هشام بن حکم: تفاوت میان نسخه‌ها

دربارۀ چگونگی درگذشت هشام سه گزارش در دست است. نخستین گزارش از [[شیخ صدوق|ابن بابویه]] است.<ref>۱۳۶۳ش، ج۲، ص۳۶۲ ۳۶۸</ref> وی جریان مناظرۀ هشام را با [[ضرار بن ضبی]] و [[عبدالله بن یزید اباضی]]، در موضوع [[امامت]]، بیان کرده است. به نوشتۀ وی، در این مناظره، هشام به گونه‌ای بر ضرورت امامت استدلال کرد که [[هارون الرشید]] که مخفیانه مناظره را می‌شنید، دستور به دستگیری هشام داد و هشام که از خشم هارون آگاه شد، به بهانه‌ای از مجلس بیرون رفت و به سمت [[کوفه]] گریخت. و نزد [[بشیر نبال|بشیر نبّال]]، از حاملان [[حدیث]] و از یاران [[امام صادق علیه‌السلام]]، رفت. وی در آنجا به شدت بیمار شد و بر اثر آن درگذشت.

در گزارش دوم،<ref>همان، ص۲۶۶ ۲۶۷</ref> داستانی از یونس نقل شده که در آن هشام به شبهۀ [[یحیی بن خالد برمکی]] در مورد اعتقاد [[امامیه]] به [[امامت|امام]] زنده پاسخ گفته است. وقتی این پاسخ به یحیی بن خالد رسید، وی آن را به هارون گزارش کرد و هارون به دنبال هشام فرستاد، ولی او گریخته بود. هشام پس از این جریان، ۲ ماه یا اندکی بیشتر زنده نماند، تا اینکه در منزل محمد و حسین حنّاطین درگذشت.