پرش به محتوا

روح القدس: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۳ اوت ۲۰۲۰
جز
تمیزکاری
جز (تمیزکاری)
خط ۱: خط ۱:
'''رُوح‌ُ القُدُس''' به‌معنای روح پاک از موجودات مقرب الهی است که درباره حقیقت آن، اختلاف‌نظر وجود دارد. [[جبرئیل]]، موجودی از [[عالم امر]]، [[انجیل]]، [[اسم اعظم خدا]]، عقل فعال، روح الارواح و موجودی بالاتر از [[ملائکه]] مصداق آن معرفی شده است.  
'''رُوح‌ُ القُدُس''' به‌معنای روح پاک از موجودات مقرب الهی است که درباره حقیقت آن، اختلاف‌نظر وجود دارد. [[جبرئیل]]، موجودی از [[عالم امر]]، [[اسم اعظم خدا]]، عقل فعال، روح الارواح و بزرگ فرشتگان مصداق آن معرفی شده است.  


در منابع اسلامی وظایفی همچون ابلاغ [[وحی]] به [[پیامبران]]،  یاری رساندن به [[مؤمنان]]، وسیله [[عبادت]] و [[توبه]] به درگاه خدا، مبدأ علم [[پیامبران]] و منشأ القاء حکم و علم به [[اهل بیت(ع)]] و [[شفاعت]] در [[روز قیامت]] به روح‌القدس نسبت داده‌ شده است.
در منابع اسلامی وظایفی همچون ابلاغ [[وحی]] به [[پیامبران]]،  یاری رساندن به [[مؤمنان]]، مبدأ علم [[پیامبران]]، منشأ القاء حکم و علم به [[اهل بیت(ع)]] و [[شفاعت]] در [[روز قیامت]] به روح‌القدس نسبت داده‌ شده است.


== مفهوم‌شناسی ==
== مفهوم‌شناسی ==
روح‌‌القدس به‌معنای روح پاک، نام یکی از موجودات مقرب الهی است که از عیب‌ها و نقص‌ها منزه است.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۵۹۶؛ زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۱۶۱.</ref> در کتاب‌های آسمانی [[مسیحیت]] و [[اسلام]] مصادیقی از جمله [[جبرئیل]]، اقنوم سوم و نیروی غیبی در وجود همه [[مؤمنان]]، برای آن ذکر شده است.<ref> اله‌بداشتی، «روح‌القدس در آموزه‌های مسیحی و اسلام» ۱۳۸۹ش، ص۲-۴.</ref>
روح‌‌القدس به‌معنای روح پاک، یکی از موجودات مقرب الهی است که از عیب‌ها و نقص‌ها منزه است.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۵۹۶؛ زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۱۶۱.</ref> در کتاب‌های آسمانی [[مسیحیت]] و [[اسلام]] مصادیق مختلفی برای آن ذکر شده است.<ref> اله‌بداشتی، «روح‌القدس در آموزه‌های مسیحی و اسلام» ۱۳۸۹ش، ص۲-۴.</ref>


بعضی دلیل این نام‌گذاری را به حیات‌بخشی و تقدیس قلوب مؤمنان توسط روح‌القدس مرتبط دانسته‌اند<ref>هاکس، قاموس کتاب مقدس، ۱۳۷۷ش، ص۴۲۴.</ref>
بعضی دلیل این نام‌گذاری را به حیات‌بخشی و تقدیس قلوب مؤمنان توسط روح‌القدس مرتبط دانسته‌اند<ref>هاکس، قاموس کتاب مقدس، ۱۳۷۷ش، ص۴۲۴.</ref>
خط ۱۵: خط ۱۵:
* جبرئیل: تعدادی از [[مفسران]] روح‌القدس را [[جبرئیل]] دانسته‌اند.<ref>نگاه کنید به: طوسی، التبیان، بیروت، ج۱، ص۳۴۰؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۳۳۹.</ref>
* جبرئیل: تعدادی از [[مفسران]] روح‌القدس را [[جبرئیل]] دانسته‌اند.<ref>نگاه کنید به: طوسی، التبیان، بیروت، ج۱، ص۳۴۰؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۳۳۹.</ref>
* موجودی از [[عالم امر]]: [[علامه طباطبایی]] روح‌القدس را موجودی غیر از [[ملائکه]] می‌داند که آنان را در رساندن [[وحی]] به [[انبیا]] همراهی می‌کرده است. او روح را از عالم امر می‌داند.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۱۳، ص۱۹۶-۱۹۸.</ref>
* موجودی از [[عالم امر]]: [[علامه طباطبایی]] روح‌القدس را موجودی غیر از [[ملائکه]] می‌داند که آنان را در رساندن [[وحی]] به [[انبیا]] همراهی می‌کرده است. او روح را از عالم امر می‌داند.<ref>طباطبایی، المیزان، ج۱۳، ص۱۹۶-۱۹۸.</ref>
* بزرگ فرشتگان: در روایتی از [[امام صادق (ع)]]، روح القدس فرشته‌ای بزرگ‌تر از جبرئیل و [[میکائیل]] معرفی شده است که همراه [[پیامبر اسلام(ص)]] بوده و به او خبر می‌داده است و پس از پیامبر(ص)، همراه [[امامان شیعه]] است و آنان را قوت و توفیق می‌بخشد.<ref> مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۸، ص۲۵۴.</ref>
* بزرگ فرشتگان: در روایتی از [[امام صادق (ع)]]، روح القدس فرشته‌ای بزرگ‌تر از جبرئیل و [[میکائیل]] معرفی شده که همراه [[پیامبر اسلام(ص)]] بوده و به او خبر می‌داده است و پس از پیامبر(ص)، همراه [[امامان شیعه]] است و آنان را قوت و توفیق می‌بخشد.<ref> مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۸، ص۲۵۴.</ref>
*[[اسم اعظم]]: برخی از مفسران روح‌القدس را اسم اعظم خدا می‌دانند که [[عیسی مسیح]] با آن مردگان را زنده می‌کرد.<ref> طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۳۰۸.</ref>
*[[اسم اعظم]]: برخی از مفسران روح‌القدس را اسم اعظم خدا می‌دانند که [[عیسی مسیح]] با آن مردگان را زنده می‌کرد.<ref> طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۳۰۸.</ref>
* انجیل: گفته شده ابن زید از مفسران روح‌القدس را انجیل دانسته است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۳۰۸؛ طوسی، التبیان، بیروت، ج۱، ص۳۴۰.</ref>
* انجیل: گفته شده ابن زید از مفسران روح‌القدس را [[انجیل]] دانسته است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۳۰۸؛ طوسی، التبیان، بیروت، ج۱، ص۳۴۰.</ref>
* عقل فعال: روح‌القدس در نگاه [[فارابی]]، [[شیخ اشراق]] و [[میرداماد]] از فلاسفه مسلمان به عنوان عقل فعال شناخته می‌شود. در نزد [[ابن سینا]] و [[ملاصدرا]] روح‌القدس، جبرئیل و عقل فعال یکی هستند.<ref>اله‌بداشتی، «روح‌القدس در آموزه‌های مسیحی و اسلام»، ۱۳۸۹ش، ص۴.</ref><br />
* عقل فعال: روح‌القدس در نگاه [[فارابی]]، [[شیخ اشراق]] و [[میرداماد]] از فلاسفه مسلمان به عنوان عقل فعال شناخته می‌شود. در نزد [[ابن سینا]] و [[ملاصدرا]] روح‌القدس، جبرئیل و عقل فعال یکی هستند.<ref>اله‌بداشتی، «روح‌القدس در آموزه‌های مسیحی و اسلام»، ۱۳۸۹ش، ص۴.</ref><br />
*روح الارواح: در برخی از آثار [[عرفا]]، از روح‌القدس به عنوان روح‌الارواح یاد شده که مخلوق خدا نیست بلکه وجهی خاص از وجوه خدا است. آنها بر اساس آیه ۲۹ [[سوره حجر]] که خدا هنگام خلق انسان از روح خود در او دمید، روح‌القدس را همان روح‌الله می‌دانند که روح مخلوقات به آن قائم است.<ref>حیدر آملی، جامع الاسرار، ۱۳۴۷ش، ص۶۸۸-۶۹۰؛ علی‌پور، «روح‌القدس» ۱۳۹۴ش، ص۴۳۳-۴۳۷.</ref>
*روح الارواح: در برخی از آثار [[عرفا]]، از روح‌القدس به عنوان روح‌الارواح یاد شده که مخلوق خدا نیست بلکه وجهی خاص از وجوه خدا است. آنها بر اساس آیه ۲۹ [[سوره حجر]] که خدا هنگام خلق انسان از روح خود در او دمید، روح‌القدس را همان روح‌الله می‌دانند که روح مخلوقات به آن قائم است.<ref>حیدر آملی، جامع الاسرار، ۱۳۴۷ش، ص۶۸۸-۶۹۰؛ علی‌پور، «روح‌القدس» ۱۳۹۴ش، ص۴۳۳-۴۳۷.</ref>
خط ۲۳: خط ۲۳:
== وظایف ==
== وظایف ==
در [[قرآن کریم]] و [[احادیث]] وظایفی به روح‌القدس نسبت داده شده است.
در [[قرآن کریم]] و [[احادیث]] وظایفی به روح‌القدس نسبت داده شده است.
* ابلاغ وحی به [[پیامبران]]: بنابر اینکه روح القدس [[جبرئیل]] یا بالاتر از ملائکه باشد انتقال و ابلاغ پیام خدا به پیامبران از وظایف او است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۸۰؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق.</ref>
* ابلاغ وحی به [[پیامبران]]: بنابر اینکه روح القدس [[جبرئیل]] باشد انتقال و ابلاغ پیام خدا به پیامبران از وظایف او است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۸۰؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق.</ref>
* مؤید و کمک‌کننده پیامبران و اولیای الهی: در سه [[آیه]] از [[قرآن]]<ref>سوره بقره، آیات ۸۷، ۲۵۳؛ سوره مائده، آیه۱۱۰.</ref> روح‌القدس موجودی است که خداوند به وسیله او [[عیسی مسیح]] را مورد تأیید قرار داده و بنابر نظر [[مفسران]] تأیید در اینجا به معنای تقویت خواهد بود.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۵۹۶؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۰۷.</ref> بعضی از [[روایات]] روح‌القدس را حافظ پیامبران از انجام [[گناهان]] و [[کبائر]] دانسته‌اند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۲۵، ص۵۴-۵۵.</ref> همچنین بر اساس برخی روایات، [[فاطمه زهرا(س)]] تأیید خاص روح‌القدس را همراه خود داشته است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۵، ص۹۷.</ref> همراهی روح‌القدس با رسول اکرم(ص) و امامان معصوم و عدم برگشت به آسمان نیز مضمون برخی از روایات است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۵، ص۶۰-۶۱.</ref> نزول روح‌القدس همراه دیگر ملائکه در [[شب قدر]] بر قلب پیامبر(ص) و بعد از او بر قلب [[امامان شیعه]] مورد تأکید روایات<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۴، ص۱۴.</ref> و مفسران قرار گرفته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۱۸۶.</ref>
* مؤید و کمک‌کننده پیامبران و اولیای الهی: در سه [[آیه]] از [[قرآن]]<ref>سوره بقره، آیات ۸۷، ۲۵۳؛ سوره مائده، آیه۱۱۰.</ref> روح‌القدس موجودی است که خداوند به وسیله او [[عیسی مسیح]] را مورد تأیید قرار داده و بنابر نظر [[مفسران]] تأیید در اینجا به معنای تقویت خواهد بود.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۵۹۶؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۰۷.</ref> بعضی از [[روایات]] روح‌القدس را حافظ پیامبران از [[گناهان]] و [[کبائر]] دانسته‌اند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۲۵، ص۵۴-۵۵.</ref> همچنین بر اساس برخی روایات، [[فاطمه زهرا(س)]] تأیید خاص روح‌القدس را همراه خود داشته است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۵، ص۹۷.</ref> همراهی روح‌القدس با رسول اکرم(ص) و امامان معصوم و عدم برگشت به آسمان نیز مضمون برخی از روایات است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۵، ص۶۰-۶۱.</ref> نزول روح‌القدس همراه دیگر ملائکه در [[شب قدر]] بر قلب پیامبر(ص) و بعد از او بر قلب [[امامان شیعه]] مورد تأکید روایات<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۴، ص۱۴.</ref> و مفسران قرار گرفته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۱۸۶.</ref>
* مبدا علم [[انبیا]]:در برخی از روایات از وجود پنج روح در وجود انبیا و اوصیا نام برده شده که روح‌القدس از جمله آنهاست و به وسیله او پیامبران تمام علوم را فرا می‌گیرند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۷۲.</ref>
* مبدا علم [[انبیا]]:در برخی از روایات از وجود پنج روح در وجود انبیا و اوصیا نام برده شده که روح‌القدس از جمله آنهاست و به وسیله او پیامبران تمام علوم را فرا می‌گیرند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۷۲.</ref>
* القا حکم الهی به [[اهل بیت (ع)]]: بر پایه روایتی از امام صادق(ع)، اهل بیت بر اساس حکم خدا و [[داود نبی]] قضاوت می‌کنند و اگر حکم چیزی را ندانند روح‌القدس علم آن‌را بر قلبشان القا می‌کند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۹۸.</ref>
* القا حکم الهی به [[اهل بیت(ع)]]: بر پایه روایتی از امام صادق(ع)، اهل بیت بر اساس حکم خدا و [[داود نبی]] قضاوت می‌کنند و اگر حکم چیزی را ندانند روح‌القدس علم آن‌را بر قلبشان القا می‌کند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۹۸.</ref>
* شفاعت در قیامت: در روایتی [[پیامبر اسلام(ص)]] اولین [[شفاعت|شفاعت‌کننده]] در [[روز قیامت]] را روح‌القدس دانسته است.<ref>حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، بیروت، ج۴، ص۴۹۶-۴۹۸.</ref>
* شفاعت در قیامت: در روایتی [[پیامبر اسلام(ص)]] اولین [[شفاعت|شفاعت‌کننده]] در [[روز قیامت]] را روح‌القدس دانسته است.<ref>حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، بیروت، ج۴، ص۴۹۶-۴۹۸.</ref>
* یاری‌رسانی به [[مؤمنان]]: بر اساس روایات روح‌القدس تا زمانی که مؤمنان با زبان و عمل خود پیامبر(ص) و [[اهل بیت(ع)]] را یاری کنند، آنان را یاری می‌کند.<ref>فیض کاشانی، الوافی، ۱۴۰۶ق، ج۲، ص۲۰۱؛ حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۹۴، کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۱۰۲.</ref>
* یاری‌رسانی به [[مؤمنان]]: بر اساس روایات روح‌القدس تا زمانی که مؤمنان با زبان و عمل خود پیامبر(ص) و [[اهل بیت(ع)]] را یاری کنند، آنان را یاری می‌کند.<ref>فیض کاشانی، الوافی، ۱۴۰۶ق، ج۲، ص۲۰۱؛ حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۱۴، ص۵۹۴؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۱۰۲.</ref>


== الوهیت==
== الوهیت==
در ادبیات [[مسیحی]] روح‌القدس، اقنوم سوم از اقانیم سه‌گانه (پدر، پسر و روح‌القدس) است<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج۳، ص۲۲۴.</ref> متکلمان مسیحی درباره الوهیت روح‌القدس اختلاف‌نظر دارند. بعضی از آنان که به «مخالفان روح‌القدس» شهرت داشتند شخصیت الهی روح‌القدس را انکار می‌کردند.<ref>مک گراث، درآمدی بر الهیات مسیحی، ۱۳۸۵ش، ص۳۰۹-۳۱۰.</ref> برخی دیگر بر این باورند که روح‌القدس موجود مستقلی نیست بلکه تجلی خدا است و الوهیتش را مورد تأکید قرار می‌دهند<ref> سلیمانی اردستانی، درآمد بر الهیات تطبیقی اسلام و مسیحیت، ۱۳۸۲ش، ص۱۲۶-۱۲۷.</ref> که دارای فکر، احساس، اراده و... است.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۷۷ش، ص۷۴.</ref>  
در ادبیات [[مسیحی]] روح‌القدس، اقنوم سوم از اقانیم سه‌گانه (پدر، پسر و روح‌القدس) است<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج۳، ص۲۲۴.</ref> متکلمان مسیحی درباره الوهیت روح‌القدس اختلاف‌نظر دارند. بعضی از آنان که به «مخالفان روح‌القدس» شهرت داشتند شخصیت الهی روح‌القدس را انکار می‌کردند.<ref>مک گراث، درآمدی بر الهیات مسیحی، ۱۳۸۵ش، ص۳۰۹-۳۱۰.</ref> ما برخی دیگر بر این باورند که روح‌القدس موجود مستقلی نیست بلکه تجلی خدا است و الوهیتش را مورد تأکید قرار می‌دهند<ref> سلیمانی اردستانی، درآمد بر الهیات تطبیقی اسلام و مسیحیت، ۱۳۸۲ش، ص۱۲۶-۱۲۷.</ref> این گروه روح‌القدس را دارای فکر، احساس و اراده می‌دانند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۷۷ش، ص۷۴.</ref>  


در [[کتاب مقدس]] آفرینش موجودات به او نسبت داده شده است. برخی از [[مسیحیان]] معتقدند بدون روح‌القدس نه دنیایی پدید می‌آمد و نه مخلوقی.<ref>علی‌پور، «روح‌القدس» ۱۳۹۴ش، ص۴۳۴.</ref> بر اساس مضامین [[کتاب مقدس]] [[مؤمن|انسان مؤمن]] در هنگام توبه و [[ایمان]] روح‌القدس را در می‌یابد. او انسان‌ها را از آلودگی‌های گناه پاک می‌کند و محرک انسان برای زندگی مقدس است.<ref>علی‌پور، «روح‌القدس» ۱۳۹۴ش، ج۲۰، ص۴۳۴.</ref>
در [[کتاب مقدس]] آفرینش موجودات به روح القدس نسبت داده شده است.{{مدرک}} برخی از [[مسیحیان]] معتقدند بدون روح‌القدس نه دنیایی پدید می‌آمد و نه مخلوقی.<ref>علی‌پور، «روح‌القدس» ۱۳۹۴ش، ص۴۳۴.</ref> بر اساس مضامین [[کتاب مقدس]] [[مؤمن|انسان مؤمن]] در هنگام توبه و [[ایمان]] روح‌القدس را در می‌یابد. او انسان‌ها را از آلودگی‌های گناه پاک می‌کند و محرک انسان برای زندگی مقدس است.<ref> علی‌پور، «روح‌القدس» ۱۳۹۴ش، ج۲۰، ص۴۳۴.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۴۳: خط ۴۳:
* حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، المستدرک علی الصحیحین، بیروت، دارالمعرفة، بی‌تا.
* حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، المستدرک علی الصحیحین، بیروت، دارالمعرفة، بی‌تا.
* حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، قم، مؤسسة آل‌البيت عليهم‎السلام‏، ۱۴۰۹ق.
* حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، قم، مؤسسة آل‌البيت عليهم‎السلام‏، ۱۴۰۹ق.
* دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۷۳ش.
* دهخدا، علی‌اکبر، لغت‌نامه، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۷۳ش.
* دیوان غزلیات حافظ.
* دیوان غزلیات حافظ.
* زمخشری، محمود، الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل، بیروت، دارالكتاب العربی، ۱۴۰۷ق.
* زمخشری، محمود، الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل، بیروت، دارالكتاب العربی، ۱۴۰۷ق.
خط ۸۶: خط ۸۶:
  | توضیحات =  
  | توضیحات =  
}}</onlyinclude>
}}</onlyinclude>
[[Category:فرشتگان در قرآن]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ب]]
[[Category:عالم غیب]]


[[رده:فرشتگان در قرآن]]
[[رده:فرشتگان در قرآن]]
[[رده:مقاله‌های با درجه اهمیت ب]]
[[رده:مقاله‌های با درجه اهمیت ب]]
[[رده:عالم غیب]]
[[رده:عالم غیب]]