صالح (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها

'''صالح'''، فرزند سام بن [[نوح]] و پیامبر [[قوم ثمود]] بود. قرآن او را پس از نوح و هود نام می‌برد. صالح سومین پیغمبر عربی است که مردم را به توحید دعوت کرده است. قرآن ۹ بار در سوره‌های مختلف از او یاد می‌کند اما در تورات موجود، نامی از این پیامبر به میان نیامده است. صالح، ۲۸۰ سال عمر کرد و مدفن او، در قبرستان [[وادی السلام]] در [[نجف]] است. بنابر نقل منابع تاریخی، صالح، در حدود ۱۶ سالگی به [[نبوت|پيامبرى]] مبعوث شد و تا سن ۱۲۰ سالگى قومش را به توحید دعوت کرد اما آنها به دعوت او توجهی نداشتند و شتری را که صالح به عنوان معجزه الهی از دل کوه بیرون آورده بود را می‌کشند.

صالح، از پیامبران عرب،<ref>تفسیر در المنثور، ج۳، ص۹۴.</ref> فرزند سام بن [[نوح (پیامبر)|نوح]]، سومین پیغمبری که مردم را دعوت به [[توحید]] کرد.<ref>جزائرى، داستان پيامبران، ۱۳۸۰ش، ص۱۷۳. </ref> او پیامبر [[قوم ثمود]] بود.<ref>سوره اعراف، آیه ۷۳ و ۷۴.</ref> آنها در شمال [[مدینه]] ساکن و قبل از صالح،‌ بت پرست بودند.<ref>بوترابی، «صالح»، ص۲۵۳.</ref>  

در قرآن، ۹ بار به نام صالح از جمله در سوره‌های [[اعراف]]، [[سوره هود|هود]] و چند سوره دیگر اشاره و او را پس از نوح و هود ذکر کرده است.<ref>بوترابی، «صالح»، ص۲۵۴.</ref> اما در تورات موجود، نامی از این پیامبر به میان نیامده است.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۲ق، ج۱۰، ص۳۱۸.</ref>  

صالح، ۲۸۰ سال عمر کرد و مدفن او، در قبرستان [[وادی السلام]] در [[نجف]] می باشد.<ref>بوترابی، «صالح»، ص۲۵۴.</ref>  

صالح، در حدود شانزده سالگی به [[نبوت|پيامبرى]] مبعوث شد. نقل شده است، تا سن ۱۲۰ سالگى قومش را به توحید دعوت می‌کرد اما آنها به دعوت او توجهی نمی‌کنند. صالح به آنها می‌گوید من یک درخواست از خدایان شما می‌کنم و شما هم یک درخواست از خدای من داشته باشید تا حق روشن شود.<ref> جزائرى، داستان پيامبران، ۱۳۸۰ش، ص۱۷۳.</ref>  

این شتر معجزه‌ای بود که خداوند به خواست صالح از دل کوه بیرون آورد. قرآن نقل می‌کند که صالح به قومش تذکر داد که آن شتر را نکشند؛ اما با وجود این تذکر، آنها شتر را کشته و خداوند قوم ثمود را به دلیل نافرمانی عذاب کرد. <ref>جزائرى، داستان پيامبران، ۱۳۸۰ش، ص۱۷۳.</ref> قرآن راجع به قوم ثمود می‌گوید، ما به سوی قوم ثمود صالح را فرستادیم؛ اما آنها صالح را همراهی نکردند و دچار عذاب شدند.<ref>سوره هود، آیه ۶۱ و ۶۷.</ref>  

*جزائرى، نعمت الله بن عبد الله، داستان پيامبران، تهران، انتشارات هاد، چاپ اول، ۱۳۸۰ش.

*طوسی، محمد بن حسن، التبيان في تفسير القرآن، بیروت، نشر دار احياء التراث العربي، بی‌تا.