آیه آمن الرسول: تفاوت میان نسخه‌ها
←نکات تفسیری
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
* مؤمنان به همه آنچه [[پیامبران]] آورده‌اند، بدون فرق‌گذاشتن میان آنان، [[ایمان]] دارند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۴۴۰.</ref> | * مؤمنان به همه آنچه [[پیامبران]] آورده‌اند، بدون فرق‌گذاشتن میان آنان، [[ایمان]] دارند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۴۴۰.</ref> | ||
* از امتیازات پیامبران این بوده است که آن‌ها خود به مکتبشان ایمان داشتند و در اعتقاداتشان تزلزل راه نداشت. آن‌ها قبل از همه، به آنچه از سوی خداوند می‌آوردند، ایمان داشتند و بیش از همه بر آن استقامت می‌ورزیدند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۹۸.</ref> | * از امتیازات پیامبران این بوده است که آن‌ها خود به مکتبشان ایمان داشتند و در اعتقاداتشان تزلزل راه نداشت. آن‌ها قبل از همه، به آنچه از سوی خداوند می‌آوردند، ایمان داشتند و بیش از همه بر آن استقامت می‌ورزیدند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۳۹۸.</ref> | ||
* [[تکلیف|تکالیف]] خدا بالاتر از میزان توانایی افراد ([[تکلیف | * [[تکلیف|تکالیف]] خدا بالاتر از میزان توانایی افراد ([[ تکلیف مالایطاق|مالایُطاق]]) نیست و با همین آیات، [[احکام]] مقید می‌شوند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۴۰۰-۴۰۱.</ref> | ||
* از عبارت «سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا» برداشت می‌شود که مؤمنان با ایمان قلبی و اطاعت عملی تکالیفشان را انجام می‌دهند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۴۴۳.</ref> | * از عبارت «سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا» برداشت می‌شود که مؤمنان با ایمان قلبی و اطاعت عملی تکالیفشان را انجام می‌دهند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۴۴۳.</ref> | ||
* این آیات بر حق خدا بر بندگان و حق بندگان بر خدا دلالت دارد. [[عبادت]]، حق خدا بر بندگان است و [[آمرزش گناهان|آمرزشِ بندگان]] حقی است که خدا بر خود [[واجب]] کرده است.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۴۴۳.</ref> | * این آیات بر حق خدا بر بندگان و حق بندگان بر خدا دلالت دارد. [[عبادت]]، حق خدا بر بندگان است و [[آمرزش گناهان|آمرزشِ بندگان]] حقی است که خدا بر خود [[واجب]] کرده است.<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۴۴۳.</ref> | ||