صالح (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها

'''صالح'''، فرزند سام بن [[نوح]] و پیامبر [[قوم ثمود]] بود. قرآن او را پس از نوح و هود نام می‌برد. صالح سومین پیغمبر عربی است که مردم را به توحید دعوت کرده است. قرآن ۹ بار در سوره‌های مختلف از او یاد می‌کند اما در تورات موجود، نامی از این پیامبر به میان نیامده است. صالح، ۲۸۰ سال عمر کرد و مدفن او، در قبرستان [[وادی السلام]] در [[نجف]] می باشد. بنابر نقل منابع تاریخی، صالح، در حدود شانزده سالگی به [[نبوت|پيامبرى]] مبعوث شد و تا سن ۱۲۰ سالگى قومش را به توحید دعوت کرد اما آنها به دعوت او توجهی نداشتند و شتری را که صالح به عنوان معجزه الهی از دل کوه بیرون آورده بود را می‌کشند.

صالح، از پیامبران عرب،<ref>تفسیر در المنثور ،ج۳،ص۹۴.</ref> فرزند سام بن [[نوح (پیامبر)|نوح]]، سومین پیغمبری که مردم را دعوت به [[توحید]] کرد.<ref>جزائرى، داستان پيامبران، ۱۳۸۰ش، ص۱۷۳. </ref> او پیامبر [[قوم ثمود]] بود.<ref>سوره اعراف، آیه ۷۳ و ۷۴.</ref> آنها در شمال [[مدینه]] ساکن و قبل از صالح،‌ بت پرست بودند.<ref>بوترابی، «صالح»، ص۲۵۳.</ref>  

به گفته قرآن، خداوند آب آن منطقه را تقسیم کرد، یک روز برای نوشیدن شتر و روز دیگر برای مردم<ref>سوره قمر، آیه۲۸.</ref> ناقه در روز خود برای نوشیدن آب می‌آمد و در پایان روز می‌رفت، و قوم در روزی که آب سهم ناقه بود، از شیر او استفاده می‌کردند؛<ref>طوسی، التبیان، ج۹، ص۴۵۴.</ref>  

*بوترابی،‌ خدیجه،‌ «صالح»، در دایرة المعارف تشیع، جلد۱۰،‌ تهران، انتشارات حکمت، ۱۳۹۰ش.

*طباطبائی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، اسماعیلیان، چاپ پنجم، ۱۴۱۲ق.

*طبرسی، فضل بن حسن؛ مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، اعلمی، چاپ اول، ۱۴۱۵ق.