اماکن تخییر: تفاوت میان نسخه‌ها

به مشهور فقهای شیعه نسبت داده‎اند که شهرهای [[مکه]] و [[مدینه]]<ref>حسینی عاملی، مفتاح الکرامه، داراحیاء التراث العربی، ج۳، قسم۱، ص۴۹۱.</ref>، و نیز [[مسجد کوفه]] و [[حرم امام حسین(ع)]] را از اماکن تخییر شمرده‌اند.<ref>طوسی، النهایه، ۱۴۰۰ق، ص۱۲۴؛ علامه حلی، منتهی المطلب، ۱۴۱۲ق، ج۶، ص۳۶۶.</ref> [[شیخ طوسی]] گفته است که بنابر برخی [[روایات]]{{یادداشت|أن يتمّم الصّلاة في حرم اللّٰه، و في حرم رسوله، و في حرم أمير المؤمنين، و في حرم الحسين، عليهم أجمعين السّلام.}} حکم تخییر، شهر [[کوفه]]<ref>طوسی، النهایه، ۱۴۰۰ق، ص۱۲۴.</ref> و [[نجف]]<ref>طوسی، المبسوط، ج۱، ص۱۴۱.</ref>را نیز در برمی‌گیرد. برخی از [[فقها]] نیز شهر کوفه را از اماکن تخییر دانسته‌اند.{{مدرک}} و برخی دیگر، آن را در مکه و مدینه به [[مسجد الحرام]] و [[مسجد النبی]] منحصر کرده‌اند.<ref>ابن ادریس، السرائر، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۳۰۳-۳۰۲؛ علامه حلی، مختلف الشیعه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۱۳۸.</ref>

از اماکن تخییر در احکام نماز بحث می‌شود.<ref>برای نمونه رجوع کنید به: شهید اول، البیان، ۱۴۱۲ق، ص۱۵۳.</ref> بنابر نظر مشهور فقهای شیعه، [[مسافر]]، در اماکن تخییر، بین تمام خواندن یا شکسته خواندن نمازهای چهار رکعتی مخیر است. اما تمام خواندن نماز را در این اماکن [[مستحب]] دانسته‌اند.<ref>طوسی، النهایه، ۱۴۰۰ق، ص۱۲۴.</ref>

{{احکام مسافر}}