جبل‌عامل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Abbasahmadi (بحث | مشارکتها) |
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
با ظهور دانشمند بزرگ شیعی، [[شهید اول|محمدبن مکّی جزینی]] معروف به شهید اول (تاریخ شهادت: ۷۸۶)، جبل عامل رونق علمی یافت و به تدریج یکی از بزرگ‌ترین حوزه‌های علمیه شیعه شد. محمدبن مکی از دانش آموختگان [[حوزه علمیه حله|حوزه حلّه]] بود و به همین سبب، مؤلفان تاریخ [[فقه]]، حوزه جبل عامل را استمرار حوزه حلّه می‌دانند. این حوزه تا اواخر قرن دوازدهم، بزرگ‌ترین حوزه علمیه شیعی شناخته می‌شد و عالمان و فقیهان و محدّثان ناموری از آن برخاستند. | با ظهور دانشمند بزرگ شیعی، [[شهید اول|محمدبن مکّی جزینی]] معروف به شهید اول (تاریخ شهادت: ۷۸۶)، جبل عامل رونق علمی یافت و به تدریج یکی از بزرگ‌ترین حوزه‌های علمیه شیعه شد. محمدبن مکی از دانش آموختگان [[حوزه علمیه حله|حوزه حلّه]] بود و به همین سبب، مؤلفان تاریخ [[فقه]]، حوزه جبل عامل را استمرار حوزه حلّه می‌دانند. این حوزه تا اواخر قرن دوازدهم، بزرگ‌ترین حوزه علمیه شیعی شناخته می‌شد و عالمان و فقیهان و محدّثان ناموری از آن برخاستند. | ||
شمار بسیار زیاد عالمان منطقه جبل عامل و پویایی علمی آنان موجب توجه تاریخ نگاران و محققان شده است؛ در [[تشییع جنازه]] دختر شهید | شمار بسیار زیاد عالمان منطقه جبل عامل و پویایی علمی آنان موجب توجه تاریخ نگاران و محققان شده است؛ در [[تشییع جنازه]] دختر شهید اول، معروف به [[ست المشایخ|سِتّ المَشایخ]] و از [[مجتهدان|مجتهدانِ]] شاگردپرور حوزه جبل عامل، هفتاد [[مجتهد]] حاضر بودند.<ref> حرّعاملی، قسم ۱، ص ۱۵ </ref> به نوشته فقیه،<ref> فقیه، ص ۱۰ </ref> وقتی در ۱۱۹۵، به دستور احمدپاشا جزّار، والی عثمانی صیدا، آثار و تألیفات عالمان جبل عامل سوزانده شد، حجم این آثار به اندازه‌ای بود که مأموران حکومت تا هفت روز در عکّا به سوزاندن کتاب مشغول بودند.<ref> برای اطلاع از عالمان جبل عامل، به ویژه برآمدگان حوزه آن رجوع کنید به حرّ عاملی، ۱۳۶۲ ش </ref> | ||
در سده‌های دهم و یازدهم، بر اثر فشار دولت عثمانی از یک سو و دعوت حکومت شیعیِ تازه تأسیس [[صفویه|صفوی]] از سوی دیگر، بسیاری از علمای جبل عامل به [[ایران]] هجرت کردند. این مهاجرت نقطه عطفی در تاریخ ایران و شیعه به شمار می‌آید و بررسی‌های چندی در باره کیفیت و تأثیرات آن صورت گرفته است. از جمله این بررسی‌ها کتاب «الهجرة العاملیّة الی ایران فی العصر الصفوی» (بیروت ۱۴۱۰/۱۹۸۹) تألیف جعفر مهاجر، و کتاب «مهاجرت علمای شیعه از جبل عامل به ایران در عصر صفوی» (تهران ۱۳۷۷ ش) تألیف مهدی فرهانی منفرد شایان ذکر است. در دوران حکومت احمدپاشا جزار نیز، سختگیری‌های وی بر علمای جبل عامل سبب مهاجرت شمار دیگری از آنان شد، تا حدی که بیش از هفتاد عالم از جبل عامل گریختند و راهی ایران و [[عراق]] شدند.<ref> آل صفا، ص ۲۷۱؛ محمدکاظم مکی، ص ۹۷؛ نیز رجوع کنید به ابن صعب، ص ۱۰۳ـ۱۲۲ </ref> | در سده‌های دهم و یازدهم، بر اثر فشار دولت عثمانی از یک سو و دعوت حکومت شیعیِ تازه تأسیس [[صفویه|صفوی]] از سوی دیگر، بسیاری از علمای جبل عامل به [[ایران]] هجرت کردند. این مهاجرت نقطه عطفی در تاریخ ایران و شیعه به شمار می‌آید و بررسی‌های چندی در باره کیفیت و تأثیرات آن صورت گرفته است. از جمله این بررسی‌ها کتاب «الهجرة العاملیّة الی ایران فی العصر الصفوی» (بیروت ۱۴۱۰/۱۹۸۹) تألیف جعفر مهاجر، و کتاب «مهاجرت علمای شیعه از جبل عامل به ایران در عصر صفوی» (تهران ۱۳۷۷ ش) تألیف مهدی فرهانی منفرد شایان ذکر است. در دوران حکومت احمدپاشا جزار نیز، سختگیری‌های وی بر علمای جبل عامل سبب مهاجرت شمار دیگری از آنان شد، تا حدی که بیش از هفتاد عالم از جبل عامل گریختند و راهی ایران و [[عراق]] شدند.<ref> آل صفا، ص ۲۷۱؛ محمدکاظم مکی، ص ۹۷؛ نیز رجوع کنید به ابن صعب، ص ۱۰۳ـ۱۲۲ </ref> | ||