Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۴۴
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←شیمل در ایران) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←شیمل در ایران) |
||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
'''زمینههای موردعلاقه و تأثیرگذار'''{{سخ}} | '''زمینههای موردعلاقه و تأثیرگذار'''{{سخ}} | ||
آنه ماری شیمل از کودکی به عرفان و تصوف علاقه داشت و این موضوع، به اصلیترین محور پژوهشهای او تبدیل شد؛ تا جایی که خود معتقد بود که تمام زندگیاش را وقف تصوف کرده است.<ref>خندقآبادی، افسانهخوان عرفان، ۱۳۸۱ش، ص۳۶.</ref> [[اقبال لاهوری]] و [[مولوی]]، دو شخصیت بسیار محبوب و تأثیرگذار بر شیمل بودند. وی از جوانی با این دو شخصیت آشنا شده بود، آثار متعددی درباره این دو شخصیت تألیف کرده و در دیگر آثارش نیز به مناسبتهای مختلف از اندیشههایشان یاد کرده است.<ref>خندقآبادی، افسانهخوان عرفان، ۱۳۸۱ش، ص۳۷–۴۳.</ref> | آنه ماری شیمل از کودکی به عرفان و تصوف علاقه داشت و این موضوع، به اصلیترین محور پژوهشهای او تبدیل شد؛ تا جایی که خود معتقد بود که تمام زندگیاش را وقف تصوف کرده است.<ref>خندقآبادی، افسانهخوان عرفان، ۱۳۸۱ش، ص۳۶.</ref> [[اقبال لاهوری]] و [[مولوی]]، دو شخصیت بسیار محبوب و تأثیرگذار بر شیمل بودند. وی از جوانی با این دو شخصیت آشنا شده بود، آثار متعددی درباره این دو شخصیت تألیف کرده و در دیگر آثارش نیز به مناسبتهای مختلف از اندیشههایشان یاد کرده است.<ref>خندقآبادی، افسانهخوان عرفان، ۱۳۸۱ش، ص۳۷–۴۳.</ref> | ||
==برداشتهای اشتباه شیمل از اعتقادات تشیع== | |||
آنهماری شیمل در بخشی از کتاب «مقدمهای بر معرفی اسلام» ـکه در ایران با نام اسلام از دیدگاه آنهماری شیمل منتشر شده استـ، خلاصهای از تاریخ و آموزههای اسلامی ارائه میکند و در بخشی از آن، به تاریخچه، انشعابات و عقاید مذهب [[تشیع]] میپردازد که برخی از مطالب آن مطابق با باورهای مرسوم میان [[شیعیان]] نیست. او شکلگیریِ نخستین اندیشههای کلامی تشیع را حول محور امام علی(ع) و [[حسنین]](ع) نمیداند و [[محمد بن حنفیه]] را محور اعتقادی شیعه معرفی میکند.<ref>شیمل، اسلام از دیدگاه آن ماری شیمل، ۱۳۸۷ش، ص۱۵۹.</ref> | |||
به اعتقاد برخی، آنهماری شیمل گاه در بیان اعتقادات مذاهب و فرقهها، به سخنانی استناد میکند که موثق نیستند و او صرفاً آنها را در بعضی از مجالس مذهبی دیده یا شنیده است.<ref>موسوی گیلانی، شرقشناسی و مهدویت، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۱. </ref> وی گاه آداب و رسوم مردم را با شریعت و آداب دینی خلط میکند؛ مثلاً نقل کرده است که خانمها در زمان بارداری از ورود به زیارتگاهها منع شدهاند یا اسب تزئینشده [[ذوالجناح]] در [[روز عاشورا]] را نمادی از اسب سفید [[امام زمان(عج)]] دانسته است.<ref>موسوی گیلانی، شرقشناسی و مهدویت، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۳.</ref> | |||
شیمل پس از اینکه به بیان اساطیر اخروی در [[قرآن]] اشاره میکند که سرمنشأ پارهای از داستانها شده، برخی مسائل موضوع [[مهدویت]] را از مصادیق اسطورهگرایی میداند. از نظر او این اندیشهها بر اثر عوامل روانشناختی و اسطورههای فردی و جمعی مسلمانان به وجود آمده است.<ref>موسوی گیلانی، شرقشناسی و مهدویت، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۵.</ref> | |||
==شیمل در ایران== | ==شیمل در ایران== |