پرش به محتوا

روح القدس: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۴۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۴ اوت ۲۰۲۰
جز
تمیزکاری
جز (←‏وظایف: اصلاح پانویسها)
جز (تمیزکاری)
خط ۴: خط ۴:


==جایگاه==
==جایگاه==
روح‌‌القدس به‌معنای روح پاک، از موجودات مقرب الهی است که از عیب‌ها و نقص‌ها منزه است.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۵۹۶؛ زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۱۶۱.</ref> از قاموس کتاب مقدس نقل شده، روح‌القدس را مقدس می‌گویند چرا که از کارهایش تقدیس قلب‌های مؤمنان است و به واسطه علاقه‌ای که به خدا و مسیح دارد او را روح‌الله و روح مسیح نیز می‌نامند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۳۴۰.</ref>
روح‌‌القدس به‌معنای روح پاک، که از عیب‌ها و نقص‌ها منزه است.<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۱۶۲.</ref> از قاموس کتاب مقدس نقل شده، روح‌القدس را مقدس می‌گویند چرا که از کارهایش تقدیس قلب‌های مؤمنان است و به واسطه علاقه‌ای که به خدا و مسیح دارد او را روح‌الله و روح مسیح نیز می‌نامند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۳۴۰.</ref>


این واژه در قرآن و کتاب مقدس به کار رفته است. کلمه روح‌القدس چهار بار در [[قرآن]] درباره [[عیسی مسیح]] و [[پیامبر اسلام(ص)]] استفاده شده است.<ref>سوره بقره، آیات ۸۷ و ۲۵۳؛ سوره مائده، آیه ۱۱۰؛ سوره نحل، آیه ۱۰۲.</ref> قرآن از تأیید حضرت عیسی توسط او سخن گفته شده است.<ref>سوره بقره، آیه۸۷؛ سوره مائده، آیه ۱۱۰.</ref> و در ادبیات فارسی نیز استفاده می‌شود مانند:
این واژه در قرآن و کتاب مقدس به کار رفته است. قرآن از نازل شدن [[قرآن]] به وسیله روح‌القدس<ref>سوره نحل، آیه ۱۰۲.</ref> و تأیید حضرت عیسی توسط او<ref>سوره بقره، آیات۸۷، ۲۵۳؛ سوره مائده، آیه ۱۱۰.</ref> سخن گفته شده است. این واژه در ادبیات فارسی نیز استفاده می‌شود مانند:
{{شعر۲
{{شعر۲
|فیض روح القدس ار باز مدد فرماید|دیگران هم بکنند آنچه مسیحا می‌کرد.<ref>دیوان حافظ، غزلیات حافظ، عزل ۱۴۳.</ref>}}
|فیض روح القدس ار باز مدد فرماید|دیگران هم بکنند آنچه مسیحا می‌کرد.<ref>دیوان حافظ، غزلیات حافظ، عزل ۱۴۳.</ref>}}
خط ۱۲: خط ۱۲:
== روح‌القدس کیست؟==
== روح‌القدس کیست؟==
درباره حقیقت روح‌القدس نظرات مختلفی ارائه شده برخی از آنها عبارتند از:
درباره حقیقت روح‌القدس نظرات مختلفی ارائه شده برخی از آنها عبارتند از:
* جبرئیل: تعدادی از [[مفسران]] روح‌القدس را [[جبرئیل]] دانسته‌اند.<ref>نگاه کنید به: طوسی، التبیان، بیروت، ج۱، ص۳۴۰؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۳۳۹.</ref> چنانکه در [[تفسیر نمونه]] آمده، نامیدن جبرئیل به روح‌القدس به روحانیت و قداست او اشاره دارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۳۳۹.</ref>
* جبرئیل: تعدادی از [[مفسران]] روح‌القدس را [[جبرئیل]] دانسته‌اند.<ref>نگاه کنید به: طوسی، التبیان، بیروت، ج۱، ص۳۴۰؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۳۳۹.</ref> نامیدن جبرئیل به روح‌القدس به روحانیت و قداست او اشاره دارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۳۳۹.</ref>
* موجودی از [[عالم امر]]: [[علامه طباطبایی]] روح‌القدس را موجودی از عالم امر و غیر از [[ملائکه]] می‌داند که آنان را در رساندن [[وحی]] به [[انبیا]] همراهی می‌کرده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۱۳، ص۱۹۶-۱۹۸.</ref>
* موجودی از [[عالم امر]]: [[علامه طباطبایی]] روح‌القدس را موجودی از عالم امر و غیر از [[ملائکه]] می‌داند که آنان را در رساندن [[وحی]] به [[انبیا]] همراهی می‌کرده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۱۳، ص۱۹۶-۱۹۸.</ref>
* بزرگ فرشتگان: در روایتی از [[امام صادق (ع)]]، روح القدس فرشته‌ای بزرگ‌تر از جبرئیل و [[میکائیل]] معرفی شده که همراه [[پیامبر اسلام(ص)]] بوده و پس از پیامبر(ص)، همراه [[امامان شیعه]] است.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۷۹.</ref> در برخی از روایات روح‌القدس، همان روح دانسته شده که در قرآن<ref>سوره قدر، آيه۴.</ref> از نزول او به همراه ملائکه در [[شب قدر]] سخن گفته شده است.<ref> مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۴، ص۱۴.</ref>  
* بزرگ فرشتگان: در روایتی از [[امام صادق (ع)]]، روح القدس فرشته‌ای بزرگ‌تر از جبرئیل و [[میکائیل]] معرفی شده که همراه [[پیامبر اسلام(ص)]] بوده و پس از پیامبر(ص)، همراه [[امامان شیعه]] است.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۷۹.</ref> در برخی از روایات روح‌القدس، همان روح دانسته شده که در قرآن<ref>سوره قدر، آيه۴.</ref> از نزول او به همراه ملائکه در [[شب قدر]] سخن گفته شده است.<ref> مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۴، ص۱۴.</ref>  
 
* نیروی غیبی: روح‌القدس اسم اعظم<ref>ابوحیان اندلسی، البحر المحیط، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۴۸۱.</ref> یا نیروی غیبی<ref>نگاه کنید به: مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۳۳۹.</ref> که [[عیسی مسیح]] با آن مردگان را زنده می‌کرد. این نیرو به صورت ضعیف‌تر در وجود همه مؤمنان قرار دارد و آنها را یاری می‌کند و از [[گناه]] بازمی‌دارد.<ref>نگاه کنید به: مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۳۳۹.</ref>
* نیروی غیبی: روح‌القدس نیروی غیبی است که [[عیسی مسیح]] با آن مردگان را زنده می‌کرد این نیرو به صورت ضعیف‌تر در وجود همه مؤمنان قرار دارد و آنها را یاری می‌کند و از [[گناه]] بازمی‌دارد.<ref>نگاه کنید به: مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۳۳۹.</ref>
* عقل فعال: روح‌القدس در نگاه [[فارابی]]، [[شیخ اشراق]] و [[میرداماد]] از فلاسفه مسلمان به عنوان [[عقل فعال]](صورت‌بخش جهان ماده) شناخته می‌شود البته در نزد [[ابن سینا]] و [[ملاصدرا]] روح‌القدس، جبرئیل و عقل فعال یکی هستند.<ref>اله‌بداشتی، «روح‌القدس در آموزه‌های مسیحی و اسلام»، ص۴.</ref>
* عقل فعال: روح‌القدس در نگاه [[فارابی]]، [[شیخ اشراق]] و [[میرداماد]] از فلاسفه مسلمان به عنوان [[عقل فعال]](صورت‌بخش جهان ماده) شناخته می‌شود البته در نزد [[ابن سینا]] و [[ملاصدرا]] روح‌القدس، جبرئیل و عقل فعال یکی هستند.<ref>اله‌بداشتی، «روح‌القدس در آموزه‌های مسیحی و اسلام»، ص۴.</ref>
*روح الارواح: در برخی از آثار [[عرفا]]، از روح‌القدس به عنوان روح‌الارواح یاد شده که مخلوق خدا نیست بلکه وجهی از وجوه خدا است. آنان بر اساس آیه ۲۹ [[سوره حجر]] که خدا هنگام آفرینش انسان از روح خود در او دمید، روح‌القدس را همان روح‌الله می‌دانند که روح مخلوقات به آن قائم است.<ref>حیدر آملی، جامع الاسرار، ۱۳۴۷ش، ص۶۸۸-۶۹۰؛ علی‌پور، «روح‌القدس»، ص۴۳۳-۴۳۷.</ref>
*روح الارواح: در برخی از آثار [[عرفا]]، از روح‌القدس به عنوان روح‌الارواح یاد شده که مخلوق خدا نیست بلکه وجهی از وجوه خدا است. آنان بر اساس آیه ۲۹ [[سوره حجر]] که خدا هنگام آفرینش انسان از روح خود در او دمید، روح‌القدس را همان روح‌الله می‌دانند که روح مخلوقات به آن قائم است.<ref>حیدر آملی، جامع الاسرار، ۱۳۴۷ش، ص۶۸۸-۶۹۰؛ علی‌پور، «روح‌القدس»، ص۴۳۳-۴۳۷.</ref>
برخی از مفسران روح‌القدس را [[انجیل]] دانسته‌اند.<ref>نگاه کنید به: مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۳۳۹؛ طوسی، التبیان، بیروت، ج۱، ص۳۴۰.</ref>
برخی از مفسران روح‌القدس را [[انجیل]] دانسته‌اند.<ref>نگاه کنید به: مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۳۳۹؛ طوسی، التبیان، بیروت، ج۱، ص۳۴۰.</ref>


همچنین انجیل از مصادیق آن معرفی شده است.<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۱۶۲.</ref>
== وظایف ==
== وظایف ==
در [[قرآن کریم]] و [[احادیث]] وظایفی به روح‌القدس نسبت داده شده است.
در [[قرآن کریم]] و [[احادیث]] وظایفی به روح‌القدس نسبت داده شده است.
* ابلاغ وحی به [[پیامبران]]: بنابر اینکه روح القدس [[جبرئیل]] باشد انتقال و ابلاغ پیام خدا به پیامبران از وظایف او است.{{مدرک}}
* ابلاغ وحی به [[پیامبران]]: بنابر اینکه روح القدس [[جبرئیل]] باشد انتقال و ابلاغ پیام خدا به پیامبران از وظایف او است.{{مدرک}}
* مؤید و کمک‌کننده پیامبران و اولیای الهی: در آیاتی از قرآن که سخن از تأیید [[عیسی مسیح]] به وسیله روح القدس به میان آمده، بنابر نظر [[مفسران]] تأیید به معنای تقویت است.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۵۹۶؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۰۷.</ref>  
* مؤید و کمک‌کننده پیامبران و اولیای الهی: در آیاتی از قرآن که سخن از تأیید [[عیسی مسیح]] به وسیله روح القدس به میان آمده، بنابر نظر [[مفسران]] تأیید به معنای تقویت و کمک است.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۵۹۶؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۰۷.</ref>  
*در بعضی از [[روایات]] روح‌القدس حافظ پیامبران از [[گناهان]] معرفی شده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۲۵، ص۵۴-۵۵.</ref>   
*در بعضی از [[روایات]] روح‌القدس حافظ پیامبران از [[گناهان]] معرفی شده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۲۵، ص۵۴-۵۵.</ref>   
* مبدا علم [[انبیا]]:در برخی از روایات از وجود پنج روح در وجود انبیا و اوصیا نام برده شده که روح‌القدس از جمله آنهاست و به وسیله او پیامبران تمام علوم را فرا می‌گیرند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۷۲.</ref>
* مبدا علم [[انبیا]]:در برخی از روایات از وجود پنج روح در وجود انبیا و اوصیا نام برده شده که روح‌القدس از جمله آنهاست و به وسیله او پیامبران تمام علوم را فرا می‌گیرند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۷۲.</ref>
خط ۳۲: خط ۳۲:


== الوهیت==
== الوهیت==
در ادبیات [[مسیحی]] روح‌القدس، اقنوم سوم از اقانیم سه‌گانه (پدر، پسر و روح‌القدس) است<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج۳، ص۲۲۴.</ref>  
در ادبیات [[مسیحی]] روح‌القدس، اقنوم سوم از اقنوم‌های سه‌گانه (پدر، پسر و روح‌القدس) است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج۳، ص۲۲۴.</ref>  
متکلمان مسیحی درباره الوهیت روح‌القدس اختلاف‌نظر دارند. بعضی از آنان که به «مخالفان روح‌القدس» شهرت داشتند شخصیت الهی روح‌القدس را انکار می‌کردند.<ref>مک گراث، درآمدی بر الهیات مسیحی، ۱۳۸۵ش، ص۳۰۹-۳۱۰.</ref> اما برخی دیگر بر این باورند که روح‌القدس موجود مستقلی نیست بلکه تجلی خدا است و به الوهیتش او معتقدند.<ref> سلیمانی اردستانی، درآمد بر الهیات تطبیقی اسلام و مسیحیت، ۱۳۸۲ش، ص۱۲۶-۱۲۷.</ref> این گروه روح‌القدس را دارای فکر، احساس و اراده می‌دانند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۷۷ش، ص۷۴.</ref>  
متکلمان مسیحی درباره الوهیت روح‌القدس اختلاف‌نظر دارند. بعضی از آنان که به «مخالفان روح‌القدس» شهرت داشتند شخصیت الهی روح‌القدس را انکار می‌کردند.<ref>مک گراث، درآمدی بر الهیات مسیحی، ۱۳۸۵ش، ص۳۰۹-۳۱۰.</ref> اما برخی دیگر بر این باورند که روح‌القدس موجود مستقلی نیست بلکه تجلی خدا است و به الوهیتش او معتقدند.<ref> سلیمانی اردستانی، درآمد بر الهیات تطبیقی اسلام و مسیحیت، ۱۳۸۲ش، ص۱۲۶-۱۲۷.</ref> این گروه روح‌القدس را دارای فکر، احساس و اراده می‌دانند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۷۷ش، ص۷۴.</ref>  


خط ۴۰: خط ۴۰:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
*ابوحیان اندلسی، محمد بن یوسف، البحر المحیط فی التفسیر، تحقیق صدقی محمد جمیل، بیروت، دارالفکر، ۱۴۲۰ق.
* آملی، حیدر بن علی، جامع الاسرار و منبع النور، تهران، چاب هانری کوربن و عثمان اسماعیل یحیی، ۱۳۴۷ش.
* آملی، حیدر بن علی، جامع الاسرار و منبع النور، تهران، چاب هانری کوربن و عثمان اسماعیل یحیی، ۱۳۴۷ش.
* اله‌بداشتی، علی، «روح‌القدس در آموزه‌های مسیحی و اسلام»، مجله الهیات تطبیقی، شماره سوم، ۱۳۸۹ش.
* اله‌بداشتی، علی، «روح‌القدس در آموزه‌های مسیحی و اسلام»، مجله الهیات تطبیقی، شماره سوم، ۱۳۸۹ش.
* حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، المستدرک علی الصحیحین، بیروت، دارالمعرفة، بی‌تا.
* حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، المستدرک علی الصحیحین، بیروت، دارالمعرفة، بی‌تا.
* دیوان غزلیات حافظ.
* دیوان غزلیات حافظ.
* زمخشری، محمود، الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل، بیروت، دارالكتاب العربی، ۱۴۰۷ق.
*زمخشری، محمود، الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل، بیروت، دارالكتاب العربی، ۱۴۰۷ق.
* سلیمانی اردستانی، عبدالرحیم، درآمدی بر الهیات تطبیقی اسلام و مسیحیت، قم، کتاب طه، ۱۳۸۲ش.
* سلیمانی اردستانی، عبدالرحیم، درآمدی بر الهیات تطبیقی اسلام و مسیحیت، قم، کتاب طه، ۱۳۸۲ش.
* سیوطی، جلال‌الدین، الدرالمنثور فی تفسیر بالمأثور، قم، كتابخانه آية‌الله مرعشى نجفى، ۱۴۰۴ق،
* سیوطی، جلال‌الدین، الدرالمنثور فی تفسیر بالمأثور، قم، كتابخانه آية‌الله مرعشى نجفى، ۱۴۰۴ق،