خوارج: تفاوت میان نسخه‌ها

خوارج همچنین به سبب دشمنی با امام علی(ع)، گاه نواصب یا ناصبه خوانده شده‌اند<ref>مقریزی، المواعظ و الاعتبار فى ذکر الخطط و الآثار، ج۴، قسم ۱، ص۴۲۸.</ref> و از آن رو که نخستین بار، کسانی که مرتکب گناه کبیره شده بودند را تکفیر کردند، مُکَفّره نامیده شده‌اند.<ref> ابن تیمیه، مجموع الفتاوی، ج۴، جزء ۷، ص۲۶۱؛ ج ۷، جزء ۱۳، ص۲۰۸-۲۰۹.</ref> اهل النهر یا اهل النهروان، نام دیگری برای خوارج است.<ref>احمد بن یحیی بلاذری، جُمَل من انساب الاشراف، ج۳، ص۱۱۵، ۲۴۷؛ طبری، تاریخ، ج۵، ص۸۳، ۱۶۶.</ref> آنها همچنین به نام شُراة، به معنای کسانی که جان خود را به بهشت می‌فروشند، خوانده شده‌اند.<ref>احمد بن یحیی بلاذری، جُمَل من انساب الاشراف، ج۹، ص۲۷۲؛ محمد بن یزید مبرّد، الکامل، ج۳، ص۱۶۴، ۲۱۴.</ref>  

==اتهام کفر به امام علی(ع)==

*عبدالله بن اباض و ابوبیهش هیصم بن جابر، از یکدیگر و نیز از نافع بن ازرق برائت جستند و او را همراهی نکردند.

*نجدة بن عامر حنفی نیز که پس از شهادت امام حسین، در یمامه شورش کرده بود، روش معتدل تری پیشه کرد و از ابن ازرق کناره گرفت و به یمامه بازگشت و در آنجا رهبری خوارج را -که ابوطالوت را رها کرده بودند- بر عهده گرفت. به دنبال آن ابوطالوت و ابوفدیک عبدالله بن ثور، از سران قبیله بکر بن وائل و عطیة بن اسود یشکری از سران بنوحنیفیه به نجده پیوستند.<ref>محمد بن یزید مبرّد، الکامل، ج۳، ص۲۷۵-۲۹۳؛ بلاذری، کتاب جمل من انساب الاشراف، ج۵، ص۴۷۹، ۴۹۷، ۵۰۱، ۵۶۳-۵۶۸؛ عبدالقاهربن طاهر بغدادی، الفرق بین‌الفرق، ص۵۲؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۱۶۵-۱۶۸، ۲۰۱؛ .</ref>

==ویژگی‌های خوارج==