confirmed، templateeditor
۱۱٬۵۴۹
ویرایش
جز (ویکی سازی) |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
== نامها== | == نامها== | ||
فاطمه (از ریشه فطم) به معنای جدا کردن و بریدن چیزی از چیز دیگر است و در روایات چند وجه برای نامیدن [[حضرت فاطمه(س)]] به این اسم گفته شده است. {{یادداشت|از جمله در | فاطمه (از ریشه فطم) به معنای جدا کردن و بریدن چیزی از چیز دیگر است و در روایات چند وجه برای نامیدن [[حضرت فاطمه(س)]] به این اسم گفته شده است. {{یادداشت|از جمله در [[حدیث]]ی از [[پیامبر(ص)]] آمده است: «[[خدا]] او را فاطمه نامیده زیرا او و دوستدارانش (و در روایت دیگر: شیعیانش) را از آتش بریده و بازداشته است.» از [[امام صادق(ع)]] نیز نقل شده است: «او فاطمه نامیده شد زیرا از شر و بدی بازداشته شده است.»ابن شهرآشوب، المناقب، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۳۳۰؛ اربلی، کشف الغمة، ۱۴۲۱ق، ج۱، ص۴۳۹.}} از [[امام صادق(ع)]] روایت شده است: | ||
«فاطمه(س) در نزد خداوند ۹ اسم دارد: فاطمه، صدّیقه، مبارکه، طاهره، زکیه، راضیه، مرضیه، محدَّثه و زهراء»<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۳۶۳ش، ج۴۳، ص۱۰.</ref> | «فاطمه(س) در نزد [[خداوند]] ۹ اسم دارد: فاطمه، صدّیقه، مبارکه، طاهره، زکیه، راضیه، مرضیه، محدَّثه و زهراء»<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۳۶۳ش، ج۴۳، ص۱۰.</ref> | ||
به نظر میرسد مراد از نام در این روایت، اعم از نام و لقب باشد. | به نظر میرسد مراد از نام در این روایت، اعم از نام و لقب باشد. | ||
خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
*[[ابن شهرآشوب]]، محمد بن علی، المناقب، قم، نشر علامه، ۱۳۷۹ق. | *[[ابن شهرآشوب]]، محمد بن علی، المناقب، قم، نشر علامه، ۱۳۷۹ق. | ||
*اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة | *اربلی، علی بن عیسی، [[کشف الغمة فی معرفة الائمة]]، قم، رضی، ۱۴۲۱ق. | ||
*انصاری زنجانی، اسماعیل، الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهراء سلام الله علیها، قم، دلیل ما، ۱۴۲۸ق. | *انصاری زنجانی، اسماعیل، الموسوعة الکبری عن فاطمة الزهراء سلام الله علیها، قم، دلیل ما، ۱۴۲۸ق. | ||
*[[سید بن طاووس]]، علی بن موسی، اقبال | *[[سید بن طاووس]]، علی بن موسی، [[اقبال الاعمال]]، تحقیق حسین الاعلمی، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۴۱۷ق. | ||
*مجلسی، محمد باقر، [[بحار الأنوار]] الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، تهران، اسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۳ش. | *مجلسی، محمد باقر، [[بحار الأنوار]] الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، تهران، اسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۶۳ش. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} |