پرش به محتوا

خوارج: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۲۰۵ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۲ مهٔ ۲۰۱۸
حذف بخش فرقه‌های خوارج
جز (ادغام گستردگی خوارج در بخش شکل‌گیری و اسامی)
(حذف بخش فرقه‌های خوارج)
خط ۴۵: خط ۴۵:


افزون بر این، عوامل دیگری مانند ناخشنودی از رفتار امام علی در تقسیم غنایم و عطایا بر اساس مساوات و نیز بروز جنگ‌های داخلی جمل و صفین که در آن‌ها برای نخستین بار مسلمانان رویاروی یکدیگر قرار گرفتند و هم‌‌چنین دستور امام بر منع گرفتن غنیمت در جمل و اعتراض حروریه از عوامل مؤثر در شکل‌گیری خوارج دانسته شده‌است.<ref>احمد بن یحیی بلاذری، جُمَل من انساب الاشراف، ج۳، ص۳۵-۳۶، ۵۶-۵۷، ۱۳۴-۱۳۵؛ احمد بن داوود دینوری، الاخبار الطِّوال، ص۱۵۱-۱۵۲، ۱۶۴-۱۶۵؛ طبری، تاریخ، ج۴، ص۵۴۱-۵۴۲؛ نیز: یوسف بابطین، حرکة الخوارج: نشأتها و اسبابها، ص۲۹۳، ۲۰۰-۳۰۲، ۳۰۴؛ لطیفه بکّای، حرکة الخوارج: نشأتها و تطورها الی نهایة العهد الاموی ، ص۱۱-۱۵؛ جعفر مرتضی عاملی، علی (ع) و الخوارج: تاریخ و دراسة، ج۱، ص۱۳۴-۱۳۷.</ref>
افزون بر این، عوامل دیگری مانند ناخشنودی از رفتار امام علی در تقسیم غنایم و عطایا بر اساس مساوات و نیز بروز جنگ‌های داخلی جمل و صفین که در آن‌ها برای نخستین بار مسلمانان رویاروی یکدیگر قرار گرفتند و هم‌‌چنین دستور امام بر منع گرفتن غنیمت در جمل و اعتراض حروریه از عوامل مؤثر در شکل‌گیری خوارج دانسته شده‌است.<ref>احمد بن یحیی بلاذری، جُمَل من انساب الاشراف، ج۳، ص۳۵-۳۶، ۵۶-۵۷، ۱۳۴-۱۳۵؛ احمد بن داوود دینوری، الاخبار الطِّوال، ص۱۵۱-۱۵۲، ۱۶۴-۱۶۵؛ طبری، تاریخ، ج۴، ص۵۴۱-۵۴۲؛ نیز: یوسف بابطین، حرکة الخوارج: نشأتها و اسبابها، ص۲۹۳، ۲۰۰-۳۰۲، ۳۰۴؛ لطیفه بکّای، حرکة الخوارج: نشأتها و تطورها الی نهایة العهد الاموی ، ص۱۱-۱۵؛ جعفر مرتضی عاملی، علی (ع) و الخوارج: تاریخ و دراسة، ج۱، ص۱۳۴-۱۳۷.</ref>
==افتراق خوارج==
خوارج پس از کشته‌شدن مرداس بن ادیه در [[سال ۶۱ قمری]] <ref>احمد بن یحیی بلاذری، جُمَل من انساب الاشراف، ج۵، ص۱۸۸-۱۹۳،.</ref> برای مبارزه با امویان به شورش عبدالله بن زبیر در مکه پیوستند. پس از ادعای خلافت از سوی ابن زبیر، خوارج از او جدا شدند. میان خوارج در چگونگی رویارویی با حاکمان و دیگر مسلمانان اختلاف افتاد و به چند فرقه تقسیم شدند:
*نافع ابن ازرق پس از شورش مردم بصره بر عبیدالله بن زیاد، در [[سال ۶۴ قمری]] به [[اهواز]] رفت. او همه مسلمانان مخالف را کافر می‌دانست. قتل کودکان را جائز  و مرتکبان کبیره را کافر و مهدور الدم می‌دانست و از خوارج میانه‌رو بیزاری جست.
*عبدالله بن اباض و ابوبیهش هیصم بن جابر، از یکدیگر و نیز از نافع بن ازرق برائت جستند و او را همراهی نکردند.
*نجدة بن عامر حنفی نیز که پس از شهادت امام حسین، در یمامه شورش کرده بود، روش معتدل تری پیشه کرد و از ابن ازرق کناره گرفت و به یمامه بازگشت و در آنجا رهبری خوارج را -که ابوطالوت را رها کرده بودند- بر عهده گرفت. به دنبال آن ابوطالوت و ابوفدیک عبدالله بن ثور، از سران قبیله بکر بن وائل و عطیة بن اسود یشکری از سران بنوحنیفیه به نجده پیوستند.<ref>محمد بن یزید مبرّد، الکامل، ج۳، ص۲۷۵-۲۹۳؛ بلاذری، کتاب جمل من انساب الاشراف، ج۵، ص۴۷۹، ۴۹۷، ۵۰۱، ۵۶۳-۵۶۸؛ عبدالقاهربن طاهر بغدادی، الفرق بین‌الفرق، ص۵۲؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۱۶۵-۱۶۸، ۲۰۱؛ .</ref>


==ویژگی‌های خوارج==
==ویژگی‌های خوارج==
۳۸۶

ویرایش