صالح (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها

  | عنوان       = صالح (پیامبر)

  | عرض         =  

  | تصویر       = Grave of HUD & SALEH .jpg

  | عرض تصویر   =  

  | زیرنویس     = تصویر مرقد [[هود]] و صالح پیامبر در وادی السلام نجف

'''صالح'''، فرزند سام بن [[نوح]] و پیامبر [[قوم ثمود]] بود. قرآن او را پس از نوح و هود نام می‌برد. صالح سومین پیغمبر عربی است که مردم را به توحید دعوت کرده است. قرآن ۹ بار در سوره‌های مختلف از او یاد می‌کند اما در تورات موجود، نامی از این پیامبر به میان نیامده است. صالح، ۲۸۰ سال عمر کرد و مدفن او، در قبرستان [[وادی السلام]] در [[نجف]] می باشد. بنابر نقل منابع تاریخی، صالح، در حدود شانزده سالگی به [[نبوت|پيامبرى]] مبعوث شد و تا سن ۱۲۰ سالگى قومش را به توحید دعوت کرد اما آنها به دعوت او توجهی نداشتند و شتری را که صالح به عنوان معجزه الهی از دل کوه بیرون آورده بود را می‌کشند.

صالح، از پیامبران عرب،<ref>تفسیر در المنثور ،ج۳،ص۹۴.</ref> فرزند سام بن [[نوح (پیامبر)|نوح]]، سومین پیغمبری که مردم را دعوت به [[توحید]] کرد.<ref>جزائرى، داستان پيامبران، ۱۳۸۰ش، ص۱۷۳. </ref>او پیامبر [[قوم ثمود]] بود.<ref>سوره اعراف، آیه ۷۳ و ۷۴.</ref> آنها در شمال [[مدینه]] ساکن و قبل از صالح،‌ بت پرست بودند.<ref>بوترابی، «صالح»، ص۲۵۳.</ref>

در قرآن، ۹ بار به نام صالح از جمله در سوره‌های [[اعراف]]، [[سوره هود|هود]] و چند سوره دیگر اشاره و او را پس از نوح و هود ذکر کرده است.<ref>بوترابی، «صالح»، ص۲۵۴.</ref>اما در تورات موجود، نامی از این پیامبر به میان نیامده است.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۲ق، ج۱۰، ص۳۱۸.</ref>

صالح، ۲۸۰ سال عمر کرد و مدفن او، در قبرستان [[وادی السلام]] در [[نجف]] می باشد.<ref>بوترابی، «صالح»، ص۲۵۴.</ref>

صالح، در حدود شانزده سالگی به [[نبوت|پيامبرى]] مبعوث شد. نقل شده است، تا سن ۱۲۰ سالگى قومش را به توحید دعوت می‌کرد اما آنها به دعوت او توجهی نمی‌کنند. صالح به آنها می‌گوید من یک درخواست از خدایان شما می‌کنم و شما هم یک درخواست از خدای من داشته باشید تا حق روشن شود.<ref> جزائرى، داستان پيامبران، ۱۳۸۰ش، ص۱۷۳.</ref>

صالح درخواستش را از [[بت|بت‌ها]] مطرح می‌کند ولی پاسخی نمی‌گیرد و در مقابل، بت‌ پرستان به صالح می‌گویند از خدایت بخواه شتری را از دل کوه بیرون آورد که این اتفاق می‌افتد. بعدها این شتر معروف به [[ناقه صالح]] می‌شود. [[قوم ثمود]] بعد از [[قوم عاد]] و از عرب‌های [[یمن]] بودند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۲ق، ج۸، ص۱۸۱.</ref> به نقل برخی تفاسیر، قوم ثمود، حدود هفتاد بت برای ‌پرستش ساخته بودند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۲۹۳؛ فیض کاشانی، تفسیر صافی، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۲۱۳.</ref>

این شتر معجزه‌ای بود که خداوند به خواست صالح از دل کوه بیرون آورد. قرآن نقل می‌کند که صالح به قومش تذکر داد که آن شتر را نکشند؛ اما با وجود این تذکر، آنها شتر را کشته و خداوند قوم ثمود را به دلیل نافرمانی عذاب کرد. <ref>جزائرى، داستان پيامبران، ۱۳۸۰ش، ص۱۷۳.</ref>قرآن راجع به قوم ثمود می‌گوید، ما به سوی قوم ثمود صالح را فرستادیم؛ اما آنها صالح را همراهی نکردند و دچار عذاب شدند.<ref>سوره هود، آیه ۶۱ و ۶۷.</ref>

به گفته قرآن، خداوند آب آن منطقه را تقسیم کرد، یک روز برای نوشیدن شتر و روز دیگر برای مردم<ref>سوره قمر، آیه۲۸.</ref> ناقه در روز خود برای نوشیدن آب می‌آمد و در پایان روز می‌رفت، و قوم در روزی که آب سهم ناقه بود، از شیر او استفاده می‌کردند؛<ref>طوسی، التبیان، ج۹، ص۴۵۴.</ref>