پرش به محتوا

زید بن حسن بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۴: خط ۳۴:
شیخ مفید در مورد ویژگی‌های زید بن حسن می‌گوید: «‌او مردی والاقدر و بزرگوار و خوش نفس و پرخیر بود، و شاعران او را ستایش‏ بسیار کرده، و مردمان از جاهای دور و نزدیک بخاطر بهره ‏گیری از او بسویش رهسپار بودند ».<ref>شیخ مفید، ارشاد، ص:۲۰ تا ص:۲۲؛ منتهی المقال، ج۳ص، ۲۸۶</ref> [[علی بن عیسی اربلی|اربلی]] وی را مردی جلیل القدر کریم الطبع عزیز النفس کثیر البر معرفی کرده است. <ref>کشف الغمة فی معرفة الأئمة (ط-القدیمة)، ج‏۱، ص۵۷۶</ref>
شیخ مفید در مورد ویژگی‌های زید بن حسن می‌گوید: «‌او مردی والاقدر و بزرگوار و خوش نفس و پرخیر بود، و شاعران او را ستایش‏ بسیار کرده، و مردمان از جاهای دور و نزدیک بخاطر بهره ‏گیری از او بسویش رهسپار بودند ».<ref>شیخ مفید، ارشاد، ص:۲۰ تا ص:۲۲؛ منتهی المقال، ج۳ص، ۲۸۶</ref> [[علی بن عیسی اربلی|اربلی]] وی را مردی جلیل القدر کریم الطبع عزیز النفس کثیر البر معرفی کرده است. <ref>کشف الغمة فی معرفة الأئمة (ط-القدیمة)، ج‏۱، ص۵۷۶</ref>


{{جعبه نقل قول | عنوان = | نقل‌قول = [[محمد بن بشیر]]:{{سخ}}{{شعر}}{{ب|إذا نَزَلَ ابْنُ الْمُصْطَفی بَطْنَ طَلْعَةٍ|نَفَی جَدْبَها وَاخْضَرَّ بِالنَّبْتِ عُودُها}}{{ب|وَ زَیدٌ رَبیعُ النّاسِ فی کلِّ شَتْوَةٍ|إذا اخْلَفَتْ انْوارُها وَرُعُودُها}}{{ب|حَمُولٌ لِأَشْناقِ الدَّیاتِ کأنَّهُ|سِراجُ الدُّجی إذْ قارَنَتْهُ سُعُودُها}}{{پایان شعر}}|تاریخ بایگانی | منبع = <small>شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۱؛ أنساب الأشراف، ج۳، ص۷۲ ـ ۸۴؛ اعیان الشیعة، ج۷، ص۹۵ ـ ۹۷؛ بحارالأنوار، ج۴۴، ص۱۶۳</small> | تراز =وسط| عرض = 500px | اندازه خط = 12px|رنگ پس‌زمینه=#ffeebb| گیومه نقل‌قول = | تراز منبع = چپ}}
{{جعبه نقل قول | عنوان = | نقل‌قول = [[محمد بن بشیر]]:{{سخ}}{{شعر}}{{ب|إذا نَزَلَ ابْنُ الْمُصْطَفی بَطْنَ طَلْعَةٍ|نَفَی جَدْبَها وَاخْضَرَّ بِالنَّبْتِ عُودُها}}{{ب|وَ زَیدٌ رَبیعُ النّاسِ فی کلِّ شَتْوَةٍ|إذا اخْلَفَتْ انْوارُها وَرُعُودُها}}{{ب|حَمُولٌ لِأَشْناقِ الدَّیاتِ کأنَّهُ|سِراجُ الدُّجی إذْ قارَنَتْهُ سُعُودُها}}{{پایان شعر}}
 
<small>{{وسط چین}}هنگامی که پسر مصطفی به سرزمینی درآید خشکسالی آن را بزداید و چوب خشک آن وادی به سبزی بگراید.{{سخ}}و زید بهار مردم است در هرزمستانی که نزولات و بارندگی نباشد.{{سخ}}همه خونبهاها را می‌پردازدگویی هنگامی که ستاره‌اش برآید چون چراغی در تاریکی‌ها است{{پایان}}</small>
{{جعبه نقل قول | عنوان = | نقل‌قول = ترجمه:{{سخ}}{{شعر|نستعلیق}}{{ب|هنگامی که پسر مصطفی به سرزمینی درآید|خشکسالی آن را بزداید و چوب خشک آن وادی به سبزی بگراید}}{{ب|و زید بهار مردم است در هر|زمستانی که نزولات و بارندگی نباشد}}{{ب|همه خونبهاها را می‌پردازدگویی|هنگامی که ستاره‌اش برآید چون چراغی در تاریکی‌ها است}}{{پایان شعر}}|تاریخ بایگانی | منبع =| تراز =وسط| عرض = 500px | اندازه خط = 12px|رنگ پس‌زمینه=#ffeebb| گیومه نقل‌قول = | تراز منبع = چپ}}
|تاریخ بایگانی | منبع = <small>شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۱؛ أنساب الأشراف، ج۳، ص۷۲ ـ ۸۴</small> | تراز =وسط| عرض = 500px | اندازه خط = 14px|رنگ پس‌زمینه=#ffeebb| گیومه نقل‌قول = | تراز منبع = چپ}}


در بعضی از منابع آمده زید بن حسن(ع) وقتی به «‌[[سوق الظهر]]‌» می‌آمد و در آنجا توقّف می‌کرد. مردم را در اطرافش جمع می‌شدند و به او نگاه می‌کردند و از هیکل
در بعضی از منابع آمده زید بن حسن(ع) وقتی به «‌[[سوق الظهر]]‌» می‌آمد و در آنجا توقّف می‌کرد. مردم را در اطرافش جمع می‌شدند و به او نگاه می‌کردند و از هیکل
confirmed، protected، templateeditor
۲۱۴

ویرایش