ایوب (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها

==نام و نسب==

اَیوب به معنی بازگشت کننده به سوی خداست<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن،۱۳۷۷ش، ج۱،ص۳۳۵.</ref> که قرآن هم وی را به وصف «أَوَّاب» ذکر نموده است.<ref>سوره ص، آیه ۴۴</ref> نسب حضرت ایوب(ع) را چنین ذکر نموده‌اند: «ایوب بن اموص بن رازج بن روم بن عیصا بن اسحاق بن ابراهیم(ع)» بنابراین ایوب با پنج واسطه به [[حضرت ابراهیم(ع)]] می‎رسد. و از سوی مادر، از نواده‎های [[حضرت لوط(ع)]] است.<ref>مجلسی، حیاة القلوب، ۱۳۸۰ش، ج۱ ص۵۵۵.</ref>

==محل زندگانی==

وی در منطقه عوص در جنوب غربی بحر المیت در شمال خلیج عقبه زندگی می‌کرد.<ref>شوقی، اطلس قرآن،۱۳۸۸ش، ص۱۰۹</ref> وبه نقل برخی دیگر در بثنیه منطقه‌ای بین دمشق و اذرعات زندگی می‌کرد.<ref>شوقی، اطلس قرآن،۱۳۸۸ش، ص۱۰۹</ref> در ترکیه شهر اورفا غاری است که گفته می‌شود ایوب در دوران بیماریش در آن زیسته است.<ref>بی آزار شیرازی، باستان شناسی وجغرافیای تاریخی قصص قرآن،۱۳۸۶ش، ص۳۵۰</ref>

==ایوب در کتب آسمانی==

در سه کتاب [[تورات]]، [[انجیل]] و [[قرآن]] نام وی ذکر شده است. ایوب در [[عهد عتیق]] نام یک کتاب است و بارها نامش تکرار شده است. در سطر اول این کتاب آمده است: «در زمین عُوْص، مردی ایوب نام بود و آن مرد، کامل و راست و خدا ترس و اجتناب کننده از بدی‌ها بود.»<ref>عهد قدیم، کتاب ایوب،۱،۱</ref> در[[عهد جدید]] در کتاب حزقیال<ref>عهد جدید،حزقیال ۴۰،۱۴</ref> و یعقوب<ref>عهد جدید، یعقوب ۱۱،۵</ref> نام وی نیز آمده است.  

در [[زیارت ناحیه]] به جهت همین صبر، سلام بر ایوب این گونه ذکر شده است. أَلسَّلامُ عَلی أَیوبَ الَّذی شَفاهُ اللهُ مِنْ عِلَّتِهِ؛سلام بر ایوب که خداوند او را از بیماریش شفا بخشید.<ref>ابن مشهدی، المزار الکبیر، ۱۳۷۸ش،ص ۴۸۵.</ref>

این پیامبر الهی در زمان بیماری سوگند یاد کرد که هر گاه قدرت پیدا کند ۱۰۰ تازیانه به همسرش به جهت یاد کردن نام شیطان نزد وی بزند، اما بعد از بهبودی، می‌خواست به خاطر وفاداریی‌ها و محبت‌ها او را ببخشد، ولی سوگند به نام خدا در میان بود و نمی‌توانست او را ببخشد.<ref>مکارم، تفسیر نمونه،۱۳۷۳ش، ج۱۹ ص۲۹۹</ref> خداوند به او فرمود: دسته‌ای از ساقه‌های گندم (یا مانند آن) را بگیر، و به او بزن و سوگند خود را مشکن !<ref>سوره ص، آیه ۴۴</ref>

==عصمت ایوب==

برخی به جهت تاثیر [[شیطان]] در وجود این پیامبر اشکال بر [[عصمت]] وی نمودند. لذا یکی از پیامبرانی که در [[تنزیه الانبیاء (کتاب)|تنزیه الانبیاء]] درباره عصمت آن بحث شده حضرت ایوب است.<ref>سید مرتضی،تنزیه الانبیاء،۱۳۷۷ش،ص۱۱۱.</ref> برخی درباره این اشکال گفته‌اند: تسلط شیطان برنفس ایوب نبوده بلکه تاثیر در بدن و جسم ایوب بوده، واین موضوع بر عصمت وی ایجاد اشکال نمی‌کند علاوه بر آنکه شیطان مزبور انسی بوده نه جنی([[ابلیس]]).<ref>نصری، مبانی رسالت انبیاء در قرآن ۱۳۷۶ش،ص۲۴۲.</ref>

== وفات و مدفن ==

برخی گفته‌اند: مدت عمر حضرت ایوب ۹۳ سال بود وبعد از وفاتش فرزندش [[ذوالکفل]] را وصی قرار داد.<ref>بجنوردی،دایره المعارف بزرگ اسلامی،منوچهری، مقاله ایوب، ج۱۰، ص۷۲۳.</ref>

*نیشابوری،ابراهیم، قصص الانبیا، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۵۹ش.

{{پایان}}

{{پیامبران در قرآن}}