confirmed، templateeditor
۱۱٬۴۷۵
ویرایش
صلح امام حسن(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←مطالعه بیشتر: با وجود بخش تک نگاری ها نیازی به مطالعه بیشتر نبود) |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
نیروهای سپاه کوفه به مَسکین رفتند؛ در حالی که امام خود به [[مدائن]] رفت و قرار بود بعدا به سپاه بپیوندد. علت حرکت امام به مدائن به روشنی دانسته نیست؛ به نظر می‌رسد امام برای جمع آوری نیرو به این شهر رفته باشد.<ref>جعفریان، تاریخ خلفا، ص۳۷۹</ref> بر اساس گزارشی، معاویه بخشی از نیروهای تحت فرمان خود را به سوی مدائن فرستاده بود و امام برای مقابله با آنان به مدائن سفر کرد.<ref>دینوری، الاخبار الطوال، ۱۹۶۰م، ص۲۱۶</ref> | نیروهای سپاه کوفه به مَسکین رفتند؛ در حالی که امام خود به [[مدائن]] رفت و قرار بود بعدا به سپاه بپیوندد. علت حرکت امام به مدائن به روشنی دانسته نیست؛ به نظر می‌رسد امام برای جمع آوری نیرو به این شهر رفته باشد.<ref>جعفریان، تاریخ خلفا، ص۳۷۹</ref> بر اساس گزارشی، معاویه بخشی از نیروهای تحت فرمان خود را به سوی مدائن فرستاده بود و امام برای مقابله با آنان به مدائن سفر کرد.<ref>دینوری، الاخبار الطوال، ۱۹۶۰م، ص۲۱۶</ref> | ||
===حمله به امام حسن در مدائن=== | ===حمله به امام حسن(ع) در مدائن=== | ||
در حادثه‌ای در | در حادثه‌ای در [[مدائن]]، به امام حمله شد و خیمه وی غارت و خودش مجروح شد. درباره علت این واقعه گزارش‌های مختلفی در منابع نقل شده است. بر اساس گزارش برخی منابع تاریخی امام حسن(ع) در جمع مردم در مدائن سخنانی ایراد کرد و تلویحا به تمایل خود به عدم درگیری با معاویه اشاره کرد. این منابع به علت طرح چنین سخنانی از سوی امام حسن اشاره نکرده‌اند.<ref>دینوری، الاخبار الطوال، ۱۹۶۰م، ص۲۱۶</ref> سخنان امام حسن عده‌ای را خشمگین کرد و بعد از سخنان امام گروهی به شیوه [[خوارج]] امام را کافر خواندند و یکی از آنان به امام حمله و با خنجری او را زخمی کرد. در این گزارش به علت اینکه چرا امام چنین سخنانی را به زبان آورده اشاره نشده است.<ref>دینوری، الاخبار الطوال، ۱۹۶۰م، ص۲۶۵</ref> | ||
برخی از پژوهشگران با طرح این پرسش که اگر امام تصمیم به جنگ نداشت چرا باید سپاه عراق را جمع آوری کرده و به سوی میدان جنگ فرستاده باشد، از این روایت انتقاد کرده و علت طرح صلح از سوی امام را سستی مردم در جنگ با معاویه از یک سو و شایعه‌های طرح شده از سوی سپاه شام از سوی دیگر دانسته‌اند که امام را ناچار از پذیرش صلح کرد.<ref>جعفری، تشیع در مسیر تاریخ، ۱۳۸۲ش، ص۱۷۴؛ جعفریان، تاریخ خلفا، ص۳۷۸</ref> | برخی از پژوهشگران با طرح این پرسش که اگر امام تصمیم به جنگ نداشت چرا باید سپاه عراق را جمع آوری کرده و به سوی میدان جنگ فرستاده باشد، از این روایت انتقاد کرده و علت طرح صلح از سوی امام را سستی مردم در جنگ با معاویه از یک سو و شایعه‌های طرح شده از سوی سپاه شام از سوی دیگر دانسته‌اند که امام را ناچار از پذیرش صلح کرد.<ref>جعفری، تشیع در مسیر تاریخ، ۱۳۸۲ش، ص۱۷۴؛ جعفریان، تاریخ خلفا، ص۳۷۸</ref> | ||