پرش به محتوا

آنه‌ماری شیمل: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hasaninasab
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mgolpayegani
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۳: خط ۴۳:
| پانویس            =
| پانویس            =
}}
}}
'''آنه‌ماری شیمل''' (۱۹۲۲-۲۰۰۱م) (به انگلیسی Annemarie Schimmel)عرفان‌پژوه، اسلام‌پژوه و شرق‌شناس [[آلمان|آلمانی]]. وی علاقه بسیاری به [[اسلام]] و جهان شرق داشت و آثاری متعددی را در زمینه الهیات، عرفان و فرهنگ اسلامی به زبان‌های مختلف تألیف کرده است. هرچند آنه‌ماری شیمل گاه در پژوهش‌های خود به نتایج نادرستی نیز رسیده است؛ اما در تلاش بود چهره‌ای منصفانه و واقعی از اسلام به جهان ارائه کند. او تصویر جهان غرب از اسلام را مخدوش و تحریف‌شده می‌دانست.
'''آنه‌ماری شیمل''' (۱۹۲۲-۲۰۰۱م) (به انگلیسی Annemarie Schimmel) عرفان‌پژوه، اسلام‌پژوه و شرق‌شناس [[آلمان|آلمانی]]. وی علاقه بسیاری به [[اسلام]] و جهان شرق داشت و آثاری متعددی را در زمینه الهیات، عرفان و فرهنگ اسلامی به زبان‌های مختلف تألیف کرده است. هرچند آنه‌ماری شیمل گاه در پژوهش‌های خود به نتایج نادرستی نیز رسیده است؛ اما در تلاش بود چهره‌ای منصفانه و واقعی از اسلام به جهان ارائه کند. او تصویر جهان غرب از اسلام را مخدوش و تحریف‌شده می‌دانست.
   
   
==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==
آنه‌ماری شیمل در ۷ آوریل ۱۹۲۲م در شهر ارفوت(Erfurt) [[آلمان]]، در خانواده‌ای پروتستان به دنیا آمد.<ref>خندق‌آبادی، افسانه‌خوان عرفان، ۱۳۸۱ش، ص۱۷ و شونبورن، ۱۳۸۵ش، ص۱۳.</ref> او از کودکی به جهان شرق و اسلام علا‌قه‌مند شد و از پانزده‌سالگی فراگیری زبان عربی را آغاز و یک جزء از [[قرآن]] را حفظ کرد و چند سال بعد زبان‌های فارسی و ترکی را آموخت.<ref>خندق‌آبادی، افسانه‌خوان عرفان، ۱۳۸۱ش، ص۱۸.</ref> شیمل در نوزده‌سالگی از دانشگاه برلین در رشته زبان‌های شرقی و هنر اسلامی فارغ‌التحصیل شد و در سال ۱۹۵۱ دکترای خود را در رشته تاریخ ادیان از دانشگاه ماربورگ کسب کرد.<ref>موسوی گیلانی، شرق‌شناسی و مهدویت، ۱۳۸۹ش، ص۱۹۶.</ref> شیمل در سال ۱۹۵۲ به [[ترکیه]] رفت و عهده‌دار ریاست کرسی تاریخ و اصول ادیان دانشکده الهیات آنکارا شد و در سال ۱۹۶۵ مسئولیت کرسی فرهنگ اسلامی [[هند]] را در دانشگاه هاروارد پذیرفت.<ref>خندق‌آبادی، افسانه‌خوان عرفان، ۱۳۸۱ش، ص۱۹ و ۲۱.</ref>  
آنه‌ماری شیمل در ۷ آوریل ۱۹۲۲م در شهر ارفوت (Erfurt) [[آلمان]]، در خانواده‌ای پروتستان به دنیا آمد.<ref>خندق‌آبادی، افسانه‌خوان عرفان، ۱۳۸۱ش، ص۱۷ و شونبورن، ۱۳۸۵ش، ص۱۳.</ref> او از کودکی به جهان شرق و اسلام علا‌قه‌مند شد و از پانزده‌سالگی فراگیری زبان عربی را آغاز و یک جزء از [[قرآن]] را حفظ کرد و چند سال بعد زبان‌های فارسی و ترکی را آموخت.<ref>خندق‌آبادی، افسانه‌خوان عرفان، ۱۳۸۱ش، ص۱۸.</ref> شیمل در نوزده‌سالگی از دانشگاه برلین در رشته زبان‌های شرقی و هنر اسلامی فارغ‌التحصیل شد و در سال ۱۹۵۱ دکترای خود را در رشته تاریخ ادیان از دانشگاه ماربورگ کسب کرد.<ref>موسوی گیلانی، شرق‌شناسی و مهدویت، ۱۳۸۹ش، ص۱۹۶.</ref> شیمل در سال ۱۹۵۲ به [[ترکیه]] رفت و عهده‌دار ریاست کرسی تاریخ و اصول ادیان دانشکده الهیات آنکارا شد و در سال ۱۹۶۵ مسئولیت کرسی فرهنگ اسلامی [[هند]] را در دانشگاه هاروارد پذیرفت.<ref>خندق‌آبادی، افسانه‌خوان عرفان، ۱۳۸۱ش، ص۱۹ و ۲۱.</ref>  
وی سال‌ها در زمینه الهیات اسلامی، تاریخ ادیان و تصوف در دانشگاه‌های آلمان، ترکیه و [[آمریکا]] تدریس کرد.<ref>شونبورن، بازتاب اسلام، ۱۳۸۵ش، ص۱۴.</ref> شیمل به زبان‌های آلمانی، انگلیسی، ترکی، عربی، فارسی، فرانسوی و اردو آشنا بود و به برخی از این زبان‌ها آثاری را منتشر کرد.<ref>شونبورن، بازتاب اسلام، ۱۳۸۵ش، ص۱۶۰.</ref>
وی سال‌ها در زمینه الهیات اسلامی، تاریخ ادیان و تصوف در دانشگاه‌های آلمان، ترکیه و [[آمریکا]] تدریس کرد.<ref>شونبورن، بازتاب اسلام، ۱۳۸۵ش، ص۱۴.</ref> شیمل به زبان‌های آلمانی، انگلیسی، ترکی، عربی، فارسی، فرانسوی و اردو آشنا بود و به برخی از این زبان‌ها آثاری را منتشر کرد.<ref>شونبورن، بازتاب اسلام، ۱۳۸۵ش، ص۱۶۰.</ref>
او در اول فوریه ۲۰۰۱م درگذشت و در شهر بُن آلمان با حضور نزدیک هفتصد نفر از مسلمانان و مسیحیان کشورهای مختلف به خاک سپرده شد.<ref>وایدنر، اشتفان، آشنایی از آن سوی افق، ۱۳۸۲ش، ص۲۳ و ۲۴.</ref> بر روی سنگ‌قبر او عبارتی با خط نستعلیق نقش بسته است: «الناس نیام فإذا ماتوا، فإنتبهوا» (مردم خواب هستند و وقتی مردند بیدار می‌شوند.) این جمله منتسب به [[پیامبر اسلام]]<ref>ورام، مسعود ابن عیسی، تنبیه الخواطر و نزهه النواظر، بی‌تا، ج۱، ص۱۵۰.</ref> یا [[امام علی]]<ref>شریف الرضی، محمد ابن حسین، خصائص الائمه، ۱۴۰۶ق، ص۱۱۲.</ref> است.
او در اول فوریه ۲۰۰۱م درگذشت و در شهر بُن آلمان با حضور نزدیک هفتصد نفر از مسلمانان و مسیحیان کشورهای مختلف به خاک سپرده شد.<ref>وایدنر، اشتفان، آشنایی از آن سوی افق، ۱۳۸۲ش، ص۲۳ و ۲۴.</ref> بر روی سنگ‌ قبر او عبارتی با خط نستعلیق نقش بسته است: «الناس نیام فإذا ماتوا، فإنتبهوا» (مردم خواب هستند و وقتی مردند بیدار می‌شوند.) این جمله منتسب به [[پیامبر اسلام]]<ref>ورام، مسعود ابن عیسی، تنبیه الخواطر و نزهه النواظر، بی‌تا، ج۱، ص۱۵۰.</ref> یا [[امام علی]]<ref>شریف الرضی، محمد ابن حسین، خصائص الائمه، ۱۴۰۶ق، ص۱۱۲.</ref> است.
[[پرونده:سنگ قبر آنه‌ماری شیمل در قبرستان بُن آلمان.jpg|بندانگشتی|سنگ قبر آنه‌ماری شیمل در قبرستان بُن آلمان]]
[[پرونده:سنگ قبر آنه‌ماری شیمل در قبرستان بُن آلمان.jpg|بندانگشتی|سنگ قبر آنه‌ماری شیمل در قبرستان بُن آلمان]]


کاربر ناشناس