیه بیست و نهم سوره [[سوره توبه|توبه]] است که به مسلمانان دستور داده است تا زمان مسلمان شدن یا پرداخت جزیه، با اهل کتاب بجنگند. این آیه همچنین آیه سیف یا آیه قتال نیز خوانده شده است.<ref>برزنونی، «اسلام اصالت جنگ یا اصالت صلح؟»، ص۹۵ و ۱۰۰.</ref>  متن این آیه چنین است:
آیه جزیه، آیه بیست و نهم [[سوره توبه]] است که به مسلمانان دستور داده است تا زمان مسلمان شدن یا پرداخت جزیه، با [[اهل کتاب]] بجنگند. این آیه همچنین آیه سیف یا آیه قتال نیز خوانده شده است.<ref>برزنونی، «اسلام اصالت جنگ یا اصالت صلح؟»، ص۹۵ و ۱۰۰.</ref>  متن این آیه چنین است:
{{گفت و گو
{{گفت و گو
|عرض=85
|عرض=85
خط ۳۰: خط ۳۰:
|تراز=وسط
|تراز=وسط
|عنوان={{عربی|اندازه=92%|قَاتِلُوا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ‌ وَلَا يُحَرِّ‌مُونَ مَا حَرَّ‌مَ اللَّـهُ وَرَ‌سُولُهُ وَلَا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ حَتَّىٰ يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَن يَدٍ وَهُمْ صَاغِرُ‌ونَ}}
|عنوان={{عربی|اندازه=92%|قَاتِلُوا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ‌ وَلَا يُحَرِّ‌مُونَ مَا حَرَّ‌مَ اللَّـهُ وَرَ‌سُولُهُ وَلَا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ حَتَّىٰ يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَن يَدٍ وَهُمْ صَاغِرُ‌ونَ}}
|با کسانی از اهل کتاب که به خدا و روز بازپسین ایمان نمی‌آورند، و آنچه را خدا و فرستاده‌اش حرام گردانیده‌اند حرام نمی‌دارند و متدین به دین حق نمی‌گردند، کارزار کنید، تا با [کمال‌] خواری به دست خود جزیه دهند.
|با کسانی از اهل کتاب که به خدا و روز بازپسین [[ایمان]] نمی‌آورند، و آنچه را خدا و فرستاده‌اش حرام گردانیده‌اند حرام نمی‌دارند و متدین به دین حق نمی‌گردند، کارزار کنید، تا با [کمال‌] خواری به دست خود جزیه دهند.
}}{{پاک کن}}
}}{{پاک کن}}


خط ۳۷: خط ۳۷:


==جهاد و دریافت جزیه از اهل کتاب==
==جهاد و دریافت جزیه از اهل کتاب==
شیخ طوسی، فقیه و مفسر شیعه قرن پنجم هجری، در تفسیر تبیان، [[جهاد]] با [[اهل کتاب]] را با اتکا به آیه جزیه [[واجب]] دانسته،<ref>طوسی، التبیان، داراحیاء التراث العربی، ج۵، ص۲۰۲.</ref> چرا که معتقد است بر اساس آیه مذکور، اهل کتاب به [[خداوند]] و [[روز قیامت]] ایمان ندارند و دین حق را نپذیرفته‌اند.<ref>طوسی، التبیان، داراحیاء التراث العربی، ج۵، ص۲۰۲.</ref>
[[شیخ طوسی]]، فقیه و مفسر شیعه قرن پنجم هجری، در [[تفسیر تبیان]]، [[جهاد]] با [[اهل کتاب]] را با اتکا به آیه جزیه [[واجب]] دانسته،<ref>طوسی، التبیان، داراحیاء التراث العربی، ج۵، ص۲۰۲.</ref> چرا که معتقد است بر اساس آیه مذکور، اهل کتاب به [[خداوند]] و [[روز قیامت]] ایمان ندارند و دین حق را نپذیرفته‌اند.<ref>طوسی، التبیان، داراحیاء التراث العربی، ج۵، ص۲۰۲.</ref>


[[علامه طباطبایی]]، مفسر شیعه قرن پانزدهم هجری نیز معتقد است منظور آیه، جهاد با همه اهل کتاب، یعنی یهودیان و مسیحیان است، چرا که اوصاف ذکر شده در آیه جزیه درباره انحراف اعتقادی و عملی آنها، مربوط به همهٔ اهل کتاب است نه بخشی از آنان.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، منشورات جماعة المدرسین، ج۹، ص۲۳۷.</ref> به باور طباطبایی، دریافت جزیه از اهل کتاب، برای مال‌اندوزی مسلمانان نیست، بلکه جزیه در مصارفی صرف می‌شود که منافع آن به خود اهل کتاب هم می‌رسد و بر همین اساس حکومت اسلامی موظف به حفظ جان و مال اهل کتاب است.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، منشورات جماعة المدرسین، ج۹، ص۲۴۰.</ref>  
[[علامه طباطبایی]]، مفسر شیعه قرن پانزدهم هجری نیز معتقد است منظور آیه، جهاد با همه اهل کتاب، یعنی یهودیان و مسیحیان است، چرا که اوصاف ذکر شده در آیه جزیه درباره انحراف اعتقادی و عملی آنها، مربوط به همهٔ اهل کتاب است نه بخشی از آنان.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، منشورات جماعة المدرسین، ج۹، ص۲۳۷.</ref> به باور طباطبایی، دریافت جزیه از اهل کتاب، برای مال‌اندوزی مسلمانان نیست، بلکه جزیه در مصارفی صرف می‌شود که منافع آن به خود اهل کتاب هم می‌رسد و بر همین اساس حکومت اسلامی موظف به حفظ جان و مال اهل کتاب است.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، منشورات جماعة المدرسین، ج۹، ص۲۴۰.</ref>  
خط ۴۳: خط ۴۳:
چنانکه در [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، تألیف [[ناصر مکارم شیرازی]]، [[فقیه]] و [[مفسر]] قرن پانزدهم هجری آمده است، [[اهل کتاب]] با پرداخت جزیه از امنیت جانی و مالی برخوردار می‌شوند، اما در مقابل تعهدی درباره حضور در جنگ‌ها ندارند و حتی اگر دشمنانی از خارج از سرزمین‌های اسلامی قصد حمله به آنان را داشته باشند، حکومت اسلامی باید از اهل کتاب دفاع کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۷، ص۳۵۷.</ref>
چنانکه در [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]]، تألیف [[ناصر مکارم شیرازی]]، [[فقیه]] و [[مفسر]] قرن پانزدهم هجری آمده است، [[اهل کتاب]] با پرداخت جزیه از امنیت جانی و مالی برخوردار می‌شوند، اما در مقابل تعهدی درباره حضور در جنگ‌ها ندارند و حتی اگر دشمنانی از خارج از سرزمین‌های اسلامی قصد حمله به آنان را داشته باشند، حکومت اسلامی باید از اهل کتاب دفاع کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۷، ص۳۵۷.</ref>


شیخ طوسی، فقیه و مفسر شیعه در تفسیر تبیان، و همچنین ملافتح‌الله کاشانی در تفسیر منهج‌الصادقین، تنها یهودیان و مسیحیان را به عنوان مصادیق اهل کتاب برشمرده‌اند.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ج۵، ص۲۰۲؛ کاشانی، تفسیر منهج الصادقین، ۱۳۳۶ش، ج۴، ص۲۵۳.</ref> ابن کثیر در کتاب تفسیر القرآن العظیم نیز یهودیان و مسیحیان را مصداق اهل کتاب دانسته است.<ref>ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۱۱۶.</ref>
شیخ طوسی، فقیه و مفسر شیعه در تفسیر تبیان، و همچنین [[ملافتح‌الله کاشانی]] در تفسیر منهج‌الصادقین، تنها یهودیان و مسیحیان را به عنوان مصادیق اهل کتاب برشمرده‌اند.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ج۵، ص۲۰۲؛ کاشانی، تفسیر منهج الصادقین، ۱۳۳۶ش، ج۴، ص۲۵۳.</ref> ابن کثیر در کتاب تفسیر القرآن العظیم نیز یهودیان و مسیحیان را مصداق اهل کتاب دانسته است.<ref>ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۱۱۶.</ref>


==دلیل قرآنی جهاد ابتدایی و اصالت جنگ==
==دلیل قرآنی جهاد ابتدایی و اصالت جنگ==
خط ۹۸: خط ۹۸:
  | توضیحات =  
  | توضیحات =  
}}</onlyinclude>
}}</onlyinclude>
[[Category:آیات فقهی قرآن]]
[[Category:آیات مشهور سوره توبه]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ب]]
[[Category:آیات فقهی قرآن]]
[[Category:آیات مشهور سوره توبه]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ب]]
[[Category:آیات فقهی قرآن]]
[[Category:آیات مشهور سوره توبه]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ب]]
[[Category:آیات فقهی قرآن]]
[[Category:آیات مشهور سوره توبه]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ب]]
[[Category:آیات فقهی قرآن]]
[[Category:آیات مشهور سوره توبه]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ب]]
[[Category:آیات فقهی قرآن]]
[[Category:آیات مشهور سوره توبه]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ب]]
[[Category:آیات فقهی قرآن]]
[[Category:آیات مشهور سوره توبه]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ب]]


[[رده:آیات فقهی قرآن]]
[[رده:آیات فقهی قرآن]]
[[رده:آیات مشهور سوره توبه]]
[[رده:آیات مشهور سوره توبه]]
[[رده:مقاله‌های با درجه اهمیت ب]]
[[رده:مقاله‌های با درجه اهمیت ب]]
confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵

ویرایش