Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۲۷
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←بررسی وثاقت راوی) |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
[[شیخ طوسی]] (۳۸۵-۴۶۰ق)، از مشهورترین محدثان و فقیهان شیعه، معلی بن خنیس را از اصحاب مورد اعتماد [[امام صادق(ع)]] و کارگزاران وی دانسته است.<ref>طوسی، رجال الطوسی، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۱، ص۳۰۴؛ طوسی، الغیبة، مؤسسة المعارف الاسلامیة، ج۱، ص۳۴۷.</ref> [[احمد بن محمد برقی]]، [[محدث]] و [[علم رجال|رجالی]] شیعه در قرن سوم هجری هم در کتاب رجال خود، معلی بن خنیس را از اصحاب امام صادق معرفی کرده است.<ref>برقی، رجال البرقی، انتشارات دانشگاه تهران، ج۱، ص۲۵-۲۶.</ref> همچنین بر اساس روایتی از امام ششم(ع)، معلی، کارگزار و وکیل مالی امام ششم بوده است.<ref>طوسی، الغیبة، مؤسسة المعارف الاسلامیة، ج۱، ص۳۴۷.</ref> [[علامه حلی]]، با استناد به نظر شیخ طوسی، او را راوی عادل معرفی کرده است.<ref>حلی، خلاصة الاقوال، مؤسسة نشر الفقاهة، ج۱، ص۴۰۹.</ref> بااینهمه [[نجاشی]] و [[ابن غضائری|ابنغضائری]]، از علمای [[رجال]] شیعه، او را در نقل حدیث، ضعیف و غیرقابل اعتماد دانستهاند.<ref>نجاشی، رجال النجاشی، مؤسسة النشر الإسلامی، ج۱، ص۴۱۷؛ ابن غضائری، الرجال، ۱۴۲۲ق، ص۸۷.</ref> | [[شیخ طوسی]] (۳۸۵-۴۶۰ق)، از مشهورترین محدثان و فقیهان شیعه، معلی بن خنیس را از اصحاب مورد اعتماد [[امام صادق(ع)]] و کارگزاران وی دانسته است.<ref>طوسی، رجال الطوسی، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۱، ص۳۰۴؛ طوسی، الغیبة، مؤسسة المعارف الاسلامیة، ج۱، ص۳۴۷.</ref> [[احمد بن محمد برقی]]، [[محدث]] و [[علم رجال|رجالی]] شیعه در قرن سوم هجری هم در کتاب رجال خود، معلی بن خنیس را از اصحاب امام صادق معرفی کرده است.<ref>برقی، رجال البرقی، انتشارات دانشگاه تهران، ج۱، ص۲۵-۲۶.</ref> همچنین بر اساس روایتی از امام ششم(ع)، معلی، کارگزار و وکیل مالی امام ششم بوده است.<ref>طوسی، الغیبة، مؤسسة المعارف الاسلامیة، ج۱، ص۳۴۷.</ref> [[علامه حلی]]، با استناد به نظر شیخ طوسی، او را راوی عادل معرفی کرده است.<ref>حلی، خلاصة الاقوال، مؤسسة نشر الفقاهة، ج۱، ص۴۰۹.</ref> بااینهمه [[نجاشی]] و [[ابن غضائری|ابنغضائری]]، از علمای [[رجال]] شیعه، او را در نقل حدیث، ضعیف و غیرقابل اعتماد دانستهاند.<ref>نجاشی، رجال النجاشی، مؤسسة النشر الإسلامی، ج۱، ص۴۱۷؛ ابن غضائری، الرجال، ۱۴۲۲ق، ص۸۷.</ref> | ||
معلی بن خنیس را از حامیان اولیه مُغَیرة بن سعید، از دعوتکنندگان به [[امامت]] محمد بن عبدالله ([[نفس زکیه]]) شمرده و گرایش به مغیریه را سبب قتل وی دانستهاند.<ref>ابن غضائری، الرجال، ۱۴۲۲ق، ص۸۷.</ref> روایات وی مورد استناد [[غلات]] | معلی بن خنیس را از حامیان اولیه مُغَیرة بن سعید، از دعوتکنندگان به [[امامت]] محمد بن عبدالله ([[نفس زکیه]]) شمرده و گرایش به مغیریه را سبب قتل وی دانستهاند.<ref>ابن غضائری، الرجال، ۱۴۲۲ق، ص۸۷.</ref> همچنین گفتهاند روایات وی مورد استناد [[غلات]] بوده است.<ref>ابن غضائری، الرجال، ۱۴۲۲ق، ص۸۷.</ref> | ||
[[سید ابوالقاسم خویی]] (۱۲۷۸-۱۳۷۱ش)، فقیه و رجالشناس معاصر، با بررسی روایات مدح و ذم درباره معلی بن خنیس، روایات مدح را دارای هماهنگی دانسته و در نتیجه، او را مردی راستگو و مورد توجه امام صادق(ع) و همچنین از اهل [[بهشت]] معرفی کرده است.<ref>خوئی، معجم رجال الحدیث، مؤسسة الخوئی، ج۱۹، ص۲۶۹.</ref> خویی، همچنین | [[سید ابوالقاسم خویی]] (۱۲۷۸-۱۳۷۱ش)، [[فقیه]] و رجالشناس معاصر، با بررسی روایات مدح و ذم درباره معلی بن خنیس، روایات مدح را دارای هماهنگی دانسته و در نتیجه، او را مردی راستگو و مورد توجه امام صادق(ع) و همچنین از اهل [[بهشت]] معرفی کرده است.<ref>خوئی، معجم رجال الحدیث، مؤسسة الخوئی، ج۱۹، ص۲۶۹.</ref> خویی، همچنین غالیدانستن معلی را از تهمتهای [[اهل سنت]] به وی دانسته است که برای خدشهکردن در وثاقت راویان شیعه به آن متوسل میشدهاند.<ref>خوئی، معجم رجال الحدیث، مؤسسة الخوئی، ج۱۹، ص۲۶۹.</ref> | ||
مُعلی بن خنیس، راوی احادیث فراوانی بوده است که عدد آن را تا ۸۰ حدیث دانستهاند.<ref>خوئی، معجم رجال الحدیث، مؤسسة الخوئی، ج۱۹، ص۲۵۶.</ref> وی راوی روایاتی درباره [[نوروز]] است.<ref>مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۶، ص۹۳</ref> حسین ساعدی، در کتابی به زبان عربی با عنوان «المعلی بن خنیس: شهادته و وثاقته و مسنده» که توسط انتشارات دارالحدیث چاپ شده، شخصیت و ثقهبودن وی را بررسی کرده است. | |||
==پانویس== | ==پانویس== |