Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۷۲
ویرایش
جز (←حقیقت روح القدس) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
== حقیقت روح القدس == | == حقیقت روح القدس == | ||
درباره حقیقت روحالقدس چند نظر در میان نظریهپردازان اسلامی و مسیحی ارائه شده است که از جمله میتوان به جبرئیل، موجودی از عالم امر خداوند، انجیل، [[اسم اعظم خدا]]، عقل فعال، [[روح الارواح]]، اقنوم سوم و موجودی بالاتر از ملائکه اشاره کرد. | درباره حقیقت روحالقدس چند نظر در میان نظریهپردازان اسلامی و مسیحی ارائه شده است که از جمله میتوان به جبرئیل، موجودی از عالم امر خداوند، انجیل، [[اسم اعظم خدا]]، عقل فعال، [[روح الارواح]]، اقنوم سوم و موجودی بالاتر از ملائکه اشاره کرد. | ||
* جبرئیل: بسیاری از [[مفسران]] با استناد به بعضی از [[آیه|آیات]] [[قرآن]] روحالقدس را با [[جبرئیل]] یک حقیقت میدانند. این مفسران درباره اینکه چرا جبرئیل به این نام خوانده شده، معتقدند همچنان که روح بدن را زنده میکند جبرئیل نیز با آوردن وحی بر پیامبران دین را زنده میکند<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۵۹۶.</ref> و به دلیل کاملتر بودن روحانیت او، جبرئیل بر دیگر ملائکه شرافت دارد و نام روحالقدس بر او اختصاص یافته است.<ref>طبرسی، مجمع | * جبرئیل: بسیاری از [[مفسران]] با استناد به بعضی از [[آیه|آیات]] [[قرآن]] روحالقدس را با [[جبرئیل]] یک حقیقت میدانند. این مفسران درباره اینکه چرا جبرئیل به این نام خوانده شده، معتقدند همچنان که روح بدن را زنده میکند جبرئیل نیز با آوردن وحی بر پیامبران دین را زنده میکند<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۵۹۶.</ref> و به دلیل کاملتر بودن روحانیت او، جبرئیل بر دیگر ملائکه شرافت دارد و نام روحالقدس بر او اختصاص یافته است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۰۷؛ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ج۱، ص۳۴۰؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۳۳۹.</ref> در بعضی از روایات نیز نامگذاری جبرئیل به روحالقدس تأیید شده است.<ref>سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۸۴؛ علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۸۹، مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹، ص۲۲۱.</ref> | ||
* موجودی از عالم امر خداوند: برخی دیگر مفسران از جمله [[علامه طباطبایی]] روحالقدس را موجودی غیر از [[ملائکه]] میدانند که گاه به پاکی و گاه به امانت توصیف شده و در رساندن [[وحی]] به [[انبیا]]، ملائکه را همراهی میکرده است. علامه طباطبایی ذیل آیه ۸۵ [[سوره اسراء]] [[روح]] را از موجودات عینی و از عالم امر [[خداوند]] میداند که با کلمه «کن» یا «ایجاد» شناخته میشود و وجودش قائم به ذات خداوند است. این موجود گاه با ملائکه همراه میشود و گاه حقیقتی است که در همه انسانها دمیده میشود و زمانی همراه با [[مومن|مؤمنین]] یا در تماس با انبیا الهی است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۳، ص۱۹۵-۱۹۸.</ref> | * موجودی از عالم امر خداوند: برخی دیگر مفسران از جمله [[علامه طباطبایی]] روحالقدس را موجودی غیر از [[ملائکه]] میدانند که گاه به پاکی و گاه به امانت توصیف شده و در رساندن [[وحی]] به [[انبیا]]، ملائکه را همراهی میکرده است. علامه طباطبایی ذیل آیه ۸۵ [[سوره اسراء]] [[روح]] را از موجودات عینی و از عالم امر [[خداوند]] میداند که با کلمه «کن» یا «ایجاد» شناخته میشود و وجودش قائم به ذات خداوند است. این موجود گاه با ملائکه همراه میشود و گاه حقیقتی است که در همه انسانها دمیده میشود و زمانی همراه با [[مومن|مؤمنین]] یا در تماس با انبیا الهی است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۳، ص۱۹۵-۱۹۸.</ref> | ||
* بزرگ [[فرشتگان الهی]]: در روایتی از [[امام صادق (ع)]] فرشتهای بزرگتر از جبرئیل و [[میکائیل]] معرفی شده است که همراه [[پیامبر اسلام (ص)]] بوده و به او خبر میداده است و پس از پیامبر، همراه [[امامان شیعه]] است و آنان را قوت و توفیق میبخشد.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۸، ص۲۵۴.</ref> | * بزرگ [[فرشتگان الهی]]: در روایتی از [[امام صادق (ع)]] فرشتهای بزرگتر از جبرئیل و [[میکائیل]] معرفی شده است که همراه [[پیامبر اسلام (ص)]] بوده و به او خبر میداده است و پس از پیامبر، همراه [[امامان شیعه]] است و آنان را قوت و توفیق میبخشد.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۸، ص۲۵۴.</ref> | ||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
* خلقت حیات و آفرینش موجودات: در [[کتاب مقدس]] از جمله کارهایی که به روحالقدس نسبت داده شده است نقش او در آفرینش موجودات، حیوانات و انسان است. بسیاری از [[مسیحیان]] معتقدند بدون روحالقدس نه دنیایی پدید میآمد و نه مخلوقی و نه انسانی.<ref>علی پور، «روحالقدس» ۱۳۹۴ش، ص۴۳۴.</ref> | * خلقت حیات و آفرینش موجودات: در [[کتاب مقدس]] از جمله کارهایی که به روحالقدس نسبت داده شده است نقش او در آفرینش موجودات، حیوانات و انسان است. بسیاری از [[مسیحیان]] معتقدند بدون روحالقدس نه دنیایی پدید میآمد و نه مخلوقی و نه انسانی.<ref>علی پور، «روحالقدس» ۱۳۹۴ش، ص۴۳۴.</ref> | ||
* ابلاغ پیام خدا به [[پیامبران]]: بنابر نظر کسانی که حقیقت روحالقدس را با [[جبرئیل]] یکسان پنداشتهاند همچنین بر اساس نظر اندیشمندانی که آن را موجودی بالاتر از [[ملائکه]] میدانند یکی از کارویژههای روحالقدس انتقال، ابلاغ و القاء پیام خدا به پیامبران بوده است. در روایتی از [[پیامبر اسلام (ص)]] بر این وظیفه روحالقدس اشاره شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۸۰؛طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، </ref> | * ابلاغ پیام خدا به [[پیامبران]]: بنابر نظر کسانی که حقیقت روحالقدس را با [[جبرئیل]] یکسان پنداشتهاند همچنین بر اساس نظر اندیشمندانی که آن را موجودی بالاتر از [[ملائکه]] میدانند یکی از کارویژههای روحالقدس انتقال، ابلاغ و القاء پیام خدا به پیامبران بوده است. در روایتی از [[پیامبر اسلام (ص)]] بر این وظیفه روحالقدس اشاره شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۸۰؛طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، </ref> | ||
* موید و کمک کننده پیامبران و اولیای الهی: تقویت و همراهی پیامبران در انجام وظیفه رسالت خود یکی از کارویژههای روحالقدس است. در سه [[آیه]] از [[قرآن]]<ref>بقره: ۸۷، ۲۵۳ و مائده:۱۱۰.</ref> روحالقدس موجودی است که خداوند به وسیله او [[عیسی مسیح]] را مورد تأیید قرار داده و بنابر نظر [[مفسران]] تأیید در اینجا به معنای تقویت خواهد بود.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۵۹۶؛ طبرسی، مجمع | * موید و کمک کننده پیامبران و اولیای الهی: تقویت و همراهی پیامبران در انجام وظیفه رسالت خود یکی از کارویژههای روحالقدس است. در سه [[آیه]] از [[قرآن]]<ref>بقره: ۸۷، ۲۵۳ و مائده:۱۱۰.</ref> روحالقدس موجودی است که خداوند به وسیله او [[عیسی مسیح]] را مورد تأیید قرار داده و بنابر نظر [[مفسران]] تأیید در اینجا به معنای تقویت خواهد بود.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۵۹۶؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۰۷.</ref> بعضی از [[روایات]] روحالقدس را حافظ پیامبران از انجام [[گناهان]] و [[کبائر]] دانستهاند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۲۵، ص۵۴-۵۵.</ref> همچنین بر اساس برخی روایات، [[فاطمه زهرا (س)]] تأیید خاص روحالقدس را همراه خود داشته است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۵، ص۹۷.</ref> همراهی روحالقدس با رسول اکرم (ص) و امامان شیعه و عدم برگشت به آسمان نیز مضمون برخی از روایات است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۵، ص۶۰-۶۱.</ref> در نهایت نزول روحالقدس همراه دیگر ملائکه در [[شب قدر]] بر قلب پیامبر و بعد از او بر قلب [[امامان شیعه]] مورد تأکید روایات<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۴، ص۱۴.</ref> و مفسران قرار گرفته است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۱۸۶.</ref> | ||
* مبدا علم [[انبیا]]: بر اساس برخی از روایات مبدأ و منشأ علم پیامبران و اوصیا روحالقدس است. در این روایات از وجود پنج روح در در وجود انبیا و اوصیا نام برده شده که روحالقدس از جمله آنهاست و به وسیله او پیامبران تمام علوم را فرا میگیرند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۷۲.</ref> | * مبدا علم [[انبیا]]: بر اساس برخی از روایات مبدأ و منشأ علم پیامبران و اوصیا روحالقدس است. در این روایات از وجود پنج روح در در وجود انبیا و اوصیا نام برده شده که روحالقدس از جمله آنهاست و به وسیله او پیامبران تمام علوم را فرا میگیرند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۷۲.</ref> | ||
* القا حکم الهی به [[اهل بیت (ع)]]: [[امام صادق (ع)]] در جواب سوال از چگونگی قضاوت و داوری اهل بیت بر این نکته تأکید میکند که اهل بیت بر اساس حکم خدا و [[داود نبی]] قضاوت میکنند و اگر حکم چیزی را نداند روحالقدس علم آنرا بر قلب ایشان القا میکند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۹۸.</ref> | * القا حکم الهی به [[اهل بیت (ع)]]: [[امام صادق (ع)]] در جواب سوال از چگونگی قضاوت و داوری اهل بیت بر این نکته تأکید میکند که اهل بیت بر اساس حکم خدا و [[داود نبی]] قضاوت میکنند و اگر حکم چیزی را نداند روحالقدس علم آنرا بر قلب ایشان القا میکند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۹۸.</ref> |