انتفاضه صفر عراق: تفاوت میان نسخه‌ها

حزب بعث برگزاری مراسم‌های مذهبی را محدود کرد و همچنین هر نوع برقراری موکب و [[پیاده‌روی اربعین|پیاده‌روی به کربلا]] ممنوع شد. با این وجود مردم [[نجف]] در تاریخ [[۱۵ صفر]] ۱۳۹۸قمری آماده برگزاری مراسم پیاده‌روی اربعین شدند. کاروان سی‌هزار نفری تشکیل دادند و به سمت [[کربلاء]] حرکت کردند. این حرکت از ابتدا با برخورد حکومت مواجه شده و تعدادی [[شهید]] شدند. در نهایت در مسیر نجف به کربلا، نیروهای ارتش حمله کرده، هزاران نفر را بازداشت کردند. تعدادی کشته شدند، برخی به اعدام و برخی دیگر به حبس ابد محکوم گردیدند.

در این سال حزب بعث، مردم را در انجام مراسمات مذهبی آزاد گذاشت. اما از سال بعد محدودیت‌های گسترده‌ای به وجود آورد. این محدودیت‌ها سبب شد درگیری‌هایی مختلفی میان مردم و حکومت بر انجام مراسمات مذهبی شکل بگیرد.<ref>المؤمن، سنوات الجمر، ۲۰۰۴م، ص۱۶۴.</ref>  

در سال ۱۹۷۲ مراسمات مذهبی محدود به [[حسینیه|حسینیه‌ها]] شد و تنها تعداد محدودی از حسینیه‌ها اجازه برپایی مراسم داشتند.<ref>[http://www.nasiriyah.org/ara/post/25271/%D9%86%D9%81%D8%AD%D8%A7%D8%AA-%D9%85%D9%86-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%81%D8%A7%D8%B6%D8%A9-%D8%B5%D9%81%D8%B1-%D8%B9%D8%A7%D9%85-1977%D8%B5%D8%A7%D8%AF%D9%82-%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%8A%D8%AF-%D8%AC%D8%B9%D9%81%D8%B1-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%88%D8%B3%D9%88%D9%8A الموسوی، «نفحات من انتفاضة صفر عام ۱۹۷۷م»].</ref>

در [[دهه اول محرم]] ۱۹۷۷میلادی محدودیت‌ها بسیار افزایش یافت. ماموران حکومتی ماشین‌ها را تفتیش می‌کردند و هرنوع وسیله‌ای که متعلق به [[عزاداری]] بود برمی‌داشتند. برخی نقل کرده‌اند ماموران حکومتی غذاهایی که برای زائران آماده شده بود را نیز مصادره می‌کردند.<ref>کاظم، ارقام و آراء حول نظام البعث فی العراق، ۱۹۸۲م، ص۱۵۹.</ref>

تعدادی از جوانان شیعه در [[عاشورا|شب عاشورا]] تصمیم به عزاداری گرفتند. حکومت اطلاع یافت و ده‌ها نفر را بازداشت و زندانی کرد. مردم تصمیم گرفتند که در شب [[۲۵ محرم]] مصادف با شهادت [[امام سجاد(ع)‌]] بود، بیرون آمده و تظاهرات کنند. پس از مشورت با [[آیت الله سید محمد باقر صدر]] تصمیم گرفتند این حرکت را در [[اربعین امام حسین(ع)]] انجام دهند. <ref>[http://burathanews.com/arabic/studies/16712 الطالقانی، «دراسة حول انتفاضة صفر المجيدة عام 1977 ميلادية».].</ref>

در پانزدهم صفر ۱۳۹۸ قمری برابر با ۱۹۷۷میلادی جمعیت بزرگی از مردم که قصد پیاده‌روی اربعین و زیارت امام حسین(ع) داشتند در [[حرم امام علی(ع)]] در نجف تجمع کردند. <ref>الأسدی، موجز تاریخ العراق السیاسی الحدیث، ۲۰۰۱م، ص۱۰۱.</ref>

جمعیت با وجود جلوگیری قوای نظامی حرکت کرده و در ده کیلومتری نجف توقف کردند. در اطراف اردوگاه، ماشین‌های نظامی بسیاری توقف کردند.<ref>الأسدی، موجز تاریخ العراق السیاسی الحدیث، ۲۰۰۱م، ص۱۰۱.</ref>

در طول مسیر و روزهای قبل درگیری‌های پراکنده‌ایی شکل گرفت.<ref>[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/6444/8160/107522/%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%81%D8%A7%D8%B6%D9%87-%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B9%DB%8C%D9%86-1397-%D9%82%D9%85%D8%B1%DB%8C الموسوی، «انتفاضه اربعین».]</ref>

در پنجاه کیلومتری کربلا درگیری دیگری رخ داد و چهار نفر از مردم به شهادت رسیدند.<ref>الأسدی، موجز تاریخ العراق السیاسی الحدیث، ۲۰۰۱م، ص۱۰۲.</ref>

از بازداشتی‌ها، هشت نفر اعدام شدند و شانزده نفر از جمله [[آیت الله سید محمد باقر حکیم]] به حبس ابد محکوم شد.<ref>الأسدی، موجز تاریخ العراق السیاسی الحدیث، ۲۰۰۱م، ص۱۰۳.</ref> همچنین برای برخی افراد که از عراق فرار کرده بودند نیز حکم اعدام غیابی صادر شد؛ از جمله این افراد [[سید مرتضی عسکری]]، [[سید محمد حسین فضل الله]]، [[شیخ محمد مهدی شمس الدین]]،‌ [[شیخ محمد مهدی آصفی]] و ... .<ref>ویلی، نهضت اسلامی شیعیان عراق، ص۸۲.</ref>

حکومت عراق این قیام را اعمال خرابکارانه‌ای معرفی کرد که توسط حکومت‌های استعماری ساخته شده‌اند.<ref>المؤمن، سنوات الجمر، ۲۰۰۴م، ص۱۷۱.</ref>

* این انتفاضه چهره اسلامی که حزب برای خود در نظر گرفته بود، بر انداخت و حقیقت آن‌ها را آشکار کرد.

* ابهت حزب بعث بوسیله این انتفاضه شکسته شد و مشخص شد که مردم می‌توانند در مقابل حکومت ایستادگی کنند.

* ویلی، نهضت اسلامی شیعیان عراق، ۱۳۷۳ش.