مسبحات: تفاوت میان نسخه‌ها

'''مُسَبِّحات''' عنوانی است که در روایات برای سوره‌هایی از قرآن که با [[تسبیح]] [[خدا|خداوند]] آغاز می‌شود به کار رفته است و برای خواندن هر شب آنها خواصی ذکر شده است. هفت سورهٔ [[سوره اسراء|اِسراء]]، [[سوره حدید|حَدید]]، [[سوره حشر|حَشْر]]، [[سوره صف|صَفْ]]، [[سوره جمعه|جمعه]]، [[سوره تغابن|تَغابُن]] و [[سوره اعلی|اَعْلی]] سوره‌هایی از قرآن هستند که با یکی از مشتقات ریشه (س ب ح) آغاز می‌شوند و برخی مسبحات را شامل تمامی این هفت سوره دانسته‌اند. اما برخی سوره اسراء که بر خلاف سایر سوره‌ها با یک فعل آغاز نمی‌شود را جزء مسبحات نیاورده‌اند و برخی مسبحات را پنج سوره دانسته‌اند و اعلی را نیز در شمار مسبحات نیاورده‌اند. پرداختن به [[اصول دین]]، یکی از مضامین مشترک مسبحات است.  

{{جعبه نقل قول| عنوان =منزلت مسبحات در روایت ائمه(ع)| نقل‌قول = [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]]:{{سخ}}{{حدیث|منْ قَرَأَ الْمُسَبِّحَاتِ کلَّهَا قَبْلَ أَنْ ینَامَ لَمْ یمُتْ حَتَّی یدْرِک الْقَائِمَ وَ إِنْ مَاتَ کانَ فِی جِوَارِ مُحَمَّدٍ النَّبِی(ص)|ترجمه=«کسی که مسبحات را پیش از خواب قرائت کند نمی‌میرد تا آنکه [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام قائم(ع)]] را درک کند و اگر بمیرد در کنار رسول خدا(ص) خواهد بود.}}|تاریخ بایگانی| منبع = <small>صدوق، ثواب الاعمال، ۱۳۷۳ش، ص۱۳۸.</small>| تراز = چپ| عرض = ۵۰۰px| اندازه خط = ۱۴px|رنگ پس‌زمینه=#ffeebb| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}  

#'''هفت سوره:''' بر اساس این دیدگاه، سوره‌های مسبحات شامل هفت سوره [[سوره اسراء|اسراء]]، [[سوره حدید|حَدید]]، [[سوره حشر|حَشْر]]، [[سوره صف|صَفْ]]، [[سوره جمعه|جمعه]]، [[سوره تغابن|تَغابُن]] و [[سوره اعلی|اعلی]] است.<ref>فیض کاشانى، الوافی‌، ۱۴۰۹ق‌، ج۹، ص۱۷۵۶؛ حجتی، پژوهشی در تاریخ قرآن، ۱۳۷۷ش، ص۱۰۵.؛ رامیار، تاریخ قرآن، ۱۳۶۳ش، ص۵۹۶.</ref> این سوره ها تمامی سوره‌هایی هستند که با یکی از مشتقات ریشه (س ب ح) آغاز می‌شوند<ref>حسن زاده، هزار و یک نکته، ۱۳۶۵ش، ص۶۰۵</ref>

#'''شش سوره:''' سید علی قاضی طباطبائی تاکید داشت که شاگردانش شش سوره حديد و حشر و صف و جمعه و تغابن و اعلى‏ را هر شب به عنوان مسبحات بخوانند<ref>حسن زاده، هزار و یک نکته، ۱۳۶۵ش، ص۶۰۵</ref> این سوره‌ها سوره‌هایی هستند که پس از بسم الله آنها یکی از افعال سَبَّحَ، یسَبِّحُ و سبِّح‏ است. حسن زاده آملی و جوادی آملی نیز این شش سوره را به عنوان مسبحات ذکر کرده‌اند.<ref>حسن زاده آملی، رساله نور على نور، ۱۳۷۱ش، ص۲۹؛ جوادى آملى، «تفسیر سوره حشر»، ص۷</ref>

#'''نه سوره:''' [[محمدهادی معرفت|محمد هادی معرفت]] از پژوهشگران معاصر علوم قرآن، ارجح دانسته است که دو سوره [[سوره فرقان|فرقان]] و [[سوره ملک|ملک]] را نیز که با تبارک آغاز می‌شوند به این هفت سوره ضمیمه کنیم.<ref>معرفت، التمهید فی علوم‌القرآن، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۲۹۳.</ref>

*'''گستره زمانی:''' سومین ویژگی مسبحات درباره ترتیب نزول آنان است بدین معنا که این سوره‌ها تقریباً تمام مدت نبوت پیامبر را دربرگرفته‌اند؛ سوره اعلی هفتمین، اسراء پنجاهمین سوره نازل شده در [[مکه]] و سوره‌های حدید، حشر، صف، جمعه و تغابن در [[مدینه]] نازل شده و در ردیف نود و چهارمین تا صد و دهمین سوره‌های نازل شده قرآن قرار دارند.<ref>آل‌رسول-اعتصامی، «سوره‌شناسی مسبحات»، ص۵۲.</ref>

* '''آیه‌ای بهتر از هزار آیه:''' در منابع معتبر روایت شده است که پیامبر هر شب پیش از خواب سوره‌های مسبحات را قرائت می‌کرد و می‌فرمود: «در مسبحات [[آیه|آیه‌ای]] است بهتر از هزار آیه».<ref>سیوطی، الدرالمنثور، دارالفکر، ج۶، ص۱۷۰؛ قرطبی، الجامع لأحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ص۲۳۵. </ref>

*'''درک کردن امام زمان و محشور شدن در کنار پیامبر:''' در روایتی از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام محمدباقر]](ع) نقل شده است: «کسی که مسبحات را پیش از خواب قرائت کند نمی‌میرد تا آنکه [[امام قائم]](ع) را درک کند و اگر بمیرد در کنار رسول خدا(ص) خواهد بود.<ref>صدوق، ثواب الاعمال، ۱۳۷۳ش، ص۱۳۸.</ref>