پرش به محتوا

هاروت و ماروت: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:هاروت و ماروت۱.jpg ‏|300px|بندانگشتی|نقشه منطقه‌ای که هاروت و ماروت در آن حضور داشتند.]]
[[پرونده:هاروت و ماروت۱.jpg ‏|300px|بندانگشتی|نقشه منطقه‌ای که هاروت و ماروت در آن حضور داشتند.]]
'''هاروت و ماروت''' دو [[فرشته]] بودند که پس از وفات [[حضرت سلیمان(ع)]]، به مردم [[سحر]] می‌آموختند تا جادوی ساحران را از بین ببرند. اما مردم از این علم در راه [[شر]] استفاده کردند. قرآن در [[ آیه سحر|آیهٔ ۱۰۲ سوره بقره]] به ماجرای آن دو اشاره کرده است. برخی در اینکه هاروت و ماروت، فرشته بودند یا انسان و یا موجود دیگری و از طرف دیگر آیا آنها مرتکب گناه شدند یا خیر، سخنانی گفته‌اند. ولی قرآن به فرشته بودن و دچار گناه نشدن آنها اشاره کرده است. گزارش‌های منابع دینی و تاریخی حاکی از آن است که علاوه بر قرآن در منابع یهودی، ارمنی و اوستایی نیز سخن از هاروت و ماروت به میان آمده است.
'''هاروت و ماروت''' دو [[فرشته الهی]] بودند که پس از وفات [[حضرت سلیمان(ع)]] برای از بین بردن جادوی ساحران به مردم [[سحر]] می‌آموختند؛ ولی مردم از این علم در راه [[شر]] استفاده کردند.  
 
برخی در اینکه هاروت و ماروت، فرشته، انسان و یا موجود دیگری بودند و اینکه آیا آنها مرتکب گناه شدند یا خیر، نظرات مختلفی ارائه داده‌اند؛ ولی قرآن به فرشته بودن و دچار گناه نشدن آنها اشاره کرده است. گزارش‌های منابع دینی و تاریخی حاکی از آن است که علاوه بر قرآن در منابع یهودی، ارمنی و اوستایی نیز سخن از هاروت و ماروت به میان آمده است.


==هاروت و ماروت==
==هاروت و ماروت==
خط ۳۲: خط ۳۴:


===گزارش منابع یهودی===
===گزارش منابع یهودی===
[[علامه طباطبایی]] در [[تفسیر المیزان]] می‌نویسد که داستان هاروت و ماروت، مطابق افسانه‌هایی است که یهودیان در مورد این دو فرشته می‌گویند و بی‌شباهت به خرافات یونانیان قدیم در مورد ستارگان نیست<ref>طباطبایی،ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش ج۱، ص۳۶۰</ref>
[[علامه طباطبایی]] در [[تفسیر المیزان]] می‌نویسد که داستان هاروت و ماروت، مطابق افسانه‌هایی است که یهودیان در مورد این دو فرشته می‌گویند و بی‌شباهت به خرافات یونانیان قدیم در مورد ستارگان نیست.<ref>طباطبایی،ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش ج۱، ص۳۶۰</ref>


علاوه بر این در نامه دوم پطرس حواری باب دوم، این افسانه را آورده که می‌گوید: «زیرا هرگاه خدا بر فرشتگانی که [[گناه]] کردند شفقت ننمود، بلکه ایشان را به جهنّم انداخته به زنجیرهای ظلمت سپرد تا برای داوری نگاه داشته شوند»<ref>مهرین شوشتری، فرهنگ کامل لغات قرآن، ۱۳۷۴ش، ص۴۶۹.</ref>
علاوه بر این در نامه دوم پطرس حواری باب دوم، این افسانه را آورده که می‌گوید: «زیرا هرگاه خدا بر فرشتگانی که [[گناه]] کردند شفقت ننمود، بلکه ایشان را به جهنّم انداخته به زنجیرهای ظلمت سپرد تا برای داوری نگاه داشته شوند»<ref>مهرین شوشتری، فرهنگ کامل لغات قرآن، ۱۳۷۴ش، ص۴۶۹.</ref>
خط ۸۱: خط ۸۳:
  | جانبداری = <!--دارد، ندارد-->ندارد
  | جانبداری = <!--دارد، ندارد-->ندارد
  | رسا بودن = <!--ندارد، دارد-->دارد
  | رسا بودن = <!--ندارد، دارد-->دارد
| شناسه = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
  | جامعیت = <!--ندارد، دارد-->دارد
  | جامعیت = <!--ندارد، دارد-->دارد
  | زیاده‌نویسی = <!--دارد، ندارد-->ندارد
  | زیاده‌نویسی = <!--دارد، ندارد-->ندارد
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۱۷۹

ویرایش