آنه‌ماری شیمل: تفاوت میان نسخه‌ها

او معتقد بود تصویری که اروپای قرون وسطی از اسلام و مسلمانان و پیامبر اسلام ارائه داده است، مخدوش و تحریف‌شده است.<ref>وایدنر، اشتفان، آشنایی از آن سوی افق، ۱۳۸۲ش، ص۴۱.</ref> او بر این باور بود برداشتش از اسلام و فرهنگ مسلمانان با برداشت شرق‌شناسان دیگر بسیار متفاوت است؛ چراکه مدعی است به روستاها رفته و با مردم تعامل داشته و اطلاعات بسیاری کسب کرده است.<ref>خندق‌آبادی، افسانه‌خوان عرفان، ۱۳۸۱ش، ص۲۰.</ref> همچنین او در دفاع از تشیع معتقد است شیعیان به‌خلاف آنچه علیه آنها ادعا می‌شود، ارزش و اعتبار [[سنت]]، قول و رفتار حضرت رسول(ص) را زیر سؤال نمی‌برند و حتی در مواردی، از [[اهل‌سنت]] هم بیشتر آن را تصدیق می‌کنند.<ref>شیمل، اسلام از دیدگاه آن ماری شیمل، ۱۳۸۷ش، ص۱۶۱.</ref>

آنه‌ماری شیمل از کسانی بود که در زمان صدور [[فتوا|فتوای]] [[ارتداد]] [[سلمان رشدی]]، از کتاب [[آیات شیطانی]] و نویسنده‌اش انتقاد کرد و اظهار کرد کتاب سلمان رشدی باعث جریحه‌دار شدن احساسات مسلمین شده است. این اظهارنظر او موجب حمله مخالفین فتوای [[امام خمینی]] به او و موضع‌گیری‌های تندی علیه او شد؛ تا جایی که برخی او را عامل [[جمهوری اسلامی ایران]] دانستند.<ref>شونبورن، بازتاب اسلام، ۱۳۸۵ش، ص۴۱ و ۴۲.</ref> او در جای دیگر گفته است: «من تا دم مرگ این نظرات را مورد انتقاد قرار می‌دهم و آنها را محکوم می‌کنم. گروه‌های فشار وابسته به سلمان رشدی نمی‌توانند مرا بترسانند. شخصیت پیامبر اسلام(ص) در غرب به شکل صحیح و مناسب شناخته شده نیست.» البته وی فتوای امام خمینی را در قتل سلمان رشدی قبول نداشت.<ref>خندق‌آبادی، افسانه‌خوان عرفان، ۱۳۸۱ش، ص۲۹.</ref>  

سال‌ها بعد آنه‌ماری شیمل علیه کتاب ''بدون دخترم هرگز'' موضع صریح و تندی گرفت. این کتاب اثر بتی محمودی بود با موضوع نقل و نقد فرهنگ ایرانی-اسلامی، که با شمارگان وسیع در اروپا و [[آمریکا]] منتشر شد و تصویر موهنی از ایران نشان می‌داد. آنه‌ماری شیمل در این باره گفت: «من مدام مخالفت خود را با محتویات این کتاب اعلام کرده‌ام... من به دلیل آشنایی و عشقم به فرهنگ و ادبیات ایران، آگاهانه با محتویات این کتاب مخالفت می‌ورزم... متأسفانه در طول سال‌های اخیر تبلیغات بی‌رحمانه غرب علیه شرق و اسلام اوج گرفته است. من به‌عنوان یک شرق‌شناس، وظیفه خود می‌دانم که از فرهنگ شرق حمایت کنم و از حقایق، آن‌گونه که هست دفاع کنم.»<ref>خندق‌آبادی، افسانه‌خوان عرفان، ۱۳۸۱ش، ص۳۰</ref>  

آنه‌ماری شیمل در بخشی از کتاب ''مقدمه‌ای بر معرفی اسلام'' –که در ایران با نام اسلام از دیدگاه آنه‌ماری شیمل منتشر شده است- گزارش خلاصه‌ای از تاریخ و آموزه‌های اسلامی ارائه می‌کند و در بخشی از آن به تاریخچه، انشعابات و عقاید مذهب [[تشیع]] می‌پردازد که برخی از مطالب آن با مطابق با باورهای مرسوم میان [[شیعیان]] نیست. وی معتقد است که اولین نطفه‌های افکار کلامی تشیع حول محور امام علی و [[حسنین]](ع) دور نمی‌زند؛ بلکه او [[محمد بن حنفیه|محمد ابن حنفیه]] را محور اعتقادی شیعه معرفی می‌کند.<ref>شیمل، اسلام از دیدگاه آن ماری شیمل، ۱۳۸۷ش، ص۱۵۹.</ref>  

شیمل پس‌ازاینکه به بیان اساطیر اخروی در [[قرآن]] اشاره می‌کند که سرمنشأ پاره‌ای از داستان‌ها شده، برخی مسائل موضوع [[مهدویت]] را از مصادیق اسطوره‌گرایی می‌داند. از نظر او این اندیشه‌ها بر اثر عوامل روان‌شناختی و اسطوره‌های فردی و جمعی مسلمانان به وجود آمده است.<ref>موسوی گیلانی، شرق‌شناسی و مهدویت، ۱۳۸۹ش، ص۲۰۵.</ref>

عرفان و تصوف از کودکی موردعلاقه آنه‌ماری شیمل بود و از اصلی‌ترین حوزه‌های پژوهش او شد؛ تا جایی که او خود معتقد بود که تمام زندگی‌اش را وقف تصوف کرده است.<ref>خندق‌آبادی، افسانه‌خوان عرفان، ۱۳۸۱ش، ص۳۶.</ref>  

[[اقبال لاهوری]] و مولوی، دو شخصیت بسیار محبوب و تأثیرگذار بر شیمل بودند. وی از جوانی با این دو شخصیت آشنا شده بود و آثار متعددی را درباره این دو شخصیت تألیف کرده و در دیگر آثار خود نیز به مناسبت‌های مختلف از اندیشه‌های اقبال و مولانا یاد می‌کند.<ref>ر.ک خندق‌آبادی، افسانه‌خوان عرفان، ۱۳۸۱ش، صص ۳۷–۴۳.</ref>