Automoderated users، confirmed، movedable، templateeditor
۲٬۳۸۲
ویرایش
(←ارتباط ابلیس و شیطان: ابرابزار) |
(←فرجام ابلیس و «وقت المعلوم»: ابرابزار) |
||
خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
==فرجام ابلیس و «وقت المعلوم» == | ==فرجام ابلیس و «وقت المعلوم» == | ||
در [[آیه ۸۱ سوره ص]] به ابلیس تا زمانی مشخص «إِلَیٰ یوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ» در این دنیا مهلت داده شده است. برای تعیین این زمان روایات مختلفی وجود دارد که سندهای محکمی ندارند.{{مدرک}}در برخی احادیث، [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(عج)]] او را به هنگام [[ظهور]] گردن میزند، <ref>عیاشی، تفسیر عیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۲، ص۲۴۲.</ref> در حدیث دیگری زمان مرگ او بین نفخه اول و دوم [[نفخ صور|صور اسرافیل]] بیان شده است، <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۰، ص۲۴۴.</ref> و در نقل دیگری، ابلیس در زمان [[رجعت]] و به دست پیامبر(ص) کشته میشود.<ref> مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۰، ص۲۴۴.</ref> [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] پس از نقل احادیث مختلف معتقد است [[شیطان]] تا پیش از [[قیامت]] وجود دارد و مرگ او در نفخ صور صورت میگیرد.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۰، ص۲۴۴.</ref> | در [[آیه ۸۱ سوره ص]] به ابلیس تا زمانی مشخص «إِلَیٰ یوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ» در این دنیا مهلت داده شده است. برای تعیین این زمان روایات مختلفی وجود دارد که سندهای محکمی ندارند.{{مدرک}}در برخی احادیث، [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام مهدی(عج)]] او را به هنگام [[ظهور]] گردن میزند، <ref>عیاشی، تفسیر عیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۲، ص۲۴۲.</ref> در حدیث دیگری زمان مرگ او بین نفخه اول و دوم [[نفخ صور|صور اسرافیل]] بیان شده است، <ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۰، ص۲۴۴.</ref> و در نقل دیگری، ابلیس در زمان [[رجعت]] و به دست پیامبر(ص) کشته میشود.<ref> مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۰، ص۲۴۴.</ref> [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]] پس از نقل احادیث مختلف معتقد است [[شیطان]] تا پیش از [[قیامت]] وجود دارد و مرگ او در نفخ صور صورت میگیرد.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۰، ص۲۴۴.</ref> | ||
[[سید محمدحسین حسینی طهرانی|سید محمد حسین حسینی طهرانی]] معتقد است که منظور از یوم وقت معلوم زمان مرگ انسان و ورود او به ساحت برزخ است. به اینکه شیطان مهلت اغوای انسان در برزخ را نیز در خواست کرده ولی خداوند او را تا زمان مرگ انسان، مهلت داده است. <ref>علامه طهرانی، متن سخنرانیهای علامه طهرانی، نشر علامه طباطبایی، ص۱۵</ref> | |||
براساس [[آیه ۲۲ سوره ابراهیم]]، در [[قیامت|روز حشر]]، پس از داوری خداوند، ابلیس با اعلام بیزاری از پیروان خویش، مسؤولیت انحرافهای آنان را بر عهده خود ایشان دانسته، <ref>سوره ابراهیم، آیه ۲۲.</ref> و در پایان، ابلیس و پیروانش همگی به [[جهنم|دوزخ]] افکنده میشوند.<ref>سوره شعراء، ۹۴-۹۵.</ref><ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۶ق، ج۶، ص۴۷۸.</ref> | براساس [[آیه ۲۲ سوره ابراهیم]]، در [[قیامت|روز حشر]]، پس از داوری خداوند، ابلیس با اعلام بیزاری از پیروان خویش، مسؤولیت انحرافهای آنان را بر عهده خود ایشان دانسته، <ref>سوره ابراهیم، آیه ۲۲.</ref> و در پایان، ابلیس و پیروانش همگی به [[جهنم|دوزخ]] افکنده میشوند.<ref>سوره شعراء، ۹۴-۹۵.</ref><ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۶ق، ج۶، ص۴۷۸.</ref> |