غازان‌خان: تفاوت میان نسخه‌ها

غازان‌خان (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۴۳

۳۲ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۱۸

جز

اصلاح ساختار

دیداریویکی‌متن

Hasanejraei

Automoderated users، confirmed

۳۸۶

ویرایش

@@ خط ۶۸: / خط ۶۸: @@
 غازان خان در مسیر حرکت به شام در سال ۷۰۲ق، به زیارت [[امام حسین]](ع) رفته و هدایایی نیز به حرم امام سوم شیعیان تقدیم کرد.<ref>اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴ش، ص۲۵۷.</ref> در دوران حکومت او، سادات احترام ویژه‌ای یافتند؛ تا آنجا که برای احترام، از کلمه «سید» استفاده می‌شده است. برخی از درباریان نیز اسامی خود را با سید بیان می‌کرده‌اند.<ref>اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴ش، ص۲۵۷.</ref> غازان خان پس از مسلمان شدن، دستور داد به جای ذکر نام سلاطین مغول بر روی سکه، [[شهادتین]] ضرب شود. او همچنین فرمان داد نامه‌ها و دستورها با «بسم الله الرحمن الرحیم» آغاز شود.<ref>پیرنیا و اقبال آشتیانی، تاریخ ایران از آغاز تا انقراض سلسله قاجاریه، ۱۳۸۰ش، ص۵۰۷-۵۰۸.</ref>
-===مخالفان تغییر دین===
+===مقابله با مخالفان تغییر دین===
 پس از تغییر دین غازان خان، سپاهی از شاهزادگان و امرای [[بودائی]] مغول، برای نبرد با غازان، به مرزهای خراسان حمله کردند و تا مازندران پیش رفتند.<ref>اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴، ص۲۶۲.</ref> حمله مذکور با رویارویی امیرنوروز و امیرهرقداق مواجه شد و شاهزادگان، وادار به عقب‌نشینی شدند.<ref>ملکم، تاریخ کامل ایران، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۲۹۰-۲۹۱.</ref>
@@ خط ۷۵: / خط ۷۵: @@
 از اقدامات دیگر او، بنای [[گرمابه]] و [[مسجد]] در تمام شهرها و روستاها ذکر شده است که بخشی از عایدات گرمابه، برای رسیدگی و نگهداری مساجد [[وقف]] می‌شده است.<ref>راوندی، تاریخ اجتماعی ایران، ۱۳۸۲، ج۵، ص۵۰۱.</ref> غازان خان همچنین پس از پذیرش اسلام از سوی حکام و منصب‌داران حکومتی، رعایت [[عدالت]] و منع امرا و اکابر از [[ظلم]] به زیردستان را به اجرا گذاشت. بر اساس منابع تاریخی، اگر غازان خان از دریافت [[رشوه]] توسط ماموران حکومتی مطلع می‌شد، آنان را به شدت تنبیه و توبیخ می‌نمود. همچنین وی شخصی کوشا در حفظ [[وقف|موقوفات]] و ترویج اسلام شناخته شده است.<ref>نخجوانی، دستور الکاتب فی تعیین المراتب، ۱۹۷۹م، ص۱۸۱-۱۸۲.</ref> این ویژگی او را منابع متعددی بیان کرده‌اند.<ref>مستوفی، تاریخ گزیده، ۱۳۶۴ش، ص۵۷۹؛ ملکم، تاریخ کامل ایران، ۱۳۸۰ش، ص۲۸۹-۲۹۳.</ref>
+==بناهای اسلامی و خیریه==
+غازان خان، بناهای بسیاری در ایران ساخته؛ تا آنجا که بیشتر بناها و آثار باقی‌مانده از دوران مغولی را ساخته وی و پادشاهان بعد از او دانسته‌اند. وی برخلاف رسم سلاطین مغول که [[مقبره]] خود را مخفی می‌کرده‌اند، به دلیل مسلمان شدن و تمایل به داشتن مقبره‌ای مانند بزرگان مسلمان، در زمان حیات خویش مقبره‌ای برای خود فراهم کرد.<ref>اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴ش، ص۳۰۵.</ref> بنای قبه در سال سوم سلطنت غازان شروع و در ۷۰۲ق به پایان رسید.<ref>اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴ش، ص۳۰۵.</ref> بعد از پایان بنای قبه، غازان خان املاکی را در ایران و [[عراق]] برای [[قبه]] وقف کرد و خواجه سعدالدین ساوجی و خواجه رشید‌الدین فضل الله را [[تولیت|متولی]] آن قرار داد.
+غازان همچنین دستور ساخت بناهای مختلفی را در اطراف قبه صادر نمود؛ از جمله [[مسجد جامع]]، #مدرسه [[شافعیه]]، مدرسه [[حنفیه]]، [[خانقاه]] برای [[دراویش]] که هر صبح‌ و شام به [[فقرا]] و [[مساکین]] غذا داده می‌شد و دو مرتبه در ماه برای [[رقص]] و [[سماع]] به [[صوفیان]]  تعلق داشت. دارالسیاده برای اقامت [[سادات]]، [[رصدخانه]]، [[دار‌الشفاء]]، [[بیت الکتب]] به همراه چند نفر کتابدار، [[بیت القانون]]، جهت اجرای قوانین غازانی، بیت المتولی جهت اسکان و اداره و رسیدگی به امور زندگی مردم، [[حکمتیه]] جهت اقامت [[حکما]] و تعلیم [[حکمت]]، بستان و قصر عادلیه، و همچنین حوض‌خانه و حمام به همراه چندین خادم، از دیگر بناهایی است که در اطراف قبه وی ساخته شد.<ref>اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴ش، ص۳۰۶.</ref>
+پس از او بود که علاوه بر ساختن شهرهای ییلاقی و قشلاقی و همچنین کشیدن حصار به دور شهرها، ساخت بناهای مذهبی، مدارس، و نیز مقبره‌ها و گنبدها رواج یافت.<ref>پیرنیا و اقبال آشتیانی، تاریخ ایران از آغاز تا انقراض سلسله قاجاریه، ۱۳۸۰، ص۵۲۲؛ اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴ش، ص۵۶۴.</ref>
 ==رفتار با غیرمسلمانان==
@@ خط ۸۲: / خط ۸۹: @@
 با این حال، غازان خان با خاقان چین و پادشاهان مسیحی دیگر کشورها ارتباط داشت و بین دربار وی و پادشاهان دیگر، سفیرانی در رفت و آمد بوده‌اند. در سال ۶۹۹ق، دو سفیر از دربار او به دربار تیمور، خاقان چین فرستاده شدند که مورد احترام و تکریم خاقان قرار گرفتند. غازان خان همچنین پس از فتح شام، مورد توجه ویژه پادشاهان مسیحی اروپا و ارامنه قرار گرفت.<ref>اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴، ص۲۸۳.</ref> حکومت ایران در زمان غازان خان، تا روم امتداد داشت.<ref>خواند میر، تاریخ حبیب السیر، ۱۳۸۰ش، ج۳، ص۹۳.</ref>
-==بناهای غازانی==
-غازان خان، بناهای بسیاری در ایران ساخته؛ تا آنجا که بیشتر بناها و آثار باقی‌مانده از دوران مغولی را ساخته وی و پادشاهان بعد از او دانسته‌اند. وی برخلاف رسم سلاطین مغول که [[مقبره]] خود را مخفی می‌کرده‌اند، به دلیل مسلمان شدن و تمایل به داشتن مقبره‌ای مانند بزرگان مسلمان، در زمان حیات خویش مقبره‌ای برای خود فراهم کرد.<ref>اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴ش، ص۳۰۵.</ref> بنای قبه در سال سوم سلطنت غازان شروع و در ۷۰۲ق به پایان رسید.<ref>اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴ش، ص۳۰۵.</ref> بعد از پایان بنای قبه، غازان خان املاکی را در ایران و [[عراق]] برای [[قبه]] وقف کرد و خواجه سعدالدین ساوجی و خواجه رشید‌الدین فضل الله را [[تولیت|متولی]] آن قرار داد.
-غازان همچنین دستور ساخت بناهای مختلفی را در اطراف قبه صادر نمود؛ از جمله [[مسجد جامع]]، #مدرسه [[شافعیه]]، مدرسه [[حنفیه]]، [[خانقاه]] برای [[دراویش]] که هر صبح‌ و شام به [[فقرا]] و [[مساکین]] غذا داده می‌شد و دو مرتبه در ماه برای [[رقص]] و [[سماع]] به [[صوفیان]]  تعلق داشت. دارالسیاده برای اقامت [[سادات]]، [[رصدخانه]]، [[دار‌الشفاء]]، [[بیت الکتب]] به همراه چند نفر کتابدار، [[بیت القانون]]، جهت اجرای قوانین غازانی، بیت المتولی جهت اسکان و اداره و رسیدگی به امور زندگی مردم، [[حکمتیه]] جهت اقامت [[حکما]] و تعلیم [[حکمت]]، بستان و قصر عادلیه، و همچنین حوض‌خانه و حمام به همراه چندین خادم، از دیگر بناهایی است که در اطراف قبه وی ساخته شد.<ref>اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴ش، ص۳۰۶.</ref>
-پس از او بود که علاوه بر ساختن شهرهای ییلاقی و قشلاقی و همچنین کشیدن حصار به دور شهرها، ساخت بناهای مذهبی، مدارس، و نیز مقبره‌ها و گنبدها رواج یافت.<ref>پیرنیا و اقبال آشتیانی، تاریخ ایران از آغاز تا انقراض سلسله قاجاریه، ۱۳۸۰، ص۵۲۲؛ اقبال آشتیانی، تاریخ مغول، ۱۳۸۴ش، ص۵۶۴.</ref>
 ==پانویس==