آیه تهلکه: تفاوت میان نسخه‌ها

این آیه تکمیل آیات قبل و درباره [[جهاد]] است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۵۱۶؛ طباطبایی، المیزان، ۱۹۷۳م، ج۲، ص۶۴؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۳۵.</ref> در ابتدای [[آیه]]، [[خدا|خداوند]] به بندگانش دستور می‌دهد برای اقامه [[جهاد|جهاد در راه خدا]]، مال خود را [[انفاق]] کنند و با دست خود خویش را به ورطه نابودی و هلاکت نیاندازند. چرا که عدم انفاق در راه جهاد، باعث تضعیف قدرت [[اسلام|مسلمانان]] می‌شود.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۹۷۳م، ج۲، ص۶۴.</ref> در [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] گفته شده است، جمله «وَلَا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ»  هر چند درباره جهاد و عدم ترک انفاق نازل شده است؛ امّا مفهوم گسترده‌ای دارد و موارد دیگری را نیز شامل می‌شود، از جمله انسان حق ندارد بدون پیش‌بینی‌های لازم از مسیر‌های خطرناک بگذرد و یا بدون برنامه‌ریزی وارد جنگ و جهاد شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۲، ص۳۶.</ref>