Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۴۹۰
ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[فروردین]]|روز=[[۲۸]]|سال=[[۱۴۰۲]]|کاربر=Mkhaghanif }} | |||
{{اسلام-عمودی}} | {{اسلام-عمودی}} | ||
'''وحی''' ارتباطی معنوی و ناشناخته، بین شخص [[پیامبر]] با [[عالم غیب]] است که در نتیجه آن پیام الهی به پیامبر منتقل میشود. در این ارتباط، گاه واسطهای در کار است و گاهی بدون هیچ واسطهای، انتقال پیام انجام میشود. این فرایند که در اصطلاح [[کلام اسلامی| علم کلام]]، وحی تشریعی و رسالی نامیده میشود، مخصوص پیامبران است و با [[الهام]] و [[تحدیث]] تفاوت دارد. در دوره معاصر، این بحث مورد توجه متفکران قرار گرفته است و تحلیلهای جدیدی از فرایند وحی ارائه شده است که بیشتر بر اساس [[تجربه دینی]] است. | '''وحی''' ارتباطی معنوی و ناشناخته، بین شخص [[پیامبر]] با [[عالم غیب]] است که در نتیجه آن پیام الهی به پیامبر منتقل میشود. در این ارتباط، گاه واسطهای در کار است و گاهی بدون هیچ واسطهای، انتقال پیام انجام میشود. این فرایند که در اصطلاح [[کلام اسلامی| علم کلام]]، وحی تشریعی و رسالی نامیده میشود، مخصوص پیامبران است و با [[الهام]] و [[تحدیث]] تفاوت دارد. در دوره معاصر، این بحث مورد توجه متفکران قرار گرفته است و تحلیلهای جدیدی از فرایند وحی ارائه شده است که بیشتر بر اساس [[تجربه دینی]] است. | ||
خط ۵۹: | خط ۶۰: | ||
=== تفاوت وحی با تجربه عرفانی === | === تفاوت وحی با تجربه عرفانی === | ||
==چیستی حقیقت وحی== | |||
==مباحث معاصر== | ==مباحث معاصر== | ||
تا قرن شانزدهم میلادی، اعتقاد به غیبی بودن وحی، میان دانشمندان غربی رواج داشت. ولی با گسترش یافتن علوم تجربی و تفکرات مادیگرایی، برخی، فراطبیعی(ماوراءطبیعی) بودن وحی را انکار کردند. ابتدا آنرا امری خرافی دانستند، ولی با رواج علم ارواح در سال ۱۸۴۶ در آمریکا، گروهی از آنان در حقیقت وحی تجدید نظر کرده و آنرا مطابق اصول علم تجربی روان شناختی، حالات روانی و حس ششم انسان و نتیجه بلوغ این افراد میدانستند.<ref>دایره المعارف القرن العشرین، ج۱۰، ص۷۱۲-۷۱۹ </ref> | تا قرن شانزدهم میلادی، اعتقاد به غیبی بودن وحی، میان دانشمندان غربی رواج داشت. ولی با گسترش یافتن علوم تجربی و تفکرات مادیگرایی، برخی، فراطبیعی(ماوراءطبیعی) بودن وحی را انکار کردند. ابتدا آنرا امری خرافی دانستند، ولی با رواج علم ارواح در سال ۱۸۴۶ در آمریکا، گروهی از آنان در حقیقت وحی تجدید نظر کرده و آنرا مطابق اصول علم تجربی روان شناختی، حالات روانی و حس ششم انسان و نتیجه بلوغ این افراد میدانستند.<ref>دایره المعارف القرن العشرین، ج۱۰، ص۷۱۲-۷۱۹ </ref> |