Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۵۲
ویرایش
حسن بن محمد طوسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Smnazem بدون خلاصۀ ویرایش |
P.motahari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
ابوعلی نیز به نوبۀ خود با انتقال طرق یادشده به شاگردانش، به ویژه [[محمد بن علی طبری|عمادالدین طبری]]، ابن رطبۀ سوراوی و الیاس بن هشام، به عنوان حلقه‌ای مهم در سلسله‌های اسانید اجازات و روایات ایفای نقش کرده است.<ref>نکـ: کتاب سلیم، همانجا؛ عمادالدین طبری، بشارة المصطفی، صص۲، ۳، جمـ؛ کیذری، حدائق الحقائق، ج۱، ص۴۶۴، ج۳، صص۱۲۳۳-۱۲۳۴؛ ابن طاووس، فلاح السائل، ص۱۸۰؛ شهید اول، الاربعون، صص۲۰، ۲۲، ۲۴، ۶۵، جمـ؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۱۰۴، صص۳۳، ۵۰، ۶۹، ۱۴۴، جمـ، ج۱۰۵، صص۱۱، ۲۵، ۴۵، جمـ.</ref> | ابوعلی نیز به نوبۀ خود با انتقال طرق یادشده به شاگردانش، به ویژه [[محمد بن علی طبری|عمادالدین طبری]]، ابن رطبۀ سوراوی و الیاس بن هشام، به عنوان حلقه‌ای مهم در سلسله‌های اسانید اجازات و روایات ایفای نقش کرده است.<ref>نکـ: کتاب سلیم، همانجا؛ عمادالدین طبری، بشارة المصطفی، صص۲، ۳، جمـ؛ کیذری، حدائق الحقائق، ج۱، ص۴۶۴، ج۳، صص۱۲۳۳-۱۲۳۴؛ ابن طاووس، فلاح السائل، ص۱۸۰؛ شهید اول، الاربعون، صص۲۰، ۲۲، ۲۴، ۶۵، جمـ؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۱۰۴، صص۳۳، ۵۰، ۶۹، ۱۴۴، جمـ، ج۱۰۵، صص۱۱، ۲۵، ۴۵، جمـ.</ref> | ||
ابوعلی یکی از مهم‌ترین مروجان فقه شیخ طوسی است. شرح او بر کتاب [[النهایة]] خود شاهدی قوی بر این مدعا است.<ref>نکـ: مجلسی، بحارالانوار، ج۱۰۴، صص۳۳، ۶۹، ۱۴۴، ۱۵۷-۱۵۸، جمـ.</ref> وی در مقام یک فقیه صاحب نظر، نظرات و آرائی خاص خود در فقه داشته است. قول وجوب استعاذه در قرائت، در [[نماز]] و غیر آن که از فتاوای شاذ به شمار می‌رود، از آرای منسوب به وی می‌باشد.<ref>نکـ: افندی، ریاض العلماء، ج۱، ص۳۳۶؛ قس: طوسی، الخلاف، ج۱، صص۳۲۴-۳۲۵.</ref> | ابوعلی یکی از مهم‌ترین مروجان فقه شیخ طوسی است. شرح او بر کتاب [[النهایة]] خود شاهدی قوی بر این مدعا است.<ref>نکـ: مجلسی، بحارالانوار، ج۱۰۴، صص۳۳، ۶۹، ۱۴۴، ۱۵۷-۱۵۸، جمـ.</ref> وی در مقام یک [[فقیه]] صاحب نظر، نظرات و آرائی خاص خود در فقه داشته است. قول وجوب استعاذه در قرائت، در [[نماز]] و غیر آن که از فتاوای شاذ به شمار می‌رود، از آرای منسوب به وی می‌باشد.<ref>نکـ: افندی، ریاض العلماء، ج۱، ص۳۳۶؛ قس: طوسی، الخلاف، ج۱، صص۳۲۴-۳۲۵.</ref> | ||
==آثار== | ==آثار== | ||