نماز آیات: تفاوت میان نسخه‌ها

==نام‌گذاری==

==پیشینه==

#پنج قرائت واجبه  

#[[تشهد]]

{{پایان}}

===مستحبات===

== وقت==

وقت خواندن نماز آیات نسبت به سبب آن متفاوت است:

* قضای نماز آیات کسوف و خسوف، هرگاه تمام قرص گرفته باشد [[واجب]] است، خواه بر وقوع آن مطّلع شده باشد و یا مطّلع نشده باشد، ولی هرگاه تمام قرص نگرفته باشد اگر تا بیرون رفتن قرص از آن مطّلع نشده باشد و بعد از آن بفهمد قضای آن بر او واجب نیست امّا اگر در وقت گرفتن قرص بفهمد قضای آن بر او واجب است.<ref>رساله شریفه مجمع الرسائل (المحشَّی)، ج۱، ص۴۱۱. مسأله۱۳۱۰</ref>

* غسل قضای نماز کسوف و خسوف: در [[حدیث|روایات]] به [[غسل]] قضای نماز آیات در خصوص کسوف و خسوف اشاره شده است که برخی از [[فقه|فقها]] آن را [[واجب]] دانسته‌اند البته برخی آن را در صورت گرفتگی کامل و ترک عمدی [[واجب]] دانسته‌اند و عده‌ای نیز آن را [[مستحب]] مؤکد می‌دانند.<ref>محقق سبزواری، ذخیرة المعاد، ۱۲۴۷ق، ج۱، ص۷ و ج۲، ص۳۲۷؛ شیخ انصاری، کتاب الطهارة، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۶۷ ـ ۷۱.</ref>

اگر کسی از وقوع چیزی که نماز آیات برای آن واجب است یقین یا اطمینان  پیدا کند، نماز آیات بر او واجب می‌شود.<ref>خمینی، تحریرالوسیله، ج۱، ص۳۴۷؛ بهجت، ج۱، ص۴۸۰</ref>  

* کسی که چند نماز آیات بر او واجب است، اگر همه آن‌ها برای یک چیز بر او واجب شده باشد،  موقعی که قضای آن‌ها را می‌خواند، لازم نیست معین کند که هر نمازی برای کدام دفعه آن‌ها است. ولی اگر برای دلایل مختلف واجب شده باشد بنا بر [[احتیاط واجب]]، باید موقع نیت، معین کند نماز آیاتی را که می‌خواند برای کدام یک آنها است.<ref>رساله توضیح المسایل(مراجع)، ج۱، ص۸۱۳.</ref>

* نجفی، محمدحسن بن باقر، رساله شریفه مجمع الرسائل(المحشَّی)، مؤسسه حضرت صاحب‌الزمان، مشهد، ۱۳۷۳.

* طوسی، محمد بن حسن، گزیده تهذیب، مترجم: بهبودی، محمدباقر، کویر، تهران، ۱۳۷۰.

* محقق سبزوارى، محمدباقر بن محمد مؤمن‌ خراسانی)، ذخيرة المعاد في شرح الإرشاد‌، قم، مؤسسه آل البيت(ع)، چاپ اول، ۱۲۴۷ق.

* یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم، غایه القصوی فی ترجمه العروة الوثقی، مترجم:قمی، عباس، مصحح:اسداللهی فرد، علیرضا، صبح پیروزی، قم.

* حرعاملی، محمد بن حسن، تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة، قم، مؤسسة آل البیت علیهم‌السلام لاحیاء التراث، الطبعة الثالثة، ۱۴۱۶ق.

* بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف(ج۱)، تحقیق محمد حمیدالله، مصر، دارالتعارف، ۱۹۵۹م.

{{پایان}}

{{نمازها}}