سید محمد حسینی بهشتی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سید محمد حسینی بهشتی''' ([[سال ۱۳۰۷ هجری شمسی|۱۳۰۷]] - [[سال ۱۳۶۰ هجری شمسی|۱۳۶۰]]ش) از روحانیون مؤثر در [[انقلاب اسلامی ایران]]. بهشتی در [[حوزه علمیه قم در دوره معاصر|حوزه علمیه قم]] شاگرد علمایی مانند [[آیت الله بروجردی]]، [[امام خمینی]]، [[سید محمد محقق داماد|محقق داماد]] و [[علامه طباطبائی]] بود. وی از معدود روحانیان تحصیل‌کرده دانشگاهی و آشنا به زبان‌های انگلیسی و آلمانی بود. او از بنیان‌گذران و اساتید [[مدرسه علمیه حقانی]] است که دروس دینی را به روش‌های جدیدتر آموزش می‌داد و [[دبیرستان دین و دانش]] را نیز با هدف تقویت علمی جوانان مذهبی تاسیس کرد.

بهشتی از مخالفان نظام سلطنتی [[پهلوی]] حاکم بر [[ایران]] بود و علیه آن مبارزه سیاسی می‌کرد به همین دلیل مدتی از ایران خارج شد و در این مدت در [[مرکز اسلامی هامبورگ]] در [[آلمان]] فعالیت می‌کرد. در سال [[سال ۱۳۴۹ هجری شمسی|۱۳۴۹]] به ایران بازگشت و بر فعالیت‌های فرهنگی از جمله تدوین کتب درسی دانش‌آموزان متمرکز شد. در آستانه پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران]]، [[امام خمینی|رهبری انقلاب]] او را به عنوان یکی از اعضای شورای انقلاب انتخاب کرد و بعد از پیروزی نیز از موثرترین افراد در تنظیم قانون اساسی بود و به عنوان نخستین رئیس قوه قضائیه در [[جمهوری اسلامی ایران]] فعالیت خود را آغاز کرد.

بهشتی در مسائل مختلف دینی صاحب نظر بود و گاه مواضعی متفاوت از سایر روحانیان داشت، چنان‌که در دهه ۱۳۵۰ شمسی از [[علی شریعتی]] در مقابل حملات حوزویان دفاع می‌کرد. از او آثاری منتشر شده که بخش مهمی از آن‌ها حاصل سخنرانی‌های اوست.