پرش به محتوا

آیه امن یجیب: تفاوت میان نسخه‌ها

۹۷۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۸ آوریل ۲۰۱۹
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
| آیات مرتبط=
| آیات مرتبط=
}}
}}
'''آیه أَمَّنْ يُجیب''' آیه ۶۲ [[سوره نمل]] است. بر اساس این آیه، هرگاه فردی به اضطرار برسد و از خداوند درخواست حل مشکلش را نماید، خداوند نیز خواسته او را اجابت و گرفتاری‌اش را برطرف می‌کند. بر اساس برخی از روایات این آیه بر [[حضرت مهدی(عج)]] تطبیق شده است.
'''[[آیه امن یجیب|آیه أَمَّنْ يُجیب]]''' شصت و دومین آیه [[سوره نمل]] است. طبق این آیه، هرگاه فردی به اضطرار برسد و از [[خداوند]] درخواست حل مشکلش را نماید، خداوند نیز خواسته او را اجابت و گرفتاری‌اش را برطرف می‌کند.<br />
در این [[آیه]]، روی عنوان مضطر تکیه شده است؛ چراکه یکی از شرائط [[اجابت دعا]] آن است که [[دعا]] صادقانه باشد و انسان مضطری که دیگر به غیر خدا امیدی ندارد و کاملا درمانده شده است، دعایش حقیقی است و در این حالت فرد فقط خدا را می‌خواند و خدا هم اجابت می‌کند.
بنابر برخی از [[روایات]] این آیه بر [[حضرت مهدی(عج)]] تطبیق شده است. [[امام صادق(ع)]] فرمودند: این آیه در مورد قائم نازل شده، به خدا سوگند مضطر او است، هنگامی که در [[مقام ابراهیم]] دو رکعت [[نماز]] بجا می‌آورد و دست به درگاه خداوند متعال برمی‌دارد دعای او را اجابت می‌کند، ناراحتی‌ها را برطرف می‌سازد و او را [[خلیفه]] روی زمین قرار می‌دهد.


==متن آیه==
==متن آیه==
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۰۰۸

ویرایش