آنه‌ماری شیمل: تفاوت میان نسخه‌ها

شیمل در سال ۱۹۵۲ به [[ترکیه]] رفت و عهده‌دار ریاست کرسی تاریخ و اصول ادیان دانشکده الهیات آنکارا شد و در سال ۱۹۶۵ مسئولیت کرسی فرهنگ اسلامی [[هند]] را در دانشگاه هاروارد پذیرفت.<ref>خندق‌آبادی، افسانه‌خوان عرفان، ۱۳۸۱ش، ص۱۹ و ۲۱.</ref> وی سال‌ها در زمینه الهیات اسلامی، تاریخ ادیان و تصوف در دانشگاه‌های آلمان، ترکیه و [[آمریکا]] تدریس کرد.<ref>شونبورن، بازتاب اسلام، ۱۳۸۵ش، ص۱۴.</ref> شیمل به زبان‌های آلمانی، انگلیسی، ترکی، عربی، فارسی، فرانسوی و اردو آشنا بود و به برخی از این زبان‌ها آثاری را منتشر کرد.<ref>شونبورن، بازتاب اسلام، ۱۳۸۵ش، ص۱۶۰.</ref>

او در اول فوریه ۲۰۰۱م درگذشت و در شهر بُن آلمان با حضور نزدیک هفتصد نفر از مسلمانان و مسیحیان کشورهای مختلف به خاک سپرده شد.<ref>وایدنر، اشتفان، آشنایی از آن سوی افق، ۱۳۸۲ش، ص۲۳ و ۲۴.</ref> بر روی سنگ قبر او عبارتی با خط نستعلیق نقش بسته است: «الناس نیام فإذا ماتوا انتبهوا» (مردم خواب هستند و وقتی مردند بیدار می‌شوند). این جمله منتسب به [[پیامبر اسلام]]<ref>ورام، مسعود ابن عیسی، تنبیه الخواطر و نزهه النواظر، بی‌تا، ج۱، ص۱۵۰.</ref> یا [[امام علی]]<ref>شریف الرضی، محمد ابن حسین، خصائص الائمه، ۱۴۰۶ق، ص۱۱۲.</ref> است.

[[پرونده:سنگ قبر آنه‌ماری شیمل در قبرستان بُن آلمان.jpg|بندانگشتی|سنگ قبر آنه‌ماری شیمل در قبرستان بُن آلمان]]